Hellfish - Chained Evil
12 februari 2012
Organisatie | Audiogenic |
Artiest | Hellfish |
Label | Psychik Genocide |
Genre: frenchcore, industrial hardcore, UK hardcore
Hellfish is een van de bekendste artiesten in de hardere underground scene. Met Chained Evil heeft hij de zoveelste release op zijn naam gezet, maar toch weet hij iedereen steeds te verbazen met zijn unieke kijk op de wereld.
Frenchcore en UK hardcore zijn al jaren in volle ontwikkeling en sinds ze helemaal uit de luiers zijn, meer en meer richting volwassenheid beginnen te groeien wordt het steeds duidelijker dat deze stijlen altijd zullen blijven bestaan en mee opgaan in de evolutie van de muziek. Hellfish is voor deze stijlen een beetje wat Elvis Presley voor rock 'n roll was, wat Led Zeppelin voor het gitarengeweld was; de James Brown van de industrial sound... Een beetje wat Paul Elstak en Neophyte voor de hardcore waren dus, of Venetian Snares voor de breakcore. Hij heeft het misschien niet uitgevonden, maar hij heeft het zeker vorm gegeven. Zijn invloeden in de scène zijn zeker niet te onderschatten en tot op de dag van vandaag verdient en krijgt hij het meeste respect.
Ondanks zijn enorme status heeft hij nog niet zoveel abumreleases op zijn naam. Naast de drie artiestenalbums zijn er ook slechts drie mix-cd's en Chained Evil wordt de vierde in het rijtje. Sommigen reageerden nogal twijfelend op deze release, voor anderen kon hij niet snel genoeg in de winkels liggen. Een beetje zoals elke artiest heeft ook Hellfish zijn criticasters maar de eerste paar nummertjes weerleggen al die kritiek onmiddellijk. Op zich is de mix wel standaard opgebouwd. Rustig begin met intro, langzaam aan opbouwend naar een steeds sneller en harder einde. Niets nieuws onder de zon. Maar wel interessant is de manier waarop. "The destination does not make the journey, thé way you travel does." Er is bijna geen populaire muziekstijl die we niet ergens terug horen op dit schijfje. Het begint allemaal met de muziekstijl bij uitstek waar scratchen zijn ontstaan vond. Heer en meester in het scratchen, Hellfish zelve, weet dus waar hij de mosterd moest halen. Het duurt even, maar die eerste vijf à zes minuten zijn puur genieten. Hiphop, leuke samples en sounds en de overgang naar UK hardcore die zodanig gescratcht wordt dat het net breakcore is, wat kan een liefhebber van de hardere stijlen nog meer vragen?
Goed begonnen is half gewonnen en dat wordt bevestigd op deze mix. Het niveau blijft gestaag en de kwaliteit zakt op geen enkel moment helemaal terug. De gekozen nummers zijn niet alleen op zichzelf al boeiende nummers, maar als ze door de turntable-handjes van Hellfish gaan zijn ze onherkenbaar berwerkt in een vaak betere versie. De twists en turns in de mix zijn bijna niet te tellen. Maar het heeft wel een erg groot nadeel. Het scratchen van de tracks en het zorgen voor mooie plotwendingen heeft als keerzijde van de medaille dat het mixwerk een beetje in een achterhoek wordt geduwd. De overgangen zijn niet altijd even zuiver of soepel, maar de andere positieve elementen laten dat alsnog bijna in het niets verdwijnen. Het is ook wel duidelijk dat Hellfish zichzelf ook wel belangrijk acht voor de scène. Na al die jaren zijn er al heel wat producers op het toneel verschijnen en er zijn er een heleboel die ook hun steentje bijdragen tot de ontwikkeling en verbetering van de industriële sector. Maar Hellfish concentreert zich voornamelijk op eigen producties, slechts hier en daar aangevuld met ander topmateriaal. Maar het moet wel gezegd worden dat het echt wel om klappers gaat. The Outside Agency, Bryan Fury, Skeeta, The DJ Producer, ... Zijn we nog echte toppers vergeten in de hemel van de UK hardcore en frenchcore?
Chained Evil is een topper. Hoogtepunt van het hele album is en blijft ongetwijfeld het begin van de mix, maar daar begint tegelijk ook een mooi verhaal dat iets meer dan een uurtje duurt. Het gaat goed in de wereld van de rauwere stijlen en de populariteit stijgt ook meer en meer. Laat Chained Evil het mooie voorbeeld zijn van hoe het kwaliteit kan brengen en toch iedereen die van het genre houdt kan aanspreken. Nogmaals: topper!
Score: 89/100
www.audiogenic.fr
Ondanks zijn enorme status heeft hij nog niet zoveel abumreleases op zijn naam. Naast de drie artiestenalbums zijn er ook slechts drie mix-cd's en Chained Evil wordt de vierde in het rijtje. Sommigen reageerden nogal twijfelend op deze release, voor anderen kon hij niet snel genoeg in de winkels liggen. Een beetje zoals elke artiest heeft ook Hellfish zijn criticasters maar de eerste paar nummertjes weerleggen al die kritiek onmiddellijk. Op zich is de mix wel standaard opgebouwd. Rustig begin met intro, langzaam aan opbouwend naar een steeds sneller en harder einde. Niets nieuws onder de zon. Maar wel interessant is de manier waarop. "The destination does not make the journey, thé way you travel does." Er is bijna geen populaire muziekstijl die we niet ergens terug horen op dit schijfje. Het begint allemaal met de muziekstijl bij uitstek waar scratchen zijn ontstaan vond. Heer en meester in het scratchen, Hellfish zelve, weet dus waar hij de mosterd moest halen. Het duurt even, maar die eerste vijf à zes minuten zijn puur genieten. Hiphop, leuke samples en sounds en de overgang naar UK hardcore die zodanig gescratcht wordt dat het net breakcore is, wat kan een liefhebber van de hardere stijlen nog meer vragen?
Goed begonnen is half gewonnen en dat wordt bevestigd op deze mix. Het niveau blijft gestaag en de kwaliteit zakt op geen enkel moment helemaal terug. De gekozen nummers zijn niet alleen op zichzelf al boeiende nummers, maar als ze door de turntable-handjes van Hellfish gaan zijn ze onherkenbaar berwerkt in een vaak betere versie. De twists en turns in de mix zijn bijna niet te tellen. Maar het heeft wel een erg groot nadeel. Het scratchen van de tracks en het zorgen voor mooie plotwendingen heeft als keerzijde van de medaille dat het mixwerk een beetje in een achterhoek wordt geduwd. De overgangen zijn niet altijd even zuiver of soepel, maar de andere positieve elementen laten dat alsnog bijna in het niets verdwijnen. Het is ook wel duidelijk dat Hellfish zichzelf ook wel belangrijk acht voor de scène. Na al die jaren zijn er al heel wat producers op het toneel verschijnen en er zijn er een heleboel die ook hun steentje bijdragen tot de ontwikkeling en verbetering van de industriële sector. Maar Hellfish concentreert zich voornamelijk op eigen producties, slechts hier en daar aangevuld met ander topmateriaal. Maar het moet wel gezegd worden dat het echt wel om klappers gaat. The Outside Agency, Bryan Fury, Skeeta, The DJ Producer, ... Zijn we nog echte toppers vergeten in de hemel van de UK hardcore en frenchcore?
Chained Evil is een topper. Hoogtepunt van het hele album is en blijft ongetwijfeld het begin van de mix, maar daar begint tegelijk ook een mooi verhaal dat iets meer dan een uurtje duurt. Het gaat goed in de wereld van de rauwere stijlen en de populariteit stijgt ook meer en meer. Laat Chained Evil het mooie voorbeeld zijn van hoe het kwaliteit kan brengen en toch iedereen die van het genre houdt kan aanspreken. Nogmaals: topper!
Score: 89/100
www.audiogenic.fr
Tracklist
Chained Evil
- Hellfish - Im a Psycho
- Hellfish - Im A Turntable Retard
- Axe Gabba Murda Mob - Dual Murda
- The Teknoist- My Sugar Ape
- Hellfish - Microphone Fiend
- Dolphin - Devastator Dominator
- The Outside Agency - Destruction
- Hellfish - Fat Scratch
- The DJ Producer - Faster Louder (The DJ Producer's Bass Check)
- Hellfish - West Coast Boogie
- Hellfish - Test The Meths
- Hellfish - Do Ya Like
- Bryan Fury - Crime Pays
- Autopsy - Muthafucka (Rethought, Rebuilt And Then Smashed To Bits Again By Autopsy)
- DJ DBN - Flowjob
- Death Machine - Synapsids
- The Teknoist - Down & Rodigan Vs Alien
- Akira - Beatdown Anonymous
- Hellfish - C4 Killa - Hellfish Banana Bomb Remix
- Hellfish & Skeeta -This Is The End
36 opmerkingen
Heerlijk zeg dit!