Tim Davison - Long Way From Home

Het zogehete progressive genre lijkt de laatste tijd een ware comeback door te maken. Steeds meer producties refereren naar de eerste en tweede progressive golf. Zou er een derde golf ingezet zijn? Labels als Baroque leveren al jaren ijzersterke progressive house/trance albums en compilaties af van een constante hoge kwaliteit en het label is eigenlijk nooit van de muzikale kaart verdwenen. De ijzersterke recente CD releases van Jay Lumen (concept album) en Gareth Emery (compilatie) bevestigen die lezing. Nu is het de beurt aan Tim Davison, die zijn album “Long Way From Home” uitbrengt op het geliefde label.

Tim Davison werd al in 2003 opgemerkt door Dave Seaman en Nick Warren, waarna het snel ging met zijn carrière. Inmiddels heeft hij zo’n 50 producties uitgebracht voor aansprekende labels als Plastic Fantastic, Re*Brand en Baroque. Recent trok hij veel aandacht met zijn onofficieel uitgebrachte rework van “Hey Boy, Hey Girl”, origineel van The Chemical Brothers. Deze track werd aangemoedigd door vele grote DJ’s wereldwijd en kon ook op veel support van BBC Radio 1 rekenen.

“Long Way From Home” is Tim Davison’s debuutalbum en legt zijn diversiteit als producer op treffende wijze vast. Het album bevat progressive house/ breakbeats en smaakvolle trance invloeden, maar wordt ook gekenmerkt door downtempo en chill-out tinten. Het zijn overwegend zweverige, vol galm geproduceerde tracks, waarbij op vier tracks vrouwelijke vocalen toegevoegd zijn van respectievelijk Sam Jones (drie maal) en Lizzie Curious. Twee derde van de tracklist is dus instrumentaal. Door de afwisselende sferen, kleuren, tempi en muzikale invloeden is “Long Way From Home” een erg boeiende plaat geworden. Het epische, sfeerrijke karakter van de plaat maakt het tot een heerlijke luistertrip waarbij je je geen moment zult vervelen.

Het leuke is dat je naast moderne klanken tijdens diverse tracks ook verwijzingen naar de progressive en epic-house van begin jaren 90 hoort. Bij een track als “Absolute” bijvoorbeeld spoken er namen als Gat Decor (refererend aan “Passion”) en BT door mijn hoofd. En waar kennen we de acid loop tijdens “Dance Move 87” ook alweer van? Als je zo smaakvol thema’s leent, krijg je daar maar weinig negatieve reacties op lijkt me. Naast de diverse progressive dansvloermomenten – die je kort door de bocht in de hoek van BT en Way Out West moet zoeken – zijn ook de experimentele downtempo en chill-out momenten best de moeite waard. Onze favoriet op het album is de ingetogen dansvloertrack “Sticks & Stones”, dat rollende pianoklanken en stemmige strijkers combineert met een gedreven bassline en dito beats (denk aan Lemon Interupt’s “Dirty”, oftewel een vroege Underworld klassieker).

Tim Davison speelt zich met zijn debuutalbum nog maar eens extra in de kijker en kan vermoedelijk een hoop extra (remix) klussen tegemoet zien de komende periode. “Long Way From Home” is een indrukwekkend debuutalbum dat hem veel nieuwe fans/ aanhangers gaat opleveren. Voor de vinylliefhebber zijn er van dit album ook twee vinyl samplers verschenen met enkele essentiële tracks van het album.

Score: 85/100


www.timdavison.net
www.baroquerecords.co.uk