Preach - Transatlantic

Dj, Labelmanager en producer; DJ Preach heeft in relatief korte periode zijn naam gemaakt en zijn carrière van de grond gekregen. Geboren in Canada begon Philippe Babin (oftewel Preach) met draaien in grote Canadese clubs als de Sona en Aria. Daar trok hij de aandacht van grote namen als Tiësto, Carl Cox, Paul van Dyk en Marco V. Beseffend dat er meer mogelijk was met zijn carrière, besloot Preach zijn muzikale hart te volgen en in 2005 de grote stap te maken over de Atlantische Oceaan richting Breclav, Tsjechië. In Europa begon hij onder andere te werken aan zijn artiestenalbum ‘Transatlantic’, welke na anderhalf jaar studiowerk onlangs verschenen is.

We vangen het album aan met ‘Universe’, een pakkende tech-trancer die goed de spanning weet te creëren. Een prima begin derhalve. Met de stevige basslines van ‘Broken inside’ wordt het tempo wat opgeschroefd maar desalniettemin kan het nummer ons niet echt behoren. Het doet eentonig en gezapig aan, zonde na de juist sterke eerste track. Dat Preach voor een brede opzet van zijn album heeft gekozen blijkt onder andere uit ‘Flying blue’ (3). Dit nummer, met zang van Saskia Lie-Atjam, is veel rustiger van aard. Een prima zomers ‘chill’ nummer. Ook ‘Love like water’ is behoorlijk ‘downtempo’ maar blijft niet hangen.

De pit komt er weer wat meer in met ‘It’s a crime 2007’ (5). Een opzwepend nummer dat lekker begint maar daarna helaas in hetzelfde geluid blijft hangen en daardoor wat langdradig wordt. Met het door acid verweven ‘Somewhere between the stars’ gaat het weer de goede kant op. Een lekker zweverig nummer met een mooie melodie. Ook ‘Heaven’ (7) en ‘Dark shadows’ (8 ) zijn nummers die er mogen zijn. Twee uplifting tech-trancers waar men moeilijk op stil kan blijven zitten. Zo horen we het graag. Groot is echter de overgang naar ‘Needin’ you around’, een pop/rocknummer dat niet had gehoeven.

Met ‘Hunger’ (10) gaan we gelukkig weer de elektronische kant op. Dit naar progressive neigende nummer, met de vrijwel constante zang van zangeres Ali, ligt lekker in het gehoor maar overtuigd toch niet echt. Dan is de titeltrack van het album uit beter hout gesneden. ‘Transatlantic’ bouwt de spanning goed op met duistere, lage basslines. Hoewel het nummer iets te eentonig is, doet dit sfeervolle en krachtige nummer toch lekker aan. We laten het gemiddelde ‘Memories’ (12) voor wat het is en sluiten af met ‘Burning house’, een prima opzwepend acid-techno nummer, dat lekker losgaat en zo een waardige afsluiter van het album vormt.

‘Transatlantic’ is een erg wisselvallig album geworden. De variatie aan stijlen is opzich een pluspunt maar pakt met wisselend succes uit. ‘Needing you around’ is gewoon een misser te noemen en ook de ‘downtempo’ nummers weten niet te overtuigen. Naast een aantal andere ‘gemiddelde’ tracks staan er desalniettemin ook de nodige sterke nummers op het album, die aantonen dat Preach het toch zeker wel in de vingers heeft. De tech-trancenummers als ‘Universe’, ‘Heaven’ en ‘Dark shadows’ steken er wat dat betreft bovenuit. Ook de titeltrack en de acid-nummers mogen er zijn. Al met al dus een aardig album met een aantal uitschieters maar ook de nodige tegenvallers.

Score: 70/100


www.djpreach.com
www.myspace.com/djpreach
www.blackholerecordings.com