Pascal Feos - Synaptic

Zoals vaak gebruikelijk op een album, opent de cd met een intro. Een rustig begin, met minimale en galmenden geluiden, welke naadloos overlopen in track twee, ‘G-Tone’. Pascal FEOS heeft er namelijk voor gekozen de nummers aan elkaar te mixen en zo geprobeerd het gevoel van een (opbouwende) dj-set over te brengen. ‘G-Tone’ is ook een vrij minimale track, met de nodige acid-invloeden. Hoewel zeer ingetogen, klinkt het best lekker. ‘Brooklyn style’ kent wat meer ritmes en is iets swingender. Een prima opgebouwde cd tot nu toe. Ook het hierop volgende ‘Out of my head’ kent de nodige acid-invloeden en hoewel er maar weinig geluiden worden gebruikt en het nummer vrij simpel van opzet is, swingt het absoluut wel. Knap gedaan. ‘Chemo sensor’ (track vijf) opent erg lekker. Wel redelijk minimaal, maar moeilijk om bij stil te blijven zitten. Helaas komt er halverwege het nummer een storende en onregelmatige melodie inzetten, die jammer genoeg de kracht van het nummer teniet doet, zonde! Met het volgende nummer (Impulse) is weinig mis, maar het blijft niet echt hangen. Het is voorbij voordat je er erg in hebt. Dan is het meer dansvloer gerichte ‘Can’t get enough’ van betere kwaliteit en waarmee hij het tempo even wat omhoog schroeft. Na het lekker opbouwende en meeslepende ‘Ausklang’, komen we aan bij de titelsong van het album. ‘Synaptic’ is één van de betere tracks op het album. Het is lastig te omschrijven, maar ik vind het echt een nummer dat Sven Väth in zijn set zou kunnen gebruiken. Dat komt vooral door de ‘zeurderige’ melodie die er halverwege het nummer in komt. Nummer tien ('Timeless') is een lekker hypnotiserend en meeslepend nummer, maar is wel een beetje eentonig en met bijna acht minuten is het nummer dan ook aan de lange kant. Waar we net een aantal wat swingendere tracks achter de rug hebben, neemt Pascal FEOS met het wat ingetogener ‘Bring the beat back’ een klein beetje gas terug. De Robag Wruhme remix van ‘Tanzbombe’ is een lekker vage track die er zeker mag wezen! Robag Wruhme is een naam die sommige mensen wellicht weinig zal zeggen, maar dit is een alias van de Wighnomy Brothers, die bij meer mensen een belletje zal doen rinkelen. We naderen het einde van de cd welke met de nummers ‘Stargazer’ en ‘Sunset’ wordt afgesloten. Twee relaxte, warme tracks waarbij je lekker kunt wegdromen. ‘Synaptic’ kent invloeden van veel verschillende stijlen (minimal, acid, techno) en laat zowel rustigere nummers als meer dansvloergerichte tracks horen en is derhalve een lekker gevarieerd album geworden. Sommige tracks steken er echt bovenuit (‘Synaptic’ en ‘Tanzbombe’ bijvoorbeeld’), anderen blijven helaas een beetje vlak ('Timeless'). De liefhebbers van losse nummers zullen het betreuren dat dit album als het ware een mix is, echter op deze manier kan hij de luisteraar prima ‘op reis’ nemen en zijn verhaal doen. Dat is dan ook over het algemeen genomen prima gelukt. Score: 82/100
www.pascalfeos.com
www.levelnonzero.com
www.astralmusic.com