10 Years GMF Berlin Compilation

GMF? Hier heb ik nog nooit van gehoord. De eerste cd is gemixt door Divinity en Super Zandy, dat zegt me ook al niets. Maar cd twee is gemixt door Paul van Dyk, dus trekt deze cd toch mijn aandacht en gaat hij de cd-speler van mijn auto in om te luisteren wat deze nieuwe mixcompilatie ons brengen gaat.

Een beetje zoeken op internet leert mij dat zoals de titel van de cd al doet vermoeden, GMF een club is die inmiddels al tien jaar bestaat. Welke andere clubs bestaan er eigelijk al zo lang vraag ik me af? Voor wie er al tien jaar of meer gaan stappen, denk eens na, bestaan de clubs nog uit de tijd dat jij begon met stappen? Nou die van mij niet, die zijn gesloten, verbouwd of zelfs al lang tegen de vlakte! Dus tien jaar mag best een prestatie genoemd worden.

Tien jaar geleden begon GMF als “gay tea dance”, tegenwoordig probeert de club er te zijn voor een wat breder publiek. Toch blijft gay de boventoon voeren hier, dit is ook te zien aan hun site, deze word namenlijk gesponsord door www.gay.com. In Club Moskau hebben in het verleden vaak grote namen gestaan en er zullen nog vaak grote namen komen te staan in de toekomst, vooral nu de club sinds 2002 een groter onderkomen heeft waar 2500 feestende mensen in passen.

CD1
De cd begint erg funky en lekker swingend met de nummers 'I've got the music in me' van Boogie Pimps en “Big Love van Pete Heller. Dit doet mij denken aan de super natural cd’s die er in Nederland regelmatig uit komen. De derde track begint me helaas te irriteren, er zitten een hoop 'telefoon-geluidjes' in het nummer en er wordt naar mijn mening teveel gepraat, wat je van de muziek afhoudt. Dit doet mij afvragen of ze nu juist zoveel praten om je niet op te laten vallen dat de muziek niet goed is of dat door het praten ze juist niet genoeg aandacht voor de muziek hebben gehad waardoor de muziek slecht is geworden.

Gelukkig gaat de cd hierna toch weer lekker funky verder met een aantal oude discoklappers die ik in de verte wel herken, maar niet direct thuis kan brengen.
De cd bevat releases uit vele jaren, het oudste nummer werd al in 1998 uitgebracht. Toch zijn de meeste nummers op deze cd van de laatste drie jaar, wat het helaas eigenlijk geen overzichts-cd maakt van wat er in deze club is gebeurt in de afgelopen tien jaar. Deze cd word vooral gekenmerkt door veel veranderingen van tempo, ritme en stijl, echter zonder dat het hinderlijk is om naar te luisteren. Mix-technisch zit de cd goed in elkaar en het luistert heerlijk weg, dit was zeker een werkje op goed niveau!

CD2
Bij het doornemen van de tracklist herken ik direct veel nummers, het zijn oude én nieuwe nummers. Nummers die ik gewoon ken en nummers die bij het lezen van de titel alleen al een herinnering bij me oproepen. Dus maar snel verder met deze cd. De opening van de eerste track van de cd begint met een zweverige trancemelodie, iets wat we ook van Paul van Dyk zijn eigen cd’s kennen. Maar in het nummer komt er ineens een oude housesound doorheen (voor degene die dat niet zoveel zegt, zeg maar de Fresh Prince of Bell Air titelsong). Halverwege track twee wordt de sound steviger, het gaat nu meer richting hardtrance met “Need to feel loved” van Reflekt feat. Serge Devant, gevolgd door “The Rock” van Moguai presents PUNX wat in de zelfde stijl door gaat.

Zo blijft deze cd ons steeds weer verrassen met veranderingen van richting, de cd valt niet in een hokje te stoppen, maar is doorweven met allerlei verschillende stijlen. Dit zal ook zeker komen door de grotere spreiding in releasedates van de nummers op de tweede cd. Op deze cd staan veel meer nummers uit de begin tijd van deze club (’96/’97) zoals “Everytime” van Lustral en “Sharam” met Keep On Moving. Voor mij zelf ligt het hoogtepunt van deze cd richting het einde, namelijk bij “As the rush comes” van Motorcycle, dat gevolgd word door “Seven days and 1 week” van BBE wat bij mij zelf hele mooie gevoelens oproept.

Conclusie
De eerste cd is leuk, maar niet echt mijn ding, de tweede cd vind ik echter geweldig. De tweede cd maakt voor mij ruimschoots goed wat de eerste cd tekort kwam. Deze duik het onbekende in heeft dus zeker goed uitgepakt voor mij.

Score: 80/100