Tesla286 - Zukunft
Artiest | Tesla286 |
Heden, verleden en toekomst zijn altijd mooie begrippen om filosofisch mee te stoeien. Daarnaast kun je letterlijk 'klanken van toen' veranderen om de 'muziek van nu' te maken. Met deze gedachte in het achterhoofd heeft Tesla286 het album "Zukunft" geproduceerd.
Neem een flinke teug uit 't verleden, een tikkie toekomst perspectief, een vleugje filosofie en een portie creativiteit. Mix deze ingrediënten en viola, we hebben weer een nieuw post-electronic experiment. De artiest in deze is "Tesla286". Een naam die flink wat verwijzingen naar het verleden bevat. 'Tesla' de briljante wetenschapper aan wie we het fenomeen wisselstroom te danken hebben en wiens naam verbonden is met de eenheid van magnetische flux. Een flinke knipoog naar de term 'electro'. Daarnaast de cijfers '286' welke verwijzen naar de 'Intel 80286'-processor uit 1982. De eerste 16bit-processor, waarbij voor het eerst scheiding werd gemaakt tussen 't besturingssysteem en de programma's op een pc. Het begin van onze technologische sprong voorwaarts. Tevens een verwijzing naar het feit dat het heden van nu, toen nog echt toekomst-muziek was. Want het grote thema van deze cd is toch wel:
"Hebben we nu nog wel een echt toekomstperspectief, aangezien we bijna alles wat we wilden bereiken op technologisch gebied ook echt bereikt lijken te hebben. En we ons nauwelijks nog kunnen voorstellen hoe onze nabije toekomst eruit zal kunnen zien".
Daar waar de album titel "Zukunft" expliciet verwijst naar de toekomst, zo sterk grijpt de muziek juist terug naar het verleden. Met name naar de eind jaren '70 begin jaren '80 opkomende elektronische synthesizer muziek. Techno bestond nog niet, maar artiesten als Kraftwerk, Front 242, The Human League, Gary Numen en Depeche Mode en later Nine Inch Nails experimenteerden al ruimschoots met synthesizers en drumcomputers. Van hieruit ontwikkelde zich uiteindelijk niet alleen de house muziek, maar ook het subgenre "Electro", zoals we dat jaren later terug zagen als een strakkere gezuiverde vorm van house, niet te verwarren met techno.
Het album is qua sound vergelijkbaar met eerdere albums van Anthony Rother, The Hacker, Boys Noize, Alden Tyrell en mixen van Dave Clarke (World Service I & II) en Billy Nasty (BN02 – Trust the DJ). Dus heerlijke electro met een funky touch en een vette knipoog.
We trappen af met "Umlaufbahn". Een easy chille track vol heerlijke korte synth-aanslagen en vreemde golvende "Mars-Attacks" toontjes. Alsof de eerste vliegende schotels gesignaleerd zijn in een baan om onze planeet. Het vervolg "Tesla's Oscillator" is wat meer recht toe recht aan en heeft een licht dreigende melodielijn, die de gehele track aanhoudt. Wanner de eerste tonen van "Radius" je oor bereiken, doen deze gelijk denken aan Anthony Rother's albums "Hacker" en "Simulationszeitalter". Zo vertrouwd en geraffineerd klinken de synthesizer loops. Daarnaast is Radius gewoon een heerlijke meeslepende plaat, dankzij de scillerende melodielijn. Zelfs de titeltrack "Zukunft" komt daar qua gevoel niet overheen, ondanks dat deze meer sfeervolle productie gedurende ruim 2 minuten een geheel eigen verbazingwekkend wereldje creëert. Na het redelijk bedrukkende "Frequency Society" volgen het meer ingetogen "Magnetic Fields", waarbij gespeeld wordt met de intensiteit en toonhoogte van de melodielijn en "Robot Love" welke als een warme regenbui over je heen komt.
De track "Wurmloch" start hierna als een spannende sci-fi-scene, waarbij een aantal technici bij een groot computerpanel te zien zijn, op allerlei knoppen drukkend om hun experiment te voltooien. Het resultaat mag er zijn, een track die menig dansvloer zal doen golven. Op 9 vinden we "Time". Een vibrerend kunstwerkje welke zeer geschikt zou zijn als spannings-opvoerende soundtrack voor een film. Onbewust blijven die jaren '70-80 sci-fi beelden opduiken van Bladerunner, Starwars, Buck Rogers en Battle Star Galactica. Nostalgie pur-sang. Dat geldt ook voor "Meteorite over Pankow". Een korte benauwende track over UFO-sightings, waarbij we bedreigd worden door een onbekende buitenaardse macht. De laatste track "Telepathie" is weer wat rustiger en bevat een aantal vrolijke melodietjes naast de standaard electro-synths. Hierdoor komt deze track zo af en toe toch wel vriendelijk over en sluit het dit korte album gepast af.
Conclusie
Voor de liefhebbers van electro is dit een album om zeker eens te proberen. Er valt een hoop te herkennen en daarnaast zijn de tracks stuk voor stuk aangenaam om te luisteren. Helaas af en toe wel wat kort. De totale speelduur van het album is pak-ém-beet 35minuten. Ben je minder bekend met het genre dan zou dit een mooie instap zijn, juist doordat het album zo kort is. Als het bevalt, kan je je daarna altijd nog verdiepen in eerder genoemde artiesten. Al met al blijft "Zukunft" toch wat aan het oppervlak hangen, is 't niet diepgaand genoeg om echt spannend te worden en daardoor wordt het niet meer dan een flirt tussen verleden en heden. Tesla286 weet ons in ieder geval wel weer te herinneren aan hoe mooi enkele albums/mixen uit het verleden waren. Of zijn eigen "Zukunft" een blijvertje is, dat moet nog maar blijken in de nabije toekomst. De track "Radius" is dat wat ons betreft wel. Tot zover onze toekomstvisie wat betreft deze cd.
Score: 74/100
soundcloud.com/tesla286
twitter.com/mrtesla286
"Hebben we nu nog wel een echt toekomstperspectief, aangezien we bijna alles wat we wilden bereiken op technologisch gebied ook echt bereikt lijken te hebben. En we ons nauwelijks nog kunnen voorstellen hoe onze nabije toekomst eruit zal kunnen zien".
Daar waar de album titel "Zukunft" expliciet verwijst naar de toekomst, zo sterk grijpt de muziek juist terug naar het verleden. Met name naar de eind jaren '70 begin jaren '80 opkomende elektronische synthesizer muziek. Techno bestond nog niet, maar artiesten als Kraftwerk, Front 242, The Human League, Gary Numen en Depeche Mode en later Nine Inch Nails experimenteerden al ruimschoots met synthesizers en drumcomputers. Van hieruit ontwikkelde zich uiteindelijk niet alleen de house muziek, maar ook het subgenre "Electro", zoals we dat jaren later terug zagen als een strakkere gezuiverde vorm van house, niet te verwarren met techno.
Het album is qua sound vergelijkbaar met eerdere albums van Anthony Rother, The Hacker, Boys Noize, Alden Tyrell en mixen van Dave Clarke (World Service I & II) en Billy Nasty (BN02 – Trust the DJ). Dus heerlijke electro met een funky touch en een vette knipoog.
We trappen af met "Umlaufbahn". Een easy chille track vol heerlijke korte synth-aanslagen en vreemde golvende "Mars-Attacks" toontjes. Alsof de eerste vliegende schotels gesignaleerd zijn in een baan om onze planeet. Het vervolg "Tesla's Oscillator" is wat meer recht toe recht aan en heeft een licht dreigende melodielijn, die de gehele track aanhoudt. Wanner de eerste tonen van "Radius" je oor bereiken, doen deze gelijk denken aan Anthony Rother's albums "Hacker" en "Simulationszeitalter". Zo vertrouwd en geraffineerd klinken de synthesizer loops. Daarnaast is Radius gewoon een heerlijke meeslepende plaat, dankzij de scillerende melodielijn. Zelfs de titeltrack "Zukunft" komt daar qua gevoel niet overheen, ondanks dat deze meer sfeervolle productie gedurende ruim 2 minuten een geheel eigen verbazingwekkend wereldje creëert. Na het redelijk bedrukkende "Frequency Society" volgen het meer ingetogen "Magnetic Fields", waarbij gespeeld wordt met de intensiteit en toonhoogte van de melodielijn en "Robot Love" welke als een warme regenbui over je heen komt.
De track "Wurmloch" start hierna als een spannende sci-fi-scene, waarbij een aantal technici bij een groot computerpanel te zien zijn, op allerlei knoppen drukkend om hun experiment te voltooien. Het resultaat mag er zijn, een track die menig dansvloer zal doen golven. Op 9 vinden we "Time". Een vibrerend kunstwerkje welke zeer geschikt zou zijn als spannings-opvoerende soundtrack voor een film. Onbewust blijven die jaren '70-80 sci-fi beelden opduiken van Bladerunner, Starwars, Buck Rogers en Battle Star Galactica. Nostalgie pur-sang. Dat geldt ook voor "Meteorite over Pankow". Een korte benauwende track over UFO-sightings, waarbij we bedreigd worden door een onbekende buitenaardse macht. De laatste track "Telepathie" is weer wat rustiger en bevat een aantal vrolijke melodietjes naast de standaard electro-synths. Hierdoor komt deze track zo af en toe toch wel vriendelijk over en sluit het dit korte album gepast af.
Conclusie
Voor de liefhebbers van electro is dit een album om zeker eens te proberen. Er valt een hoop te herkennen en daarnaast zijn de tracks stuk voor stuk aangenaam om te luisteren. Helaas af en toe wel wat kort. De totale speelduur van het album is pak-ém-beet 35minuten. Ben je minder bekend met het genre dan zou dit een mooie instap zijn, juist doordat het album zo kort is. Als het bevalt, kan je je daarna altijd nog verdiepen in eerder genoemde artiesten. Al met al blijft "Zukunft" toch wat aan het oppervlak hangen, is 't niet diepgaand genoeg om echt spannend te worden en daardoor wordt het niet meer dan een flirt tussen verleden en heden. Tesla286 weet ons in ieder geval wel weer te herinneren aan hoe mooi enkele albums/mixen uit het verleden waren. Of zijn eigen "Zukunft" een blijvertje is, dat moet nog maar blijken in de nabije toekomst. De track "Radius" is dat wat ons betreft wel. Tot zover onze toekomstvisie wat betreft deze cd.
Score: 74/100
soundcloud.com/tesla286
twitter.com/mrtesla286
Tracklist
- Umlaufbahn
- Tesla's Oscillator
- Radius
- Zukunft
- Frequency Society
- Magnetic Fields
- Robot Love
- Wurmloch
- Time
- Meteorite Over Pankow
- Telepathie