Leon Bolier - Streamlined 2011: Tunis

In 2009 kreeg ik tijdens een avondje bankhangen bij een vriend van mij een cd in mijn handen gedrukt. 'Hier, lekker trance cdtje voor in de auto.' De cd belandde inderdaad in mijn auto en na een paar keer luisteren was ik verkocht! Ik werd verrast door twee mixen met ieder een eigen sound, een heerlijke afwisseling tussen tech en trance maar bovenal twee mixen die beide een eigen verhaal vertellen. Ik werd verliefd, verliefd op Streamlined Buenos Aires van Bolier.

Sinds twee weken heb ik de opvolger van die dubbel-cd in handen: Streamlined 2011 - Tunis. Voor de Streamlined uit 2009 liet Bolier zich inspireren door Buenos Aires, maar de vermelding van Tunesië gaat verder dan dat. Leon heeft deze dubbelaar opgedragen aan het land waar eind vorig jaar en begin dit jaar de Arabische Lente begon. De protesten in Tunesië en andere Arabische landen lieten Leon beseffen hoe kostbaar het leven en vrijheid is en hoe muziek de kracht heeft om overal ter wereld mensen bij elkaar te brengen. Een mooi en betrokken gebaar van de sympathieke en talentvolle DJ/producer uit Elspeet!

Geen Eenheidsworst
Nadat ik de dubbel-cd binnenkreeg ben ik hem meteen gaan luisteren, daar waar ik zoveel heerlijke momenten heb beleefd met zijn voorganger: in de auto. Ik zou liegen als ik zeg dat ik meteen weer vlinders in mijn buik kreeg; ik moest eigenlijk even aan de mixen wennen. Dat komt niet omdat de muziek slecht is, absoluut niet. Het geheel is anders dan de meeste andere mixen die ik luister en het duurde niet lang voordat ik dat als een heel groot pluspunt ging zien.

Bolier gebruikt veel tracks van relatief onbekende producers; stuk voor stuk sterke producties die afwijken van de eenheidsworst die tegenwoordig zo vaak voorbij komt. Maar het is met name de volgorde waarin Leon de 33 tracks heeft gemixt waardoor er twee supersterke, boeiende muzikale verhalen ontstaan waarin ik elke keer weer nieuwe dingen ontdek!

Ik was aangenaam verrast door de langzame start van de eerste cd. Tot en met nummer 9 is de mix erg diep met melodieuze progressive house en hier en daar wat minimal invloeden. Er heerst een hele aangename spanning in dat eerste gedeelte en de sterke intro van Bolier (Open Your Eyes) zuigt je daar meteen in mee. Vanaf Apple One met 'Start A Fire' wordt de mix meer trancy tot we bij nummer 17 met 'Vengeance Vengeance' aan het einde van de mix belanden. Deze hele dikke tune met veel techy invloeden komt uit de koker van Bolier. Maar hoe vet die vocal van Samuel L. Jackson uit Pulp Fiction ook is, hij is al zó váák gebruikt.

De tweede mix bouwt door op de eerste en begint dus lekker trancy. De mix bouwt in een constante lijn op en wordt steeds iets meer uplifting. Leon staat bekend om zijn kwaliteiten in de opzwepende trance hoek en op cd 2 laat hij dat maar weer eens horen. Met krachtpatsers als Sied van Riel, Sander van Doorn, Dave202 en Mike Saint- Jules en Bolier zelf komen fans van het ruigere trancewerk niets te kort!

Toch vind ik dat de tweede cd niet zo'n bijzonder gevoel oproept als de eerste mix. Dat ligt niet aan de kwaliteit van de tracks op cd 2, of aan de structuur. Nee, de bijzondere stijl van cd 1 en de mixvolgorde maken die schijf tot een van de meest unieke mixen die ik sinds lange tijd heb gehoord!

Klassieker
Ik heb ergens gelezen dat Bolier een klassieke achtergrond heeft en dat hoor je duidelijk terug. Alles in balans is, de muziek heeft gigantisch veel inhoud (sommige nummers zijn zelfs bijna klassiek), de volgorde is perfect en er wordt een muzikaal verhaal verteld. Zo'n combinatie krijgt bij mij het predicaat 'perfect'!

Score: 80/100

www.leonbolier.com
www.streamlinedrecordings.com