Het was weer zover, het was tijd voor Decibel.
Een aantal dagen van te voren was het al aardig aan het kriebelen, zeker na het zien van de time table. Wat was die goed in elkaar gezet zeg. Op Defqon heb ik zowat iedereen gemist die ik wilde horen maar dit keer zou ik toch een groot deel van mijn favoriete DJ’s horen. 
voor degene die hem in elkaar gedraaid heeft. 
Rond kwart over 1 werd ik afgezet en na een kleine wandeling kwam ik aan bij de ingang. Ik was één van de gelukkige die een VIP kaart had kunnen scoren dus ik was op zoek naar de VIP ingang. Aangezien ik die niet kon vinden ging ik maar naar de “normale” ingang. Daar aangekomen bleek er geen speciale VIP ingang te zijn maar daar stond iemand bandjes uit te delen. Heel toevallig kwam ik daar ook mijn stamp partners voor die dag tegen, namelijk Wendy, haar vriend en nog 2 vrienden van hun. Aangezien wij graag Trilok & Chiren wilde horen liepen we snel richting de kluisjes. Daar aangekomen hoorde we dat de VIP kluisjes helemaal aan de andere kant van het terrein waren en dat we hier gewoon moesten betalen. Wendy was zo slim om wel gewoon te dokken maar ik ben dan weer zo een gierige Nederlander die dat weigert.
Dus mijn andere vriendinnetje, Sylvia, opgezocht en maar richting de Noord kant gelopen. Het terrein was goed ingedeeld maar damn wat was het groot zeg. Toen we eindelijk aan de andere kant waren had ik eerst de verkeerde kluisjes te pakken maar uiteindelijk toch de kluisjes gevonden. Vond het een beetje raar dat ze niet gewoon een VIP ingang hadden gemaakt zodat de mensen ook meteen bij hun kluisje binnenkwamen. Maar goed, dat zal wel aan mij liggen. Nadat we de spullen gedumpt hadden was het eindelijk tijd om te gaan
We besloten toch maar terug te lopen richting de hardstyle tent. Daar aangekomen waren Trilok & Chiren nog bezig en het klonk echt lekker. Het was lekker druk, niet te druk gelukkig, en de sfeer zat er al aardig in. Uiteindelijk heb ik maar 3 nummers van ze gehoord 
maar toch nog even kunnen stampen. Toen hun set voorbij was besloten Syl en ik even de buurt te gaan bekijken. We liepen even richting de early rave maar daar zat de sfeer er nog niet zo goed in. Het viel me op dat er nog heel veel mensen stilstonden. Toch hoorde ik een hoop oude klappers langskomen. Na een tijdje besloten we even de hardcore tent te gaan bekijken. Daar aangekomen zagen we dat bij de ingang van de tent een onwijze plas water lag en ook in de tent lagen diverse (grote) plassen. Gelukkig was het voorin droog dus we zochten een rustig plekje uit. Dione was aan het draaien en wat was hij aan het beuken zeg. Ik moest gewoon echt dansen want stilstaan was praktisch onmogelijk. Jammer dat het alleen bloedheet in die tent was.
Na een tijdje daar gestaan te hebben was het bijna tijd voor Luna plaats zou nemen achter de draaitafels dus het was tijd om uit voorzorg alvast naar de wc te gaan en daarna richting de hardstyle te gaan. Daar aangekomen had ik Wendy en co weer zo gevonden en we zochten een plekje uit. Voorin was genoeg ruimte om te stampen en ook nu zat de sfeer er goed in. Luna draaide weer lekker. Zelfs Sylvia kwam ons gezelschap houden.
Ook kwam ik Stefanovic 
tegen en we hebben nog even samen staan .Na Luna was het tijd om iets te eten te scoren. Syl en ik hadden honger gekregen dus we hebben muntjes gekocht en zijn richting de eettentjes gelopen. Toen we daar kwamen bleken meer mensen op dat idee te zijn gekomen en het was aardig druk. Gelukkig duurde het niet zo vreselijk lang voor we ons eten hadden. Toen we lekker op een bankje zaten te eten begon het al te spetteren. Gelukkig bleef het daarbij en ging het niet harder regenen.
Na uitgebreid gezeten te hebben liepen we even richting de oldschool tent. Daar was het aanzienlijk rustiger maar er liep wel wat ouder publiek rond. Aangezien de muziek toch nog iets voor mijn tijd was en het tempo iets te laag lag zijn we er niet lang gebleven.
Het was tijd om terug te keren naar de early rave area waar Paul en Rob hun kunsten zouden gaan vertonen. Daar aangekomen een plaatsje voorin gezocht en lekker staan
. Hoop plaatjes langs horen komen waar ik als klein meisje al naar luisterde. Ik heb me alleen een beetje staan irriteren aan de MC die hun hadden meegenomen. Kon die gast niet gewoon zijn klep dichthouden? 
Helaas zagen we achter ons een hele zwarte wolk onze richting uitkomen. Ik had wel een poncho meegenomen maar die lag in mijn kluisje aan de andere kant van het terrein. Aangezien ik niets van hun set wilde missen en ook geen zin had om weer dat hele pokkenstuk te lopen bleven we maar gewoon staan. En ja hoor, toen begon het te regenen. En niet zo een beetje ook. 
Gelukkig bleven een hoop mensen staan. Inmiddels hadden Charly Lownoise & Mental Theo plaats genomen achter de draaitafels. Ik had geen flauw idee wat ik kon verwachten maar aangezien ik mede dankzij hun in aanraking ben gekomen met het fenomeen hardcore was ik wel nieuwsgierig. Jammer genoeg was B2S niet zo slim gewoon om het “dakje” boven de DJ booth ook waterdicht te maken dus de DJ’s stonden ook in de regen. Op zich is dat niet zo erg maar het apparatuur vond het minder leuk. Ze probeerde de boel nog te redden door 2 mensen een zeil vast te laten houden maar helaas, het leed was al geschied. De muziek klonk nog maar amper uit de boxen en was haast niet te horen. Alles was kapot op 1 draaitafel en 1 cd speler na.
Gelukkig was het inmiddels weer droog en we werden keurig voorzien van poncho’s. Vanaf het podium werden die het publiek ingegooid. Na een tijdje begon het publiek deze weer terug te gooien richting het podium. Echt supergrappig al die rondvliegende poncho’s. 
De stilte werd opgevuld door zelf liedjes te gaan zingen. Ondertussen werd er nieuw materiaal gebracht zodat we na een tijdje toch weer verder konden. Rond kwart voor 9 was het voor mij tijd om richting de mainstage te lopen. Daar zou The Prophet gaan draaien. Syl bleef nog even staan, die zou ik later weer zien. Bij de mainstage aangekomen had ik redelijk snel Wendy weer gevonden maar was der weer net zo snel kwijt toen ik even wat te drinken ging halen. Met poncho’s aan lijkt iedereen ook op elkaar.
Toen ik hun weer gevonden had was het tijd voor een dansje. Ik vond het terrein niet zo heel erg lekker om op te stampen. Je stond gewoon in het zand en doordat de grond niet gelijk was kreeg ik er last van mijn voeten door. 
Om kwart voor 10 nam ik afscheid van Wen en co omdat Sylvia iets uit het kluisje wilde hebben. Daar hebben we maar gelijk de spullen opgehaald en besloten weer terug te gaan naar de early rave. The Viper was daar weer lekker aan het draaien dus ik heb nog even flink staan hakkuh. Helaas was het maar van korte duur want om 10 over half was het afgelopen.
We wilde nog even wat te drinken halen maar tot onze grote verbazing hadden ze helemaal niets meer. 
Alles was op. Beetje zonde gezien het feit dat ze gekochte muntjes ook niet terugnemen. Om kwart voor liepen we moe en voldaan van het terrein af richting auto.Conclusie
Vond het een leuk feestje en heb me prima vermaakt. Ook weer aardig wat bekende gezien wat ook altijd even gezellig is. Toch vond ik het organisatorisch iets tegenvallen. De regen was van te voren bekend dan zorg je toch dat je een waterdicht afdakje heb zodat het apparatuur niet nat wordt? En het feit dat er op het einde gewoon niets meer te drinken was. De VIP beviel overigens goed. Op zich kreeg je er niet zo heel veel voor terug maar wel gratis gebruik van de toiletten (scheelt weer zoeken naar geld) en een gratis kluisje. Ben heel even op het VIP deck geweest maar dat was vrij klein en op het veld is het net iets gezelliger. De bars waren goed geregeld. Over het algemeen was je snel aan de beurt en ook bij het eten ging het redelijk snel.
Kortom was weer een geslaagd feestje. Meiden, bedankt voor een gezellige dag en tot snel.
Enne Wen, volgende keer wel je patatje komen halen he? 
