Verslag van In Qontrol, 15 april 2006

Datum: 15 April 2006
Party: In Qontrol
Lokatie: Rai, Amsterdam
Aanwezig bij dj’s: Arkus P, Sven Wittekind, Dj Ghost, Charly Lownoise, Thalamus, Scot Project, the Prophet, Dana, Duro, Alpha Twins

Na een “hardstyleparty-loze periode” van ongeveer een half jaar (! ), en na talloze trancefeesten hadden we dan eindelijk besloten om weer eens naar een hardstyle feest te gaan: InQontrol! De vorige edities zijn ons zeer goed bevallen, en daarom gingen we 15 april 2006 wederom naar de Rai, om getuige te zijn van InQontrol: Flash Forward!

Om ongeveer 11 uur kwamen we op station Duivendrecht aan, waar weer een flinke menigte de roltrappen afstroomde! Onderweg moesten we nogal lachen vanwege de titel van een hardcore-feest wat op een poster stond: reng deng deng! Ik denk dat ik binnenkort ook een feest organiseer, bim bam bom of zoiets! Rond een uur of half 12 waren we in de Rai. Nadat we de timetable in ontvangst hadden genomen, gingen we even koekeloeren naar welke dj we zouden gaan. Er was voor mij niet echt een favoriet: Marcel Woods was net klaar met draaien in de main, dus die viel automatisch af. Omdat een maat van ons nogal van ‘schranz’ houdt, besloten we om even in zaal 4 ‘Robotics’ te kijken.

Toen we eenmaal binnenkwamen, toen werd er best harde schranz gedraaid door een dj genaamd Arkus P. Ik had nog nooit van deze kerel gehoord, want ik ben niet een echte schranz fan. De aankleding van de zaal was wél indrukwekkend te noemen, de muziek helaas niet. Het podium bestond uit een soort stroomgenerator (of hoe zo’n ding ook heet), waar een paar radars aan de voorkant aan het draaien waren. Het kon ook prima dienst doen als een stoomlocomotief trouwens, want de muziek klonk net alsof we op het station stonden, en er een paar zware treinen langs kwamen! Genoeg afgekraak van schranz, want ik respecteer het dat mensen van deze muziek houden, mij zul je echter NOOIT meer in zo’n area zien, want ik vond het pure tijdsverspilling.

Het feest moest voor mij nog beginnen dus. Gelukkig was het niet veel later dan half 1 dat we richting de main gingen, dus we konden nog genoeg meemaken! Via de technozaal ‘Virtual Reality’ liepen we richting de mainstage. En het was weer een lekker gevoel hoor, om door die lange gang te lopen, en steeds dichter bij te komen bij het echte spektakel, de show van de avond, de ‘top of the iceberg’: de MainStage! De line-up van de Mainstage ‘Time & Space’ sprak mij het meest aan, samen met de line-up van de andere hardstyle-zaal ‘Artifical Intelligence’. Degene die op dit moment aan het draaien was in de main, was de Belgische veteraan Dj Ghost! Voor de mensen die hem niet kennen: hij is de producer één van de grote clubhits van het jaar 2000 ‘the Moon – Blow Your Speakers’. Nadat we wat drinken hadden gehaald was Ghost vertrokken, en kwam de introductie van de volgende dj.

Naast het podium hingen 2 immens grote diaschermen, waar zich gedurende de avond de animaties op afspeelden. Het podium zelf bestond uit een ronde bal, die weer bestond uit vele stangen die waren bedekt met neon licht, wat zorgde voor een verbluffend effect! In de bal stonden 3 kruizen naast elkaar, ik had het idee alsof dit de alternatieve paasviering was! Maar na even beter gekeken te hebben waren dit standaards waar de keyboards / draaitafels die gedurende avond werden gebruikt op rustten. Onder de bal bevonden zich de lasers, die naar boven schenen, en het licht weerkaatste d.m.v. disco-ballen de hele zaal door! De zaalindeling was zeer overzichtelijk; 4 bars aan de zijkanten, de achterkant vip, en de voorkant het podium.

Ondertussen was de aankondiging van de dj nog steeds bezig, teksten als ‘loading data’ en dergelijke passeerden de revue, kortom de dj die ging draaien was de wederhelft van de momenteel minder gewaardeerde Mental Theo; ik heb het over Charly Lownoise! Deze man heeft de Deepack sound gecreëerd samen met z’n Haagse maten Marcel en Frank, en dat kwam ook tijdens deze set tot uiting, want hij draaide hard, en vooral goed! Zijn set was nogal afwisselend, omdat hij, zoal meerdere dj’s trouwens, af en toe teruggreep naar een gouwe ouwe hardcore-klassiekers! Hij begon zijn set met een hardstyle versie van Don Diablo – Blow, met de tekst ‘do drugs, get high, pass out! Sommige mensen namen dit nogal letterlijk, dit moeten ze lekker zelf weten! Een paar platen later draaide hij een plaat die ik deze maand al in m’n persoonlijke top 5 had staan, dj Rob – In Your Face! Ik denk dat Dj Rob hoge ogen gaat gooien met deze plaat, mensen mensen wat een kraker! En ja hoor, in het midden van de set draaide ie Mad-E-Fact – the Hustle! Heerlijke plaat, en het publiek ging helemaal los! Er waren deze keer weinig mensen die stilstonden, en aan het SMS’en waren, dit verhoogde de stemming zeker! Verdere platen die Charly Draaide waren: Showtek – de Puta Madre; Project Deviate – Not My Kind (‘you must hate my kinda bitch! ’) en de nieuwe remix van the Masochist – Killing Scum. Vooral de laatste plaat sloeg erg aan bij het publiek, want het tempo werd opgeschroefd, dus was het hakkuh! De set van Charly was echt hard, helemaal gezien het tijdstip. Want na Charly kwam de volgende act op het podium op: Thalamus.

Sommige mensen zijn geboren producers, sommige mensen zijn geboren dj’s, en sommigen zijn dit beide, of hebben geen van allen. De laatste die ik net opnoemde daar ben ik er één van toevallig, maar dat terzijde. Ik vind de producties van Thalamus tot nu toe technisch gezien goed in elkaar zitten. Het thema van Sensation Black van vorig jaar was een leuke plaat. Zo ook het thema van deze editie van InQontrol: het is een leuke plaat. Maar het is níet zo dat de vonken er vanaf spatten. Verder zijn het zoals gezegd goede producers, en ze zouden dat eigenlijk moeten blijven. Helaas vond ik hun dj kunsten niet zo heel indrukwekkend. Ik heb ze niet op een fout kunnen betrappen, maar ik kreeg het gevoel alsof ze elke minuut weer een andere plaat draaiden, zonder de climax van de vorige plaat te hebben laten horen. Ook het tempo was nogal laag; q-dance had iets beter kunnen plannen, en Thalamus voor Charly kunnen plaatsen. We besloten om deze anticlimax snel te beëindigen. Het gemiste vuurwerk namen we voor lief. Na een korte blik op de timetable was het overduidelijk waar we heen zouden gaan: zaal 2!

In deze zaal draaide de man die al hardstyle-achtige muziek (eigenlijk hard-dance) draaide voordat het woord ‘hardstyle’ was uitgevonden: Scot Project! In de periode ’98 t/m 2002 was hij samen met namen als Kai Tracid, Hennes & Cold en Cosmic Gate één van de dj’s die voor die tijd de hardste hardtrance producties maakte! De eerste edities van feesten als Qlubtempo en Qlimax waren dan ook gevuld met dit soort platen. En deze platen kwamen één voor één terug in zijn set: het was een super-set, met allemaal oude Scot Project platen! De fans van Scot waren veelvuldig aanwezig bij deze set, het was een feest der herkenning! Wat jammer was tijdens de rustige stukjes van de platen (zonder bas, met zweverige melodie, echt Scot-eigen) was dat je de bas uit de zaal ernaast hoorde. In het begin stoorde ik me er wel aan, maarja, Scot draaide zúlke klappers, dat ik de rest van de wereld vergat! Toen we binnenkwamen draaide ie een paar geweldige ‘piano-platen’, natuurlijk ondersteund door een pompende harddance-bass! R (Rock), L (I Want Your Love) en I (I Need You)waren het soort platen wat ie in het begin draaide, hemels! En hij ging verder met zijn eigen producties, echte klassiekers als Yakooza – French Kiss (jawel, de plaat met het gekreun), X2000 – Modem (met het 56K geluidje erin) en niet te vergeten Hypetraxx – Paranoid, allen Scot Project / Arome remixen waren platen die deze set tot een waar masterpiece maakten! Ik wilde deze hele set afhoren, want hij draaide de één na de andere super-plaat! Hands Up van Arome (=Scot Project) knalde ook uit de speakers, en natuurlijk gaf iedereen uit het publiek gehoor aan de tekst ‘Put Your Hands In The AIR’! Scot die genoot ook zichtbaar dat het publiek zich zo vermaakte, het was trouwens wel gaaf dat je gewoon bij wijze van spreke een plaat bij hem kon aanvragen, want hij draaide op een verhoging waar je gewoon op kon komen, zonder problemen. Even later was het ‘I Lose My Mind, I Lose My Mind’ wat uit de speakers kwam, jawel: Overdrive! En alsof het niet genoeg was knalde ie ook de plaat erop die dé top-plaat van mijn persoonlijke eerste Qlimax was: Dj Vortex & Arpa’s Dream – Incoming! Jazekers, ook op deze plaat hield niemand zich in! Aan het eind van zijn set draaide hij twee platen die ik totaal niet had verwacht, waarschijnlijk heeft hij deze platen zelf ge-remixed: Marco V – False Light en Marcel Woods – Advanced! Ik hoop dat deze remix-platen binnenkort uitkomen, want ze gaven een vet slotakkoord aan de set! Na 1 uur en een kwartier te hebben gedraaid, hield Scot het voor gezien. De man mag terugkijken op een topprestatie!

Tijdens de laatste plaat van Scot Project stond ie al op het podium: the Prophet! Op de timetable stond ‘Scantraxx presents the Prophet’, maar volgens is het andersom en heeft the Prophet ooit Scantraxx opgericht, maar goed. De Scantraxx-sound was uiteraard duidelijk terug te horen in zijn set! Hij begon met een vreemde intro, het was een soort drum&bass achtige plaat die ie draaide. Volgens mij was het firestarter, maar ik kan het mis hebben. Na een paar minuten begon de set dan echt, met een soort medley, waarin onder andere samples zaten van ‘Shizzle My Nizzle’! Ook hoorde ik Boy’s Interfacevoorbij komen tijdens deze set, ook een klassieker-4-life! En dé plaat die tijdens deze set aansloeg bij het publiek was 1 van de platen die waarschijnlijk iedereen heeft onthouden: We gaan stampuh!

Na een klein uurtje van deze goeie performance zijn we even wat te eten wezen halen. Deze keer was er andere catering dan de vorige keren, het was namelijk geregeld door c’est du pain. Betere shit dan die half-koude Amerikaanse rommel van de vorige keer, deze hamburger was namelijk wél te vreten! Dit konden we wel ff gebruiken na de zeer energieke optredens van o.a. Charly, Scot Project en the Prophet!
We aten ons voedsel op, en gingen daarna even naar de chill-out, we dachten dat daar maar 1 van was (waren meer chill-outs): in de hardcore-zaal ‘Robotics’. Toen we daar aankwamen hoorden we zeer duistere, satanische klanken, ik weet serieus niet wat het was. Ik heb er maar 1 woord voor: grafherrie. Het was een korte chill, we wilden snel weg uit die herrie! Inmiddels was het alweer kwart voor 5, jemig wat gaat die tijd op feesten toch altijd snel voorbij man! We gingen snel terug naar de MainStage, om daar de rest van de avond ook te blijven. Het éénrichtingsverkeer in de gangen was inmiddels afgeschaft; je kon dus snel vanuit zaal 2 weer terugkomen in zaal 1. Daarom konden we nog nét de laatste plaat dan wel platen van Dana meemaken!

En het was niet de minste plaat die ze aan het draaien was: de nieuwe remix van Technoboy - War Machine!
Helaas was het (volgens mij) de eerste en de laatste plaat die we van Dana kregen te horen. Ik neem aan dat ze goed heeft gedraaid, want er was een enórm applaus voor haar na afloop! De dj die het roer over nam van Dana was dj Duro!

Bekend geworden met Showtek natuurlijk, en heeft ook de nodige solo platen op zijn naam staan, zoals de krakers ‘just begun’ en uiteraard ‘cocaine mothefucker! Laatstgenoemde plaat was één van de vele krakers die hij draaide tijdens misschien wel dé set van de avond! Het was wel een speciale versie van Cocaine Motherfucker, met het melodietje van Scarface in het midden, en een stemmetje die zei ‘your cocaine makes me insane in the fuckin’ brain’! Het publiek werd echt alsmaar uitbundiger, helemaal toen Duro een soort van ‘Medley’ opzette, met daarin bekende nummers die ongeveer een minuut duurden. In deze medley zaten platen als Derb – Derb; Showtek – Save the Day en Space Frog – Follow me (Derb Rmx)! Een gave medley, en omdat iedereen alle platen kende werd ook hier en daar luidkeels meegezongen! De Puta Madre was ook een plaat die niet kon missen aan zijn set natuurlijk, ik vond het totaal niet erg dat dit de tweede keer was dat ik hem hoorde, want het blijft een knaller! Duro begon het tempo alsmaar op te schroeven, aan het eind van zijn set was het pure (oldschool-)hardcore wat de klok sloeg! Wat te denken van G-Town Madness – Silence en Razzle Dazzle Trax – Rattlebrain! Geweldige platenkeuze had deze man zeg, en het belangrijkste was dat ie daarmee het publiek nog een keer uit zijn dak kon laten gaan! Iedereen was nog wakker, en er waren weinig mensen die vertrokken! Ondanks het feit dat het alweer 6 uur was, was de MainStage gewoonlijk druk te noemen!

Inmiddels was het tijd voor de afsluiter van de avond geworden, één van de hardste hardstyle-acts van dit moment: Alpha2 a.k.a. the Alpha Twins! Deze broeders draaiden echt de hardste hardstyle van de avond zeg! De beats die beukten echt door de zaal heen, het geluid was ook wel érg goed te noemen man! Veel platen van Gerardo Roschini (Zatox/Zairon/Ironblood etc.) werden gedraaid, of het was de ‘sound’ die er verdacht veel op leek! Een van dat soort platen was Tatanka – Don’t Move (Zatox Rmx)! Zwaar oké plaat dus! Ook Mindhacker – Punk Motherfuck werd gedraaid! Ze mogen Mindhacker ook wel eens uitnodigen op een hardstyle feest trouwens, want deze kerel heeft echt de hardste beats ooit gemaakt in zijn platen zitten! Na een zeer energievolle avond waren we een kwartier voor het eind volledig uitgeput! We hadden dan ook flink lopen beuken, vooral tijdens dé set van de avond van Duro hebben we de laatste energie uit ons lichaam doen vloeien! Maar we konden echt terugkijken op een zeer goed feest zeg! Waar de avond nogal zwak begon, ontstond toch een gewéldige climax tijdens de set van Duro, ik raak er maar niet over uitgepraat! Het geluid was top, de lasershow was gaaf, de mensen waren zeer actief en de sfeer was super! Kortom: dit feest was een teken aan de wand dat hardstyle nog lang niet aan populariteit inlevert, ik had het voor geen goud willen missen! Iedereen bedankt voor het lezen van dit verslag, en tot op een volgend knalfeest! Eindcijfer: 8,5