Verslag van Trance Energy, 11 februari 2006

The storyteller's saga continues, of toch niet? Anyway, de verwachte datum van zaterdag 11 februari naderde voor een voor mij toch wel erg belangrijk feest. Gezien mijn ervaringen in 2005 kon ik het niet laten dit te laten liggen, komt ook mooi uit vlak voordat ik verhuis naar Dublin, Ierland. Voor ik begin met mijn verslag: ik ben niet naar de Madhouse stage gegaan. Alles wat zich daar plaatsgevonden heeft, inclusief DJ Jean's zeer grote mate van zelfingenomenheid (respect the skillz ), wordt niet meegenomen in mijn betoog. Ik had de kaartjes besteld in de eerste week van de voorverkoop, gelukkig hebben ze de tijd overleefd en zijn ze niet vergaan door het contact met de lucht wat een kaartje geel en broos kan maken. Helaas had een van de gasten die meegingen wegens familieomstandigheden moeten afzeggen, neemt niet weg dat ik met 2 andere gasten met de trein om 21:30 al was aangekomen op Utrecht Centraal. De ingang was nog niet zwaar overbevolkt dus we waren snel binnen, controle van de spullen ging allemaal strak en soepeltjes. We kwamen echter in de problemen met ons kluisje, die was te klein, snel sleutel gekregen voor groter kluisje, spullen erin camera klaar en naar de ingang waar het fouilleren plaatsvond. Aangezien ik geen drugs nodig heb om plezier te hebben, mijn maten evenmin, waren we snel binnen. Muntjes halen en we waren klaar voor de strijd. Net zoals in 2005 was de Jaarbeurs zodanig ingericht dat je mbv eenrichtingsverkeer naar de zalen kan komen. We kwamen als eerste uit bij de Armada stage. Even tussendoor, voor de mensen die bekend zijn met computers, Armada heeft naar mijn idee enigzins gekeken naar de geheugenfabrikant Corsair, maar niet gedachteloos gekopieerd. Het decor zag er erg leuk uit. De keuze van een cirkel met projectors vond ik een goede slimme keuze. Vond het origineel en indrukwekkend. Intussen had de klok 10 uur geslagen en hees Perry O'Neill het zeil voor zijn cruise over de woeste wateren van het Amsterdam-Rijnkanaal? Ik weet het niet, het klonk erg lekker maar we moesten toch wel de zaak verder verkennen. Maw op naar Mainstage. Eenmaal aangekomen in het laboratorium van Mainstage zagen we de 1e DJ van Mainstage, Ronald van Gelderen met zijn 1e experimenten in het lab begonnen was. Mijn vrienden en ik vonden dat Ronald voor een opener al aardig het tempo erin gooide. Verder was het een diepe donkere set waarbij hij veel onbekend (misschien nieuw) materiaal draaide. Hij kwam ook met een soort remix van LA Style - James Brown is dead. Ik weet niet of het van hem is of van iemand anders, maar het was toch een zeer aangename verrassing. Ronald van Gelderen zette een puike set neer en hij zette meteen de toon voor de rest van Mainstage. We dachten toen: aiaiai, als de rest hier nog overheen moet zijn we onze zolen van onze schoenen EN de stukken eelt aan de onderkant van onze voeten kwijt. Het was in ieder geval genoeg om de relingen waar het dak aan vast zat goed los te schudden. Het dak van de Jaarbeurs was ineens een broos geheel. Toen Ronald van Gelderen klaar was kon iedereen even 180° draaien voor de back2back set van Cor Fijneman en Mark Norman. Aangezien Mainstage 2 (!) podia had creerde de organisatie de vrijheid om de DJ's lekker op hun dooie gemak alles op te ruimen en elkaar niet in de weg te lopen.

Ok, we hebben hier 2 DJ's, 2 wetenschappers met een naar mijn idee totaal verschillende insteek. Brengt Cor Fijneman toch enig melodie in zijn platenkeuze, Mark Norman deed het als het ware teniet door zijn wat donkere montone platenkeuze. Desalniettemin besloten beide heren een schepje erbovenop te doen tov Ronald van Gelderen en ginge n ze enorm los. Of de 2 heren het voorbereid hebben of niet. Ze namen elkaars platen vlekkenloos over. Ik kon ze niet van fouten of haperingen betrappen. Veel van die platen ken ik niet maar het was een zeer goed samenhangend geheel. We zijn dus pas bij act nummer 2 en het was pas 0.00 toen ze ophielden. Om middernacht zat het tempo er dus al behoorlijk in. Ik begon te beseffen dat het nog beter kan. De heren waren zo aardig geweest om de relingen van het dak maar weg te halen. Het dak zat er nu dus los op en de minste explosie in het lab is voldoende om het dak weg te doen blazen. Vervolgens kwam het team van Above & Beyond opzetten. Ik had deze nog nooit zien draaien op een feest. Ik heb wel de nodige livesets van radioshows gehoord (BBC radio 1) en ik had dus enorm hoge verwachtingen van Jono Grant en de zijnen. En tot mijn grote opluchting werden deze verwachtingen meer dan waar gemaakt. De heren zetten een ongelooflijk goede set neer. Bovendien deden ze erg hun best het publiek op te jutten wat enorm goed lukte. Hun set was gewoon ZO enorm GOED, zo enorm goed opgebouwd, ik kan het eigenlijk niet beschrijven. Je had erbij moeten zijn hoe deze heren een meesterwerkje neerzetten. Ook hier ken ik veel platen niet, er zaten wel bekende tussen zoals Deepsky - Ghost, Above & Beyond - Alone Tonight en een passende afsluiter Oceanlab - Clear Blue Water. Als iemand een stream heeft, pm me. Dit was gewoon ZO enorm goed. de heren besloten een stuk kalium ter grootte van een baksteen in een emmer water te gooien. De explosie is echter sterk genoeg om het dak er gewoon helemaal af te laten blazen. Recente NASA berichten spreken van een nieuw hemellichaam wat in baan rond de aarde draait, jawel het dak van de Jaarbeurs. Above & Beyond zorgden tevens voor een primeur. De set was zo goed dat er een glimlach op mijn gezicht verscheen. Dit is een zeldzaam moment en dat maakt het enorm bijzonder. Het wetenschappelijk werk wat Ernesto vs. Bastian wilde doen heb ik niet meegekregen. Het was immers tijd voor een korte break aangezien Armin van Buuren hierna kwam. Eenmaal terug aangekomen in het lab was Armin van Buuren al begonnen met zijn research en dus ook zijn set. Armin is naar mijn idee een andere stijl aan het aannemen. Hij draait harder dan we van hem gewend zijn. Er zit een beetje meer pit in en hij kiest ook voor 'donkere' tracks. Ook laat hij zijn toch wel typerende 'rustpauzes' met Randy Katana tracks ook links liggen en hij knalt gewoon lekker door. Zo ook vanavond. Hij ging verder waar de rest ophield en bracht ons een geweldige toch wel stevige set. Ook hier veel platen die ik niet ken maar hij kon ons Communications part 3 niet onthouden. Hij koos er ook voor om de Trance Energy anthem mee te nemen in zijn set, het toch zeer goede Marcel Woods - Advanced . Al met al goed genoeg om het fundament van de Jaarbeurs maar eens goed aan te tasten. Gewoon geweldige set, zoals het een top DJ beaamt. Intussen begon ik mij te beseffen dat er een feestje gaande was die mij nog lang zal heugen. We hadden echter wel behoefte aan een grote pauze en aan een lekker hapje eten. Ik heb een lekkere tosti gehad en we zijn even rustig gaan zitten om de benen ook even wat rust te gunnen. We hebben al het werk van Johan Gielen gemist. Eenmaal klaar met eten zijn we naar de Armada stage gegaan om te kijken hoe het Markus Schulz met zijn tocht van Amerika naar Nederland verging. Ik heb veel gehoord van Markus Schulz maar wist eigenlijk weinig tot niks van deze gast.

Hij zorgde voor een wilde zware tocht, alsof hij het noodweer van de Atlantische oceaan in zijn set beschreef in zijn tocht. Wat een energie, wat een power van deze Amerikaan. Het was duidelijk te zien dat hij zelf ook enorm aan het genieten was. Ondanks de wilde golven in zijn tocht lukt het hem toch om zijn schip in de veilige 'koude haven' te brengen. Echt een goede set. Het wordt tijd dat deze man eens gaat doorbreken hier in Europa, en ik zou het niet vreemd vinden als we meer van hem zullen vernemen in de nabije toekomst. Mischien breekt ie zelfs door in Europa en zal ie op meer bekende podia (misschien Sensation als Sensation het waard is) te horen zijn. In ieder geval heeft hij mijn respect gekregen en hij verdient meer erkenning dan voorheen.

Eenmaal teruggekomen op mainstage besefte ik dat ik naast Johan Gielen ook Push gemist heb. Ik kwam net aanlopen toen ik 'Universal Nation' hoorde draaien. Ik kan me voorstellen dat het fundament al aardig stond te trillen en dat er bijna sprake is van instortingsgevaar. We gaan verder met Marcel woods. Marcel kan vanalles draaien. Marcel draaide stevig en lekker. Ik heb echter niet zo heel veel meegekregen omdat ik ff een babbeltje had met een meisje wat achter een van de bars stond. Toch kreeg Marcel het voor elkaar om de Jaarbeurs zover te krijgen dat er sprake is van instortingsgevaar. Hij zette het fundament goed weg voor de laatste DJ van de avond om het gebouw daadwerkelijk met de grond gelijk te laten maken. Van het lab was al niet veel meer over. De afsluiter van de avond, DJ Scot Project. Hij mag de klus klaren er ervoor zorgen dat de Jaarbeurs verheven kan worden tot een archeologisch iets voor de vele generaties na ons. De 'Zenker' ging lekker stevig van start met goede hardtrance, hij trapte lekker af met zijn eigen productie genaamd 'O'. Ik vind zelf dat een feest afgesloten moet worden met een knaller, niet met een slaapsessie zoals we op de vele Sensations hebben gezien. Nee geef mij maar totale climax, ultiem hoogtepunt, ja. ja. oeps het orgasme is al bijna een feit . In ieder geval is dat de manier om een feest in stijl af te sluiten, net zoals in 2005 Yoji Biomehanika dat deed.

Ook Dj Scot Project pakte goed uit met stevige hardtrance, er zaten ook aardig wat eigen producties bij. Hij kon het echter ook niet laten om wat bekende tracks mee te nemen maar dan enigzins aangepast. Ik denk remxies van hemzelf. Ik doel hierbij op tracks zoals Southside Spinners - Luvstruck en DJ Tiesto - Lethal Industry. Hij zorgde voor een passend einde van een reeks DJ's/wetenschappers die ipv onderzoek gewoon de Jaarbeurs hebben verheven tot een archeologisch stuk. Echt geweldig gewoon. Hij zorgde dat mijn toch al vermoeide benen hun laatste energie verbruikten zodat ik 's morgens vroeg toch behoorlijk afgepeigerd, maar gelukkig kan terugdenken aan een GE-WEL-DI-GE editie van Trance Energy, eentje om niet snel te vergeten. Het instortingsgevaar is beslecht en er is nu dus niks meer over van de Jaarbeurs, naast archeologische stukken en een dak wat in baan rond de aarde draait. Eenmaal klaar hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar huis gegaan. Voor het gemak nog eventjes wat cijfers:
- Lineup: 9,999999 (10en geven we niet, het kan altijd beter)
- Aankleding: 7, simpel en goedkoop hoeft niet negatief te zijn. Ik zie liever het budget besteed worden aan een goede lineup dan aan een goed decor
- Consumpties: 6, behoorlijk gemiddeld voor wat je kwijt bent aan drank en voer. Alleen lastig dat er per 9 werd verkocht
- Geluid: 8, goed verdeeld de zaal in. Op bepaalde plaatsen beetje echo maar is kwestie van de goede plaats zoeken op de vloer
- Mensen: 9, een van de zeldzame feesten met een zeer laag delgehalte. Er liepen veel mooie nette vrouwen rond, een lust voor het oog. Ok het leverde me niks op maar dat kan ik toch niet gebruiken omdat ik naar Ierland verhuis. Ook het gebruikelijke tuig en de gebruikelijke proletariers waren zeer minimaal vertegenwoordigd. Trance Energy is een feest voor de liefhebber, niet voor de mensen die op een feest gezien willen worden zoals Sensation white. Ik moest echter wel aanzien hoe 2 vrouwen van minstens 35 duidelijk lieten zien hoe geil ze waren op elkaar en dat een kerel van de helft van de leeftijd hierin werd betrokken. Die kerel zal te tijd van zijn leven gehad hebben, maar dat kan ook ergens anders. Ik heb de 5 euro ter beloning voor de 'show' maar niet gegeven
- Toiletten: 7, was te doen gelukkig had ik de mogelijkheid mijn handen te wassen, de wachtrijen viel bij de heren enorm mee en er werd niet lomp voorgekropen (zal ook wel iets te maken hebben met het soort bezoekers )
- Vloer: 5, het was enorm glad, om een of andere reden lukt het de Jaarbeurs niet om te voorkomen dat al het zweet condenseert op de gladde vloer, aagezien er geen profiel zit was elke wandeling toch een enorme uitdaging om te blijven staan

Eindcijfer voor dit feest is toch zeker een 9,5 (10en geven we niet, perfectie bestaat niet). Ik vraag me af of er in 2006 feesten komen die dit kunnen evenaren dan wel overtreffen. De tijd zal het leren. Deze editie is er een om te onthouden.

Owja een tip voor en van mezelf. Eet geen 2 borden chinees voor een feest. Ik had de hele avond last van brandend maagzuur. Genoeg om bij de EHBO even een Rennie te halen

Pfff lange stuk tekst, ik hoop dat het lange stuk toch voldoende boeit zo niet pech gehad