Verslag van Awakenings, 26 november 2005

Zo eindelijk beetje bijgekomen van gisteravond nog lichtjes brak. zal ik dan maar een verslag schrijven aangezien ik nog geen ander verslag zie staan (verbaasd).

23.30 uur We kwamen binnen en het was al aardig druk. Bij binnenkomst draaide Jesper Dahlbäck. Was zeker relaxte binnenkomer beter als afgelopen zaterdag editie van oktober. We zijn gelijk de dansvloer op gegaan om even lekker op te warmen voor het echte werk. Het was te merken dat het steeds drukker werd. en het werd ook aardig snel drukker. Het was natuurlijk wel te voorspellen dat menig technoliefhebber voor aanvangst van Adam Beyer binnen wilde zijn. Het was toch wel dé avond van zijn welbekende label Drumcode.

0.30 uur Eindelijk was het zo ver, Beyer mocht de wheels of steal betreden. Het tempo lag gelijk iets hoger. Het waren van die lekkere rauwe snellere minimal platen. Vage beats. Heerlijk! Rond 1 uur geloof ik kwam toch wel een punt, wat voor mij en misschien wel voor velen anderen, HET hoogtepunt was qua losgaan.
Hiermee bedoel ik natuurlijk het stuk waar Beyer de beat heel lang stil legde en je alleen maar wat geratel hoorde. Dit bouwde zich natuurlijk op. De beat werd er snoeihard ingegooid, het geluid leek ineens harder te staan, alle lasers sprongen aan en er werd hard gejuicht. Het leek wel alsof iedereen wakker werd geschud de sfeer zat er vanaf dit punt dik in en alles ging los. Nu was het publiek klaar voor het grovere werk. Ergens rond 2.00 / 2.30 uur draaiden ineens Beyer en Lekebusch samen. Dit was een erg intense set. Heel stevig en druk. Soms werd het mij even te druk waardoor ik het ritme er niet goed in kon vinden, er was dan een overvloed aan geluiden/effecten. Maar dat veranderde van de minuut op de minuut. Het was in ieder geval een lekkere stevige rauwe set waar bijna heel de zaal van los ging.

Vanaf dit punt kan ik de tijden niet meer precies noemen. Maar ik geloof dat het hierna Lekebusch solo was. Klonk nog steviger en vetter. Precies zoals ik van hem gewend ben. Cari is en blijft bovenaan bij mij in de top staan.

Beyer en Lekebusch draaiden een stuk beter als een paar weken ervoor in de Matrixx: Technotrixx.

Vervolgens werd het tijd voor de act van Hardcell & Grindvik. Ook deze set was, voor zover ik me nog kan herinneren, aardig up tempo. Zware beats, rauw. Ook beter als op Technotrixx.

Hierna werd het tijd voor Patrick Skoog. Een dj waarvan ik eerder nog nooit had gehoord tot de bekendmaking van de line up.
Naar mijn idee zakte het tempo bij zijn set. Het was ook lang niet zo rauw met veel toeters en bellen zoals zijn voorgangers. Vond het erg jammer. Een avond als deze had ik graag wat harder afgesloten zien worden. Maarja das mijn mening. Deze editie was voor mij 1 van, of misschien wel dé beste waar ik ooit ben geweest. Ik geef het feest een 9,9! Geen 10 vanwege de kleine teleurstelling van Skoog.

------------------------

Verder:
De lasershow was natuurlijk weer super net als het vuurwerk!

Het blijft jammer dat er niets gedaan wordt, of niets aan gedaan kan worden, aan de druppelend zweet druppels van het plafond bij de kluisjes en in de chill out.

Sfeer was goed, intiem en lekker los.

Awakenings Drumcode was legendarisch! In mijn ogen is dit de ultieme expressie van techno.
Zo hoort een goede editie te zijn, zo hoort techno te klinken, zo hoort het publiek te feesten en vooral. zo hoort een compleet plaatje van een feest te zijn!

Op naar februari!

Grtz,
Marvin