Afgelopen weekend was het weer tijd voor strike one, vorig jaar in de kuip kwam het concept niet volledig tot zijn recht, in de Branbanthallen kan naar mijn inziens strike one de komende jaren uitgroeien tot een volwaardig indoor festival.
Zo zit ik dus op strike one met wat kameraden van een biertje te genieten tot het gesprek ineens over house muziek ging, en het rare van house muziek is dat niet de nieuwe stylen een nieuwe naam krijgen (hier en daar wat uitzonderingen daar gelaten) maar de oude stylen veranderen van naam!
bijv. 15 jaar geleden broeide er wat in het Rotterdamse, de jeugd had net de nieuwe trance achtige acid uit Engeland ontdekt maar vond het nog wat mellow, en besloot daar wat aan te sleutelen en de mellow sound werd veranderd in hardcore (in een notendop omschreven).
Begin 1990 tot 2000 werd deze style ook omschreven als hardcore, toen de hardcore weer uit zijn dip geklommen was en een serieuze kwalitatieve stroming leek te worden, werd het geluid uit de jaren ’90 tot oldskool en early rave gekroond.
Aan het eind van de jaren ’90 begon de hardere trance stylen zich een weg omhoog te werken en steeds meer house liefhebbers kregen interesse in deze tak van sport die zich langzaam evolueerden in hardstyle, deze style uit begin jaren 90 en begin 2000 word tegenwoordig verkocht onder de noemer: early-hardstyle.
Zelfde verhaal voor hardhouse, de Amsterdamse scène had dankzij HQ de uk hardhouse ontdekt en de cd’s van Kapitein Tinrib, Jp en Tom Harding vlogen de Kalverstraat uit, deze style zou enkele jaren later worden omgedoopt tot harddance,
Harddance zei je?
Hard-dance is eigenlijk de eerste keer dat de housedoelgroep word geconfronteerd met de term dance, want dat is uiteindelijk wat de mensen doen die naar house luisteren: dansen,
Dus weet je wat?
We veranderen house in dance!
The Advisor
