Na Eric Sneo was er de bekende vuurwerkshow die zoals altijd goed verzorgd is en deze keer had ik geen last van mijn ogen door de rook die vrij kwam. Helaas was het niet Christian Varela die daarna even liet zien hoe je een zaal volledig naar je hand kan zetten. Na zo'n vuurwerkshow verwacht je een keiharde opener van een dj waarbij de hele zaal volledig uit z'n dak gaat. Dit was dus niet het geval en daardoor wist ik dat we met Christian Varela geen beukset zouden krijgen
Hier baalde ik wel van omdat ik in zo'n geval beter de zaterdageditie had kunnen pakken. Als je kijkt hoe Steve Bugg in het weekend van 18 en 19 februari de vloer aanveegde met Herr Arter en Terry Toner dan was dat toch wel een klasse beter naar mijn idee. Die opende pas echt hard toen! Anderhalf uur lang vond ik Christian Varela maar suf draaien, het was technisch gezien wel goed maar waarom noemen ze dit dan de harde avond van Awakenings? Toen ik op Awakenings was in de Now&Wow in Februari 2002 liet deze man wel zien wat die waard was maar nu was die echt in een softe bui helaas. Op deze avond had die zich zo kunnen laten zien en je kon het meteen merken aan het publiek. Mensen keken gewoon suf voor zich uit en van sfeer was gewoon niet te spreken. Misschien was het dan Gayle San die ons eens een flinke oppepper moest geven, ook zij deed dat niet
Deze mooie vrouwelijke dj had misschien samen met Oliver Kucera moeten openen, waar was in godsnaam de volume en de kracht van de platen? Technisch draaide ze zeer goed, heb geen fout ontdekt dus dat vond ik dan wel een meevaller maar ik kies de vrijdag uit omdat ik gewoon een avond zoals 15 april wil waarbij de bezoekers gewoon massaal interactie hebben met de dj en met elkaar. Mensen stonden erbij zoals in Frankrijk afgelopen week met die staking van het openbaar vervoer waarbij je elkaar alleen maar machteloos kan aankijken en gewoon niet weet hoe dit verder moet. Wanneer kwam in godsnaam die piek in de platen en waneer ging nou die volume omhoog?Bas Mooy en Vincent de Wit brachten er dan eindelijk een beetje verandering in en bouwden met hun set mooi voort op een hoger niveau wat betreft platenkeus. Eindelijk kwamen me voeten een beetje van de grond en gingen er af en toe handen de lucht in. De volume leek ook iets hoger dus naar mijn idee kon het feest beginnen maar echt los ging ik nog niet
Om half zes wisten dan eindelijk de helden Arkus P. en Robert Natus het publiek te verwennen met opzwepende platen. We gingen direct naar voren om alles goed van dichtbij te kunnen zien. De volume ging weer iets omhoog en eindelijk was het dan zover 'let's do it hard' en dat kwam er nu echt uit
Helaas was ik wel wat vermoeid geraakt maar toch ben ik nog een uur hard uit mijn dak gegaan samen met velen anderen. Doordat er een aantal mensen naar huis toe waren hadden we ook wat meer ruimte om te dansen en dat hebben we dan ook laten zien 
Tot kwart voor zeven hebben het vol kunnen houden en toen uiteindelijk met een redelijk voldaan gevoel naar huis gegaan. Jammer dat de laatste vier uur niet op dit niveau gedraaid werd maarja je kunt niet alles hebben en Gayle San en Christian Varela waren technisch wel goed bezig en dat is natuurlijk ook niet onbelangrijk 
Op 25 november kijk ik al uit naar Rush en Marco Remus, deze helden weten tenminste echt hoe het moet op een harde avond
