Verslag van Reactor, 18 oktober 2002

Reactor 18-10-2002

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik nog na te genieten van een heerlijk avondje techno, want jezus wat was dit lekker. Het was al weer een tijdje geleden dat reactor had plaats gevonden in het voor mij iets te steriele Powerzone. Het was nu ook dan de beurt aan de Now & Wow om dit erg leuke feestje te herbergen. Amsterdam meets Rotterdam.

Zou de muziek goed zijn, zou het druk worden, zou er sfeer zijn…. dit waren een aantal vragen die door mijn hoofd spookten onderweg in de auto. De vorige edities waren redelijk druk en Reactor had zijn naam al gevestigd als volwaardigge techno avond, maar zou het concept ook lopen in Rotterdam? Het zag er vannaf de buitenkant niet erg druk uit en ook eenmaal binnen waren er nog maar weinig mensen aanwezig, maar het was pas 23.30 dus er kon nog van alles gebeuren. Dan maar een rondje zaal pakken om te kijken hoe de aankleding deze keer was. Erg impressive moet ik zeggen, de inmens hoge reactor letters het grote logo de lichten alles zag er weer perfect uit. Hier kunnen een paar andere organisatoren wat van leren! Eindelijk kwam het publiek langzaam binnen druppellen.

Joachim was bezig met de zaal aan het warm draaien en dat was maar goed ook want het leek wel te vriezen. Het geluid stond nog niet voluit dus je kon nog lekker even op normaal volume met iemand praten. De officieele aankondigging volgde en het feest kon beginnen. Joachim draaide voor mij niet boeiend genoeg nog om mijn volledige aandacht te krijgen aangezien ik het gezelliger had met de vele bekenden die er waren. Normaal werd awakenings hier gehouden en was het meestal een erg vaag publiek wat veelal verdoofd was van de drugs. Keek ik nu de zaal in dan zag ik alleen maar leuke vrolijke party minded people staan. Er was gewoon sfeer en een verdommend lekkere ook nog! Joachim kwam eindelijk een b-the los en de zaal was volledig gevuld met dansende mensen.

Claude Young nam het roer over en begon gelijk met lekkere soulfull techno. Ik had hem nog nooit eerder horen draaien, maar het klonk erg relaxt. Veel vrolijke techno en een aantal percussie nummers (I love them drums!). Wat ik dus aangeef is dat de nummers erg lekker waren, maar er was 1 negatief punt aan deze man en dat was het feit dat meneer net scratchen had geleerd bij Jean en elk hoogtepunt tot een dieptepunt scratchte. Jammer want verder was er niks aan te merken op zijn draaistyle of zijn set.

Pascal F.E.O.S. was aan de beurt en deze man gooide er gelijk flink de beuk in. Ik moet zeggen dat ik hem nog niet slecht heb horen draaien en ook deze keer was hij erg goed bezig. Het viel me op dat het vannavond duidelijk niet de avond was van de duistere techno, maar van de vrolijke met salsa besmeurde techno. Mix dit alles met het leuke publiek en je had een instant smile bij iedereen op z’n gezicht. Ik had in geen tijden meer zulke lekkere techno gehoord. En dat allemaal op een vrijdag avond in het kille Rotterdamse haven gebied. Ik gaf mijn ogen weer eventjes de kost en merkte op dat sommige mensen volledig op gingen in de muziek waardoor ze wild dansend de meest vreemde bewegingen maakte….erg leuk om te zien.

Technasia moest als laatste presteren en waar F.E.O.S was gestopt ging Technasia verder en verder en verder en verder. Dit was echt subliem. Geen foutje te horen (door een amateuroor van mij natuurlijk) en qlimax na qlimax werden door elkaar opgevolgd. Zo energievol dat ik wel door kon blijven gaan, maar helaas dacht mijn passagier daar anders over en moesten we wat eerder vertrekken, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik had een perfecte Vrijdag avond gehad.

Alles bij elkaar optellend kan ik terecht zeggen dat dit “HET” leukste Vrijdag avond feestje was wat ik tot nu toe heb gehad. Het had alle ingredienten die een leuk feest voor mij zou moeten hebben; vrolijkheid, leuk aangekleed, heerlijke muziek en leuke mensen. Een aantal mensen zullen zich wel af vragen waarom ik geen woord heb geschreven over de 2de zaal, dit kwam omdat ik het zo gezellig had in de Now zaal dat ik de Wow zaal totaal vergeten was.

Reactor bedankt en zeker tot de volgende keer!

Untill we beat again

Sam