Verslag van Nature One, 6 augustus 2005

Gaan wij toch ook nog eens ons best doen. Ook wij zijn donderdag vroeg in de ochtend vertrokken en rond een uurtje of 4 uur s'middags in Moerz belandt, een dorpje dicht bij Kastellaun. Hier stond, net zoals het jaar ervoor, een vakantiewoning gereed voor ons. Voor de camping voel ik me eigenlijk al te oud, en ik wil tussendoor gewoon kunnen douchen en slaaaaaapen!

Na de check-in hadden wij al met bekenden afgesproken en zijn dus meteen het dorpje in, lekker eten – even ter info, hier zijn de prijzen echt nog te doen. Steak, schnitzel, bratkartoffeln, spezi erbij – 22 euro met zijn tweetjes. In het dorp zag je al de NO gekte, overal jongeren, onwijs veel Nederlanders, en volgens mij heb ik ook xantrex nog in Kastellaun gezien… Ook vrijdag nog lekker rustig aan gedaan, lang geslapen, iets lichts eten – en dan al rond 20 uur met de taxi richting Pydna.

Rond die tijd was het nog vrij rustig, maar zeker al indrukwekkend – de hoeveelheid aan areas is toch elk jaar weer verbazend. Dit jaar waren er 5 main areas’s en 19 clubs, waarvan een stuk of 11 in de bunkers. In tegenstelling tot DV of andere festivals is het terrein vrij klein en kom je overal snel naar toe. Kort na de ingang de Open Air, en hier de eerste verrassing – zij hebben een nieuw Nederlands sound systeem gekocht – de banaan. Geweldig geluid en wij verhoogden ons al op de eerste sets. Op de ene kant (helaas op een bunker) de nieuwe Armada stage, op de andere kant mijn favoriete club de Tunnel. In het midden zoals altijd de Century Circus, en helemaal achterin verstopt de tenten van Cocoon & Thunderdome.

In de Tunnel dus ook meteen begonnen, en ja – DJ Merlin was zo goed als altijd… Heerlijk stampen, en waarom de Duitsers dit nou Trance noemen – geen flauw idee. In tegenstelling tot de rest van het terrein was het in de bunkers ook heerlijk warm en vol en konden wij volop opwarmen. Naast een lichte regen aan het begin van de avond was er niks aan de hand, met sweatshirt was het allemaal goed te doen. Ergens tussendoor de knal – alles werd donker. Geen muziek geen licht, niks. Verbaasd keken wij om ons heen en zagen dat ook de OpenAir pikzwart was – pas vanaf Century Circus zag je weer licht. Eerst ff rustig wachten, maar er kwam niks – dus richting Kufa gelopen waar wel nog muziek draaide. Pas een uur later kwam het licht langzaam weer terug, maar helemaal herstelde het niet – enkele kiosk zaten zonder licht en ook de lasershow ging matig verder.

Vervolgens toch maar een bunker omhoog, en wederom is het een wonder dat ik de trap niet naar beneden ben gevallen. Voor diegenen die NO niet kennen: De “trappen” bestaan uit 60cm breed hout dat in de heuvel wordt geslagen en met beton wordt opgevuld. Dat was het – en dan vaak nog te ver uit elkaar, proberen omhoog te lopen als iemand naar beneden komt of lekker op de trap uitrust – bijna niet te doen. Dit jaar was het niet anders, want zowel Kufa als ook Armada zaten boven… dus even doorbijten. Helaas was het set van Tillmann Uhrmacher later dan aangekondigd, dus bunker weer omlaag en naar de Armada – ook weer omhoog.

Perry O’Neil stond hier wel lekker te swingen, maar naar het stampen op Merlin voor mijn smaak toch te rustig. Na een kwartiertje was het dus weer tijd voor iets anders en zijn wij richting Open Air waar Timo Maas draaide. Wederom een geweldig set dat ik inmiddels ook al heb gedownload – zeker de moeite waard. Met enkele trips hier en daar (o.a. Tillmann Uhrmacher) was het vervolgens tijd voor Paul van Dyk. Terwijl ik zijn set afgelopen jaar echt geweldig vond was zijn stijl dit jaar niet voor me weggelegd…

Rond 4 uur hadden wij het dan ook gezien en zijn wij met de taxi richting thuis – douchen, slapen… Zaterdag ging het al verder.

Zaterdag middag de eerste verrassing – 4 vrienden kwamen spontaan langs omdat zij door het weer toch geen zin in Dance Valley hadden. Gelukkig hadden wij meer dan genoeg ruimte, dus dat was geen probleem. Na een licht etentje zijn wij, dit keer met twee taxi’s, rond 21 uur weer richting de Pydna gegaan. Voor onze vrienden was het de eerste keer en zij konden niet geloven wat zij zagen!

De zaterdag was wederom zonder duidelijke indeling, alleen een ding was zeker – Armin gingen wij echt niet missen! Wij begonnen de avond met Tillmann Uhrmacher, dit keer op Armada. Na zijn ongelofelijke set afgelopen jaar op de Open Air was hij ook dit jaar weer super – ik snap niet dat hij op de kleine area’s moest draaien. Een beetje Versuz, een beetje Tunnel, een beetje Cocoon, en zo ging de avond wel snel rond – uiteindelijk was het eindelijk tijd voor onze held: Armin van Buuren.

En wat was het voor een vet set! Hij had zijn stijl een beetje aangepast voor de Duitsers en ging echt knallen – geweldig. Nog nooit heb ik op de Open Air meegemaakt dat iedereen Zugabe zat te roepen, maar als ik de Duitse forums moet geloven vonden ook zij onze Armin te gek! Eigenlijk was dit niet meer te toppen, en rond 5 uur zijn wij dus ook weer richting thuis vertrokken…. Lekker chillen met een jointje en de volgende ochtend heeeeeeel lang slapen. De vrienden uitzwaaien, ff eten halen, en vervolgens weer slapen. Maandag ochtend zijn wij weer richting thuis, weer ff tukken – en nu even alle sets downloaden en dit berichtje neerzetten. Volgens mij ga ik echter nu weer slapen – toch vermoeiend zo’n weekend Duitsland!