Verslag van Slaves to the Rave, 11 juni 2005

SLAVEN to the RAVEN. KABOEM VAVOEM KLETS BAF KLAP KLATS. Het begon toen mijn maatje KNETTERHARK en ik tijdens halfbrekende toeren onze nek bijna braken over één en dezelfde straatklinker die van rechts leek te komen. Gelukkig waren wij té WAUS voor woorden dus werden het daden en braken niet wij onze nek maar de klinker (Die toch van links kwam).

Omdat we NIEMAND onze PEP meer gunnen als ONSzelf, hebben we eerst een grammetje of dertig op de meest geheime plek op aarde verstopt (je weet wel, daarboven waar het altijd ligt). Het is uiteraard niet de bedoeling dat wij de neuzen van de organisatie gaan spekken met onze poedervormige lekkernijen op karrie akkie hakkie gebied. Eigen neus uiteraard altijd eerst en neuzen omlaag of WIJ schieten WORTEL in Dordrecht.

NewsBULLITten
Terwijl de dreunende beats en klink klare klankkast klanken samen met tal van ingevallen speedbekken mij om de oren begonnen te vliegen en KNETTERHARK al tot de tanden toe bewapend met alle verboden drugssoorten (Hij sloot een deal met een uitsmijter voor een pil en 0,5 gram pep) moeiteloos het feest binnenkwam, wegen de laatste loodjes toch het zwaarst. Zo ook voor mijn grammenweger die bij binnenkomst nog steeds heel onschuldig verstopt in mijn tas verscholen zat.

Als ik DAT gvd van tevoren had geweten dan had ik ook een deal met de uitsmijter gemaakt! Na een gezellige uitnodiging in het hokje voorin voor een goede fouillering en borrelnootjes, was ik achteraf blij dat ik niet ben binnengekomen, want KNETTERHARK zag binnen meteen al dat de boxen links voorin kraakten, en dat er aan de schoonmaak op de WC's evenveel aandacht was besteed als bij HARK op zijn slaapkamer (sinds Harks moeder in 1992 invalide is geworden, het ligt dus niet aan HARK, het ligt aan zijn moeder).

Ik had totaal geen idee dat de uitsmijters hier zulke softies waren en zelf over een mini gebruikershoeveelheid als 7 gram nogal moelijk deden (hier draaien wij normaal onze neuzen niet eens voor ondersteboven).

Blijkbaar hadden de stakkers nog nooit een fotocamera gezien, want ze keken alsof ze vuur zagen branden in hun handen. Als ordinaire holbewoners grepen ze deze kans met beide handen aan om zich aan alle apparatuur te vergrijpen zoals een klein kind dat met bepaalde soorten speelgoed zou doen.

Rakketak boem boem boem tak tak boem , KLAP BOEM BANG takakakatak tenetetene taktoetak RAKTAK BOEM, REKTEK BOEM, hoorde ik nog net mijn trommelvlies binnenknallen toen de drugsbeluste uitsmijters mij kwijlend naar de uitgang wijsden.

Ik haalde tijdens het ganse spektakel toch nog even mijn gram toen ik al die tijd de stumperds om de tuin wist te leiden door mijn eigen feestpakketje in mijn grijpgrage klauwtjes te houden en dit witte wondere wazige wortel wuasheidswereld pakktjes de dans wist te ontspringen.

Compleet verziekt door zulke ongastvrijheid namen we onder het motto SAMEN UIT SAMEN THUIS onder het genot van een nakkie afscheid van het onorganisatorische groepje bende van ellende die niet beseffen dat drugsbebruikers juist het bestaansrecht vormen voor deze onnadenkende karikaturen en er zonder gasten zoals wij GEEN EENS EEN FEEST zou zijn, maar slechts een tiende van het aantal bezoekers die tegen half elf 's avonds elkaar dronken te lijf gaan en de avond om zeep helpen bij gebrek aan beter vermaak dan verbitterd leedvermaak.

En met een houding van AUFTIEVEN HIER slopen wij als snode snoepers van de snoepjesfabriek 'snel' weer verder en hebben wij medelijden met IEDEREEN die de uitsmijters geld voor hun verleende wandaden hebben verstrekt en elke vorm van steekpenningen die er aan te nemen zijn zonder nadenken aannemen als aannemelijk.

Dus aan de OOR-GAAN NIE SATIE: Voor DEZE ENE KEER zien we door de vingers en als ik voor ELKE STEEKPENNING die hun aannemen een NAKKIE zou krijgen, dan zou ik de eerstkomende 3 maanden KNETTERKOEKIE in DownTown KnetterKoekieTown zijn (maar dat zijn we sowieso wel).

Dus tot de volgende keer NEUS OMLAAG of wij SCHIETEN WORTEL in DORDRECHT! Gna gNa GnA