Verslag van Famous, 28 mei 2005

Famous @ Panama & After @ Thalia 28-05-2005

Iedere laatste Zaterdag van de maand is er een feestje genaamd Famous in Panama. Je hoeft er niet bekend voor te zijn ofzo want de Famous-kreet is "Be you, Be Free, Be Famous". De line-up vanavond was best wel gevarieerd, Mischa Daniels (Armada), Marcella, Marnix en Johnny Kelvin.

Toen ik rond 00:00 binnen kwam was Mischa Daniels nog aan het draaien, maar daar heb ik niet veel van meegekregen. Panama was best rustig ('intiem' zou een organisatie het noemen), wat als voordeel had dat er dit keer geen wachtrijen waren bij de bar. Al snel neemt Johnny Kelvin het over van Daniels en tegen die tijd begint er eindelijk ook wat meer publiek binnen te stromen. Johnny Kelvin heb ik nog niet eerder mogen meemaken, maar het was een wonderbaarlijke ervaring. Kelvin draaide op zich hele prettige muziek, alleen ga je je op een gegeven moment irriteren aan het feit dat je staat te kijken naar een soort Brian S. imitatie (handje in de lucht) met een 'Madonna' microfoon op zijn hoofd uit haar Blond Ambition Tour. En dat hij toch echt een paar keer bijna zaken vergat op zijn mengpaneel doordat hij met een platenhoes stond te zwaaien naar de mensen op de dansvloer. Deze DJ zingt dus (a-la Carroll) zelf door zijn platen. Maar in Panama was er ook zo'n enorme echo, dat dit niet helemaal goed overkwam. Want zingen kan deze meneer wel, gezien het feit dat hij de stem is in “Love Come Home” van DJ Jean. Terwijl achter Kelvin de danseressen nog een keer hun benen in de lucht gooien, is het tijd voor afwisseling.

In de kleine zaal is DJ Marcella begonnen aan haar set van de avond. En eigenlijk is de kleine zaal vanavond leuker dan de grote zaal. Het oogt intiemer, er is meer contact tussen publiek onderling en tussen publiek en DJ. Marcella draait een geweldige 'strictly House' set waardoor al snel de kleine zaal prop-vol mensen staat. Hele gezellige mensen overigens, er waren veel 'bekenden' op af gekomen. Het dak gaat eraf, publiek is uitzinnig, en dan gaan de TL-lichten opeens aan. Wat blijkt? Doordat de muziek van Marcella zo in de smaak valt bij het publiek, is de grote zaal half leeg en staat de kleine zaal propvol. Besloten wordt dus om de kleine zaal per direct te sluiten, een beetje vreemd als je het mij vraagt. In de grote zaal draait Marnix, zoals Marnix hoort te draaien. Snellere House-soorten, prettig om naar te luisteren. Terwijl Johnny de Mol hem de platen aanreikt, draait Marnix vol overgave de (nu wel volle) zaal naar een hoogtepunt.

En dan is het tijd voor verder te gaan, op naar voor mij onbekend terrein. Thalia Lounge in Rotterdam!

In de Thalia Lounge is geregeld een After Party, genaamd "After @ Thalia" ofzoiets. Van 7uur 's ochtends tot 12 uur 's middags kun je daar, met je overgebleven energie, nog dansen en gezellig doen. Als we daar rond 7 uur aangekomen zijn er nog niet bijster veel mensen, maar dat veranderde al snel. 'Vroeger' was ik nogal fan van afters, maar kon mij er eigenlijk meestal weinig nog van herrinneren. De laatste keer dat ik op een after was moesten de ambulance broeders aan komen zetten om iemand schuimbekkend van de wc af te halen, een reden voor mij om die feestjes maar even te laten voor wat ze waren. In de Thalia Lounge ging het er iets anders aan toe. Oke, het publiek was niet het meest geweldige publiek ever om mee te socializen, maar een groot deel was toch echt wel nuchter (of iig niet ZO de weg kwijt dat je geen gesprek meet met ze kon voeren!) en de massa was toch echt wel uitzinnig aan het dansen op de gezellige platen van de DJ's. De voormalige bioscoop vind ik overigens een erg mooie plek, met al die verschillende verdiepingen enzo, waar je vast menig feestje goed kunt vieren. Rond 9 uur 's ochtends is het tijd om huiswaarts te gaan. Ik las ergens op een duistere plek op het internet de volgende post: "House Music Rules! (en tis vet en cool en heeft de toekomst)", en daar kan ik het na deze ervaringen weer alleen maar mee eens zijn!