Verslag van City Sounds, 21 augustus 2004

Ciysounds Tilburg 21-08-04

In het oerwoud van party’s waarbij je dikke entreegelden neer kan tellen, waarvoor enorme stromen promotiemateriaal de wereld in geholpen worden om de illusie hoog te houden, vindt je steeds meer gratis festivallen. Het lijkt al lang niet meer te gaan om het feest, maar om de dj’s, decoratie, de illusie, het meest aantal bezoekers en of er wel mooie mensen rond lopen om vervolgens de hele dag zowat gaan staan te kletsen. Waarbij het soms lijkt om in een zo’n kort mogelijke tijd zoveel mogelijk geld bij de bezoekers uit hun zakken te troggelen. Vroegah keek je niet naar een line-up, je ging naar een feest en wie er draaide maakte niet zoveel uit omdat dat feest ergens voor stond. Maar goed als je 50 eurootjes neer moet tellen dan wordt je ook kritischer.

In dit oerwoud vindt je tegenwoordig steeds meer gratis festivals, een ontwikkeling die tweeledig is; als partyorganisator zie je het als gesubsidieerde concurrentie, maar als muziekliefhebber is het een leuk moment om leven in de brouwerij op te zoeken. Vandaag wordt het voor mij dus Citysounds in navolging van vorig jaar waar ze meteen 20.000 bezoekers trokken, dit jaar stopte de teller op 5.000 meer. Bezoekers aantallen zijn voor mij geen graatmeter voor hoe gaaf een feest was, het wil alleen maar zeggen dat het druk was. Citysounds is net als Boulevard of Dance eigenlijk een verkapte vorm van promoten, zo vind je dus een Extrema stage en een supernatural stage. Gelukkig hadden ze dit jaar geen podium op de korte Heuvel staan, het was vorig jaar zo druk in dat smalle straatje, dat het gewoon eng was. Dit podium was min of meer verlegd naar de 013, Tilburgs eigen pop podium. Een goede lokatie, 3 zalen, maar helaas heeft 013 geen sfeer. In tegenstelling tot zijn voorganger “lichtend voorbeeld” Noorderlicht waar de intieme sfeer je meteen al bij de entree omarmde.

Naast publiekstrekkers zoals Benny Rodrigues, Jamie Anderson, Don Diablo en Acis Junkies stond er een legio artiesten die mij onbekend waren. Op zo’n feest vind ik dat de interessantste omdat je die bekenden ergens anders vaak zat kan zien. En er is zoveel onbekend talent die haast nooit ergens kunnen draaien. En met de relatief hoge entreegelden van tegenwoordig wil je toch graag op safe spelen en kiest men dan ook vaak voor het bekende. Zo’n gratis festival is dan een prima gelegenheid om dingen te ontdekken. Helaas heb ik geen printer en kon dus de time-table niet uitprinten om tijdens deze avond te oriënteren wie er stond te draaien.

Voor deze avond had ik afgesproken met mijn stapmaatje Renate en dat is altijd gezellig. Het werd “zo’n” rare avond bol van vage zaken, ontmoetingen en bezorgdheid. De dag begon al met het probleem dat ik mijn pinpas niet kon vinden terwijl ik zeker wist dat hij hier moest zijn, nu is mijn riante penthouse wel geteld 34 vierkante meter wat de verdwijning nog opmerkelijker maakte.
Na mijn eerste zelf klaar gemaakte en mislukte biefstuk, de nodige babbels, verkeerde afslagen (terwijl er maar 2 zijn), omrijden om kauwgom op te halen waar achteraf nog maar 1 kauwgompie inzit kwamen we rond 21:30 uur aan in ons Tilburg. Deze stad heeft de laatste jaren een opmerkelijke ontwikkeling door gemaakt, na de komst van de rockacademie is de band cultuur steeds verder verdwenen wat je niet zou verwachten met al deze muzikanten. Daarentegen kom je steeds regelmatiger dj’s tegen op Tilburgse evenementen, zo stond Sander Kleinenberg onlangs nog op de kermis te draaien.

Aangekomen bij de kop van de Heuvelring vonden we het eerste podium hier was het behoorlijk druk, niet zo heel gek want hier stond de meest gangbare muziek geprogrammeerd. Op dat moment stond Noes te draaien, van een bekende vernam ik dat hij de huis dj van 013 is. Mijn eerste kennismaking met deze man dus. Al snel kreeg ik het idee dat het vanavond niet wordt zoals ik me wellicht had voorgesteld. Door de enorme drukte en podiumtoeristen had je bijna nergens de rust om van de muziek te genieten of te ondergaan. Na een kort intermezzo met een paar bekenden besloten we om door te lopen om de andere podia te bezoeken en om mijn rugzak leeg te krijgen zodat deze ballast van mijn schouders was. Aangekomen op het Heuvelplein vonden we het tweede podium (Extrema) ook hier kreeg ik snel de indruk dat de meeste bezoekers daar het meer zagen als een verlengstuk van hun normale zaterdagavond kroeg bezoek en stonden dan ook allemaal met hun pilsje in de hand druk te buurten in de dance-area, dance-able was deze area toch niet door de kinderkopjes. We besloten daardoor maar snel om een kijkje te gaan nemen in 013. Hier was het een stuk rustiger en beduidend minder podiumforensen. In de grote zaal aangekomen werden we aangenaam verast door een groepje breakdancers op de dansvloer die daar een optreden weg gaven. Was zaar vet om te zien. De kleine zaal van 013 was misschien wel het gezelligste plekje van heel Citysounds, was gezellig druk en er werd gedanst, dat kon je aan de temperatuur wel merken. Na een praatje met wat bekenden en de zaal wat opgefleurd te hebben met onze kleurrijke flyer zijn we onze weg vervolgd naar het Piusplein (supernatural) tja voor het zaterdagavondpubliek wat daar altijd huisvest was dit wel het beste podium. Hippe liftmuziek waar je lekker je roseetje bij kan drinken. Dit is nu een goed voorbeeld van wat een plek kan doen voor je muziekbeleving. Op zo’n veel te druk plein in de drukte vind ik het suf, maar op Extrema in het gras met de zon op je bolletje met een heerlijke joint in je bek is het heel anders (alhoewel het gras op Extrema ook steeds moeilijker te zien is).

In onze rondtocht langs diverse podia kwamen we heel veel bekenden tegen, veel die niets met dance/house hebben en degene die dat wel hebben liepen een beetje met hun ziel onder hun arm omdat het eigenlijk overal net niet is.
Dit alles maakte het dan toch wel weer gezellig, maar gaat het dan nog om het feest? Eigenlijk is Citysounds hetzelfde als Rose maandag met de kermis een grote reünie van bekenden en de andere helft komen kijken naar die mensen en/of omdat er gewoon wat te doen is. Wat mij het meest bijgebleven is; het weerzien van een groepje waar ik jaren geleden iedere week een hoop lol mee had in club X en zelfs 2 gasten die ik acht jaar niet meer gezien heb. Gasten die vroegah na het stappen kwamen chillen bij het Blauwe meer, toen het daar nog “gevaarlijk” was om te zwemmen, maar nu staat er een hek om, vragen ze entree en nu mag iedereen daar zwemmen. Nostalgie moment.

Rond twaalf uur zijn we lekker bij de Zino binnen gegaan, Francois stond goed gemutst het schouwspel voor de deur te bewonderen om later achter de draaitafels plaats te nemen. Ik zag deze afsluiter wel zitten, vooral omdat er reclame werd gemaakt met trance en hardtrance. Renaat en ik doen graag ontdekken maar we moeten ook even knallen. Helaas werd Francois afgewisseld door JeeVee, deze jongen mogen ze de volgende keer thuis laten, wat Francois opbouwde brak hij in twee platen weer af. Na 01:00 uur werd het ook hier veel te druk, buiten was het afgelopen en velen zochten hun verdere vertier binnen.
Ik had gehoopt om hier mijn tijd vol te kunnen maken om rond de klok van drieën de Acid Junkies te gaan zien in 013, helaas ging de drukte Wimpie parten spelen en zijn we huiswaarts gekeerd.n.

WW

P.S. Waar ik me steeds meer en meer aan erger is het feit dat water steeds meer en meer verkocht wordt tegen woekerprijzen. Water is een eerste levensbehoefte van de mens. Niet alleen dat maar waar wordt al zolang er feesten zijn voor gewaarschuwd? Juist ja voor uitdroging! Organisatie’s hebben hierin ook hun verantwoordelijkheid. Was het niet zo dat er vroegah schande gesproken werd over het feit dat bij de energiehallen de kranen dichtgelast waren. Niemand treed op tegen deze woekerpraktijken. Als onbetwist nummer één waren de grote feesten die zonder schroom 2 consumptie bonnen á 2 euro durfde te vragen voor een halve liter water, maar dan wel zonder dopje. Onder het motto “anders gaan ze er mee gooien” of “anders breek je je nek over de rondslingerende flesjes”, een flesje zonder dop trap je plat en éen zonder dop niet. Waarom voeren organisatie’s geen statiegeldsysteem in net zoals in Duitsland. Moet je daar eens op de grond kijken. Bij Mayday liep er zelfs personeel rond die de lege bekers opraapte. Maar goed daar gaat het niet om, het gaat om de waterprijzen.
Dancevalley krijgt van mij een pluim, zij verkochten een flesje water van 33 cl voor 2 euro. Weliswaar zonder dop maar goed iedereen neemt voortaan zijn eigen dop mee naar een feest. Nee de onbetwiste nummer één is sinds zaterdag Tilburg/Citysounds! Hier durfde de barbaren maar liefst 4 euro te vragen voor een flesje van 33cl, maar wel met dop. Dus voor mij gaat de gouden waterhoofdtroffee naar Tilburg/Citysounds.

Peace