Verslag van Clublevel, 1 november 2003

Zaterdag, 1 november 2003. Deze week kregen we te horen dat er een leuk feestje georganiseerd was in Arnhem door wat verre vrienden van ons. Funk City. Na wat vrienden opgetrommeld te hebben besloten we met z'n 12en de kant van Arnhem op te rijden en eens te kijken of het wat zou zijn. Na natuurlijk eerst weer ff verkeerd gereden te hebben, kwamen we aan bij Funk City. Haha. We zijn welgeteld 1 minuut binnen geweest en toen bleek dat het niet hetgeen was wat wij ervan voor hadden gesteld.

Op zoek naar een andere optie dus. Via via kwamen we aan vrijkaarten voor ClubLevel. The Level heeft een tijdje geleden Club Eau vervangen in Arnhem. Johan Gielen zou draaien, dus ach, alles was beter dan het "langdurige" feestje van hiervoor. Dus we waren allemaal op zich wel benieuwd of deze tent zich nu verbeterd had t.o.v. de Eau.

Eenmaal binnen gekomen na niet gefouilleerd te worden, geen entree betaald te hebben en onze jassen aan de garderobe te hebben gegeven konden we de trap op naar boven.

Op dat moment was Danko de boel aan het opwarmen voor Gielen. Het was goed te merken dat Gielen de mainstream trance met zich meebrengt en zo mixte Danko alle commerciele plaatjes netjes aan elkaar. Tot onze grote verbazing begon hij rond half 3, een half uurtje voordat Gielen zou komen, zelfs techno te draaien. Dat ging er prima in bij ons. Wat ons betreft is alles beter dan trance, maar techno heeft dan zeker wel weer de voorkeur. Iedereen begon een beetje los te komen, na de nodige biertjes en andere lekkernijen. Na natuurlijk om ons heen gekeken te hebben, viel het ons op dat er een vrij oud publiek was. Veel mannen en vrouw van 30/40 jaar, misschien zelfs nog ouder. En respectievelijk weinig mensen onder de 20. Op zich is een oud publiek niet erg, maar als de nadruk vooral gelegd wordt op kampkettingen en gouden oorringen, is dat toch jammer. De kreukelblousjes en de vrouwen met dikke benen en korte rokjes waren ook van de partij. Er werd ook behoorlijk veel gebruikt en gedeald. Ik was nog geen 1 minuut binnen, toen er een knakker naar me toe kwam met een pil. Of ik deze maar even wilde proberen en als ik meer nodig had, moest ik het maar zeggen. Op zich niet erg, maar als de man van de beveiliging ernaast staat te lachen, breekt mijn klomp.

Na deze dingen allemaal naast ons neergelegd te hebben en ons weer concentreerden op de muziek, was Johan Gielen inmiddels achter de wheels of steel gaan staan. Hij had de gang er lekker in zitten en draaide zelfs zo nu en dan electroachtige techno. Dit werd alleen vaak en te snel weer afgewisseld door een commerciele tranceplaat om het publiek weer enthousiast te krijgen. Terwijl wij het graag andersom hadden gezien. Jammer, maar dat is waarschijnlijk de stijl die The Level zich wil toekennen.

De avond vorderde en Gielen ging zich gelukkig steeds meer concentreren op de techno. Van 4.00 tot 04.45 zijn we nog redelijk uit ons dak gegaan. Toen Motorcycle - As the rush comes en Tiësto - Traffic voor de derde jeer gedraaid werden zijn we er vandoor gegaan. Na naar huis te zijn gereden, een wild zwijn gezien te hebben en nog even zijn wezen afteren bij vrienden in Ede, waar we nog even hebben kunnen genieten van hele stevige technobeats ben ik mijn bedje in gekropen. Het was gezellig, maar dit keer niet voor herhaling vatbaar. Arnhem op zichzelf is al niet fraai, maar The Level slaat toch wel alles. In Arnhem is geen sfeer om een clubscene op te bouwen en daarnaast ontbreekt het publiek wat natuurlijk nauw samenhangt met die sfeer. Als laatst wil ik iedereen bedanken voor de gezellige avond. Toni, Papi, Maas, Krosje, Anne, Joost, Deb, Martine, Marieke, Carlos, Latul, Milos en Smot.