Afgelopen zaterdag bleek maar weer eens voor mezelf waarom de More mijn favo tentje is. Edine is en blijft altijd alleraardigst en is een van de weinige mensen die weet welk gezicht bij deze naam hoort, altijd fijn om zo verwelkomd te worden. Ook de portiers zijn vriendelijk en doen niet moeilijk, zoals ik wel eens elders meemaak, gewoon: relaxed. Zelfs de mensen die door Edine de toegang geweigerd worden ondergaan hun lot relaxed, maar dat kan ook iets te maken hebben met de brede 'pitbulls' die aardig doch streng achter haar de wacht houden. Xavier Perec (DJ/producer Michiel Kleiss) draaide een hele fijne set en de mensen in de More stonden dan ook voor een groot deel op de dansvloer. Deze ex Roxy directeur, ex directeur Lowlands, VakZuid en NLLounge bezoeker weet nog steeds hoe hij de mensen op de dansvloer trekt, want het lukt hem op z'n zachts gezegd na al die jaren nog steeds aardig. Ook altijd leuk als barmensen al weten wat je wilt drinken voordat je hebt gezegd wat je wilt, het geeft een fijn gevoel. De More was weer gevuld met een groep fijne mensen, blije mensen die er kwamen om een leuke tijd te hebben.
Ook de dames (dame: tegenwoordig zit er maar 1-tje) bij de toiletten zijn alleraardigst en altijd wel in voor een praatje. Terwijl de heren van de More (de portiers aka pitbulls) aan de zijkanten van de dansvloer schuivelen (geeft me toch altijd wel een veilig gevoel, want als er iets mis zou gaan zijn ze nooit ver weg) neemt DJ/producer Roog (wie kent hem niet?) plaats achter de draaitafels. Hij wordt al bejubeld en be-schreeuwd zonder dat hij ook nog maar één plaatje heeft gedraaid: de stemming zit er al duidelijk in. De verlichting in de More was deze avond ook geweldig, soms zijn er wel eens mindere avonden waarop het licht niet zo mooi uitkomt, maar dat was vanavond duidelijk niet het geval, het zorgde voor prachtige plaatjes voor de aanwezige link2party fotografen.
Net terug van het Extrema Festival was MC Stretch weer lekker op dreef. Iets meer dan 2 jaar geleden, toen ik voor het eerst in de More kwam, was ik in de veronderstelling dat er helemaal geen MC was, maar dat alles op tape was opgenomen, niets bleek minder waar. Stretch (die eigenlijk DJ/producer was (is?) voordat hij dit ging doen) wordt al jaren (inmiddels al meer dan 10) gewaardeerd om zijn kunsten, in Nederland, Duitsland maar ook op Ibiza en wordt samen met Marxman genoemt als de 2 beste stemmen in de dance-business. Roog is al aardig bezig (waar vindt die gast toch die geweldige platen? ) en de More breekt uit zijn voegen, overal waar mensen kunnen staan, staan mensen en ze dansen 'like there is no tomorrow'! Veel leuke meisjes zijn ook (weer) de More binnen gestroomd, allemaal niet om een praatje verlegen, dus mijn avond verloopt voorspoedig.
Erick-E(erdhuijzen) heeft de taak om het na Roog over te nemen, een taak die er elke maand niet makkelijker op wordt. Deze oud DMC-mix/scratch kampioen van Nederland blijkt het nog steeds in zijn vingers te hebben. Ik moet eerlijk toegeven dat de sets van Erick mij nooit zo heel veel meer kunnen boeien nadat Roog in de More heeft gedraaid (ik vond hem altijd lekkerder draaien als ik hem vroeger nog wel eens op afterparties tegen kwam), maar dit keer was dat anders. De set van meneer E kon mij zeer zeker boeien, want een fijne set dat was het zeker! Ook altijd geweldig om te zien dat die man na al die jaren (bijna 20) knoeste arbeid nog zo staat te genieten van het publiek en de platen die hij zelf draaid. Terwijl de More de deuren sloot en Edine plaatsnam op de dansvloer ging het feestje binnen nog even door en nam de DJ ons dieper en dieper zijn platentassen in.
Ik heb deze avond ook weer wonderlijke jongetjes en meisjes ontmoet (o.a. 1 jongen die vertelde dat hij altijd zijn eigen laboratorium setje meenam naar Ibiza zodat hij daar zelf x-jes kon maken, iets wat mij niet echt verstandig leek) die mijn avond meer kleur hebben gegeven. Het geluid in de More leek deze avond ook geen last meer te hebben van de geluids-begrenzer die de gemeente Amsterdam een maand geleden heeft laten plaatsen, de muziek was gelukkig weer op vol volume! Jammer was wel weer dat Analog Recycling nog steeds geen deel uitmaakt van deze succesavond, het blijft een gemis. Rond 5-en, toen alle lichten aan gingen was het tijd om weer naar huis toe te gaan. Moe, bezweet maar voldaan keer ik huiswaarts: dit soort avonden woekeren mijn verlangen naar House altijd nog maar meer aan, geweldig!
Verslag van Club Risk, 19 juli 2003
door Faisal, gepubliceerd op
| Feest | Club Risk |
| Datum | zaterdag 19 juli 2003 |
| Locatie | More |








