Verslag van Delicious, 23 december 2011

Ik ben vanaf mijn 13e ongeveer smoorverliefd op EDM. Het enige wat ik echter kon doen was livesets downloaden en zo middagen genieten van lekkere beats, vooral trance en house. Nu ben ik inmiddels 17 maar toch is mijn aantal feesten nog niet echt groot. Omdat ik nooit echt naar feesten ging is de ervaring nu toch wel intenser omdat het toch eigenlijk wel mijn “helden” zijn die ik dan eindelijk eens in levenden lijven kan zien. Zo weet ik nog de blijheid die ik voelde toen ik op m’n 16e binnen kwam op een 18+ feest. Nu ga ik alleen naar 16+ maar toch heb je zoiets van, eindelijk! Zo vond ik ook Delicious een lekker feest, dit was op zichzelf al de eerste keer dat ik een club binnen moest gaan, dan meteen maar The Sand.

’T feest stond een paar weken in de PF agenda, waarbij ik en mn partymaatje natuurlijk grondig 9292ov doorzochten of we wel überhaupt op het feest konden komen. Op de dag zelf kon ik niet slapen, dus in de middag nog geprobeert, lukte ook niet. Uiteindelijk om half 10 van huis weggegaan voor de bus. Jammer genoeg kon er een bus niet gehaald worden en moest er OV opgeladen worden dus we kwamen wat later aan bij sloterdijk station. Daar hadden ze ook geen bordje naar The Sand en ook de andere partygangers wisten de weg niet, dus zijn we maar een kant opgegaan. Uiteindelijk bij The Sand aangekomen, ’t was me daar toch een zooitje! Ik weet niet wat die jongens stonden te doen maar naar binnen gingen ze niet. Zijn maar snel met een rijtje mensen langs de security gegaan, en toen stonden we binnen.

Gregor Salto stond te draaien toen we binnen kwamen en toch ook wel een rare ervaring om zon grote naam opeens live te zien. Vond hem wel oké draaien, maar eerlijk gezegd heb ik niet zoveel interesse in latin enzo, die stijlen, al stond Gregor wel hoog op mn lijstje door zijn plaat We Get High. Na Gregor was het de beurt aan Quintino, die beneden mijn verwachting draaide. Ik had hem al eens eerder gezien, op welgeteld mijn 3e feest in Bloomingdale. Daar kon ik niet echt op zijn set letten omdat het er zo gigantisch druk was, hier in The Sand wel maar het was gewoon niet echt om op los te kunnen gaan. Bijvoorbeeld dat nummer Epic wat ik uitermate slecht vind. Juist die onbekendere namen konden mij laten springen, dan bedoel ik Sem Vox en Kenneth G. Maar, en dit is trouwens voor alle DJ’s out there: je mag lachen, je gaat er niet dood van! Maakt het weer een stuk gezelliger al snap ik ook wel dat je je af en toe moet concentreren op je mix.

Ik moet trouwens wel zeggen dat ik de show die ze in een club kunnen geven uitermate goed vind. Stroboscopen wel veel & lang aan zeg, damn! En tjah, Vato dan, ik luister zn mixtapes al een tijdje, zit meestal wel goed in mekaar met af en toe een mindere plaat, op het eerdergenoemde feest in Bloomingdale vond ik hem al tegenvallen en ben ik op de helft van zijn set patat gaan halen, maar ook hier, toen hij met dubstep begon, of nouja, downtempo, kwam het er niet van. Begrijp me niet verkeerd; dubstep vind ik hartstikke lekker maar ik ken er gewoon niet op dansen. En die dirty house plaatjes met de hoge tonen en Spaanse invloeden etc. doen het volgens mij ook gewoon niet goed in een club. Mijn ervaring dan.

Uiteindelijk ook tijdens Vato nog weggegaan want ’t busje ging om 4:22. Artistic Raw moeten missen maar die hadden we toch al een x gezien op een feest in Medemblik. Al met al heb ik een heel lekkere avond gehad, vervoer daar gelaten.
Als je bedenkt dat ik nu pas (op mn 17e) een club binnenga en dan mijn favoriete muziek, keihard en met een prachtige show te verduren krijg, biertje erbij natuurlijk dan vind ik dat echt geweldig, een happening die niet zo snel van mijn netvlies zal verdwijnen. Want ook op dit feest had ik momenten dat ik dacht, dit moment leef ik echt en zal ik nooit vergeten, en is nu ik eraan denk ook de eerste keer dat ik tijdens het moment ervan kan genieten. On to da next one!