Bij binnenkomst kwamen de bezoekers op een groot rond middenterrein, aan de randen van dit middenterrein hingen grote borden met daarop de verschillende areas erg leuk en overzichtelijk gedaan.
Helaas draaide 3 artiesten die ik graag wilde bewonderen allemaal tegelijk om 12 uur. Dus ik besloot bij aankomst maar gelijk een ronde te gaan maken langs de verschillende stages.
Eerst even langs geweest bij de jongens van Project 9 waar de komende tijd ongetwijfeld meer van gehoord zal worden, zij mochten in de industrial openen. Als de eerste track die je op een dag hoort dan gelijk Catscan – Design the future is dan lijkt me dat geen slecht begin. P9 draaide gewoon lekker met vinyl, wat tegenwoordig ook niet meer vaak voorkomt. Daarna snel even doorgelopen langs de Terror waar Digeon zijn kunsten aan het vertonen was, bij binnenkomst Reality collapse van The Outside agency als ik het me goed herinner, wat gaat die track toch los. Vervolgens even wat muntjes gehaald en wat te eten gekocht om het laatste stukje van de set van Prolaxx en Outrage te kunnen gaan aanschouwen op de mainstage. De mainstage was voor mij toch wel verrassend, het was namelijk in een grote tent. Het geluid was zeker niet slecht en op het moment van binnenkomst werd Darkvizion – Rize gedraaid een track die ik al een tijd niet meer had gehoord, dus gelijk voetjes van de vloer. Aan het einde van de set werd nog wat traxtorm werk gedraaid dat mij niet zo kon bekoren (Dopenose, Finilinno), maar mixtechnisch zat het goed inelkaar.
Nu was het de beurt aan Weapon X en de grootste hardcore legende in mijn ogen; Ruffneck. Wat straalt deze man toch hardcore uit, vanaf track 1 helemaal uit z’n plaat en ondertussen gewoon supergoed doormixen. Het was leuk om de nieuwe toptracks van Enzyme 31 even te horen, Who I Am en Abduction deden het erg goed in de zaal. Ik vond het toch wel een leuk setje, natuurlijk werd er wel wat standaard spul gedraaid, maar oude tracks van Weapon X (MTF Psycho) zorgde er wel voor dat ik het naar m’n zin had. Als ik dan aan het einde van de set Nosferatu – The desolate one hoor is het al helemaal te gek. Na een potje hakken van ruffneck en wat geschreeuw door de mic was het de beurt aan The Stunned Guys, of liever gezegd The stunned Guy tegenwoordig. Opzich was ik wel benieuwd naar dit setje, maar toen er werd geopend met Criminal (die echt vlak daarvoor door Weapon X en Ruffneck werd gedraaid), Worldwide Crisis, en die loose control mash up dan hoeft het voor mij niet meer. Dus ben toen de mainstage uitgelopen om een stukje van the relic te kunnen zien in de industrial.
Het terrein begon inmiddels al aardig vol te lopen, het zonnetje was volop aanwezig en de sfeer zat er goed in, had ook het idee dat de partypeople aardig tevreden waren met de locatie en de manier waarop alles was georganiseerd.
Omdat om 15.00 de combinatie Mad Dog vs. D-Passion op het programma stond wilde ik me wel even verplaatsten naar de present area die overigens wel in de openlucht was opgebouwd. Helaas was D-Passion niet aanwezig, denk vanwege fileproblemen hij zou later samen draaien met Catscan. Toch maar even bij Mad Dog gebleven, die opende met zijn eigengemaakte Disorder. Leuk om te horen was dat hij een edit draaide van tendrils of agony en de nieuwe remix gemaakt door hemzelf van Unexist – Attack, daar zit wel een behoorlijk onbeschofte kick in. Voor de rest draaide hij niet veel bijzonders. Inmiddels werd de groep met mensen waarmee we op stap waren steeds groter en hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Op de mainstage was het inmiddels de beurt aan de vincent van gogh van de hardcore: Ophidian. Wat heeft deze man toch skills op alle vlakken, vraag mezelf nog steeds af wat hij niet kan. Heb het einde van de set mee kunnen pakken en hij sloot af met The mine, The real, rocket fuel en als laatste Hells Basement van The outside agency. Saillant detail: Ophidian klimt over de dj deck en gaat goed los voor het publiek, dat had ik deze laidback luke nog niet eerder zien doen. Op de main was het nu de beurt aan Amnesys, maar omdat ik dit nou al zovaak had gezien, verplaatsten wij ons naar de present, waar onze kleine relschopper Prankster om 17.00 mocht aftrappen.
Prankster opende met een grappige intro van ome henk, waarna hij gelijk zijn nieuwe track Nightmares erachteraan knalde. Echt een hele vette track met een meedogenloze kick. Ook deze man draait nog altijd “vinylonly” erg te prijzen. Verder maakt hij het publiek blij met tracks als Imperial en Raw Generation. Maar ook de misschien wat “mindere bekende” tracks als Neophyte – The hardest remake en Tha Playah – Hit em en Mad Dog – Back the fuck up werden gedraaid, wat ik natuurlijk erg interessant vond.
Na Prankster was het tijd om eventjes naar de main te verplaatsten waar Neophyte en Tha Playah samen zouden gaan draaien. Deze set vond ik persoonlijk niet bijzonder, veel hitjes (Imperial, still nr. 1, ultimate project, worldwide crisis, vengeance) Wel leuk was het om de nieuwe Tha Playah; Walk te line weer op groot geluid te horen, wat een heerlijke track is dit. Ook leuk om de Nitrogenetics remix van Tha Playahs Bling Bling eens gehoord te hebben.
Na deze set even de early ingedoken waar Marc Acardipane zijn kunsten aan het vertonen was, maar toch al snel doorgelopen naar Na-Goyah omdat ik niet echt in de stemming was voor early en wel eens benieuwd was hoe deze man mixte. Na-Goyah draaide een strakke set met veel eigen werk. Ondertussen werd er op het middenterrein ff gemeet en wat belachelijke groepsfoto’s geschoten. Nou super leuke dag, maar wat kan er dan roet in het eten gegooid worden als je er achter komt dat je je pinpas, ID etc kwijt bent. Overal zoeken zoeken zoeken zoeken, maar niks vinden. Dan probeer je je daar over heen te zetten. (thnx voor de jongens die me geld wilde lenen en muntjes gaven
) Toch nog maar 1 beveiligingsmannetje vragen of die misschien wat gevonden had en jawel hoor hij had mijn spullen. Nou ik zo gelukkig als een kind met z’n eerste legodoosje op naar Nosferatu!Nosferatu draaide een hele fijne set, met een aantal nieuwe nummers erin. 2 ervan kende ik niet. Ik vermoed dat 1 ervan een nieuwe remix is van ik vermoed Nosferatu of Endymion van de track Placid K – compagneros. Een erg vermakelijke set, ik kan keer op keer geen genoeg krijgen om het mixwerk van Nosferatu te aanschouwen, wat kan die man draaien. Nosferatu draaide voor de rest (zoals meestal) Right through your head en Riotstarter van Angerfist. Ook kan ik me kickin’ ass van Dione nog herinneren. Hij sloot af met Gizmo – The guestlist (Nosferatu remix), ik vind het een geweldige remix met een heerlijke drive!
Na Nosferatu nog even in de early rondgekeken waar predator bezig was de oude ruffneck sound te laten horen, heerlijke early rave! Om je avond af te sluiten met een uurtje Unexist is helemaal niet erg, uurtje lang zaagwerk vind ik persoonlijk prima te doen na zo’n hele dag.
Kortom een superdag!
Erg goed georganiseerd feest, goed geluid, leuke sets gehoord en een prima sfeertje.
Volgend jaar maar weer op dezelfde locatie zou ik zeggen!
