Na eindelijk een plaatsje gevonden te hebben in een parkeergarage, voor zover wij weten niet al te ver van 013 vandaan, eerst nog maar even snel een hapje eten en me "verkleden". Uit de tas van een van me vrienden wordt een Fakkelteit shirt getoverd, waar ik de rest van de dag mee rond zal lopen op DVD. Sticks en Delic, namen die mij eigenlijk weinig zeggen. Toch maakt het ergens iets in me los. Ik heb er zin in.
013 gevonden, in me tshirt wachten totdat we naar binnen kunnen. Achterin een lange rij, en dat nog in de regen ook. Kunnen we alvast wennen aan het nat worden, dat zal binnen namelijk in de pits ook wel gebeuren, was de uitleg. Ach, dat zal toch wel meevallen, praat ik mezelf aan. Na, in zekere zin van de uitdrukking, buiten een blauwtje te hebben gelopen, zijn we dan eindelijk binnen. Na het kopen van muntjes, meteen naar de grote zaal.
We beginnen met KGV en staan meteen maar vooraan en in het midden. Op de trappen is het nog niet zo druk, dus dit is wel een redelijk geschikte plaats. Voordat ik het doorheb, is KGV begonnen en word ik alle kanten op gesmeten en geduwd. Dit heb ik weer, net binnen, eerste keer, meteen al midden in een pit. Tja, dan maar meedoen. Met barstende koppijn, last van me knie, en een bult op me achterhoofd vanwege een kopstoot, kom ik er aan het eind van het nummer eindelijk uit. Goed begin van de dag, ik zit meteen in het sfeertje
Misschien hadden ze buiten toch wel gelijk over die pits. Vervolgens Tim, waarbij het me ongeveer het gehele optreden heeft gekost te achterhalen welke van de 8 nou daadwerkelijk Tim was. De rondvliegende zakjes chips, milky ways, cd's, dvd's en het optreden zelf, vond ik eigenlijk onverwacht strak 
Zeker wel een erg goede sfeer daarbinnen. Misschien toch anders dan ik had verwacht.Spinal&Steen, tja. Ik vind het zelf echt helemaal niks, en vond het nogsteeds niet. Daarentegen ging het voor wel volledig los in een massieve pit, wat er vanaf boven toch zeker hard uitzag. Van de Openmic niet heel veel mee gekregen vanwege het eten, behalve de beatboxer van de Zeerovers. Nog nooit zoiets gehoord, volledig vaag, heel erg strak!
Verder met Manu & Neo. Nou associeer ik de naam Manu met een iets andere vorm van muziek, maar daarvoor was ik uiteraard verkeerd. Redelijk rustig optreden vond ik, maar wel met scherpe teksten, vaak met een boodschap, vaak met kritiek. Moeilijk te volgen, dat wel.
UniQ vond ik zelf niet zo. Dus weinig over te melden verder
Tegen die tijd begon ik er redelijk doorheen te zitten, begon moe te worden, ookal stond ik stijf van de RedBull. Tijd om boven aan de trappen maar is te gaan zitten, bij Jiggy Dje. Had daar veel goeds over gehoord, maar had toch even rust in me benen nodig. Na enige tijd gezeten te hebben, kan ik het toch niet laten om weer te gaan staan, mee te doen vanaf de bovenste treden, waarna ik vervolgens geboxed wordt door een andere jongen in een Fakkelteit shirt. Hij moest is weten, dacht ik nog. Mezelf erover verbaasd hoe goed Jiggy Dje het oploste toen hij een voetbal tegen ze hoofd aan kreeg "EEY! Als dat een ijsklontje was geweest. " Geweldig
Vol energie en volledig in de sfeer [geen hogere sfeer wel te verstaan], begeef ik me weer naar beneden. Terug naar de plaats waar me vrienden nogsteeds los lopen te gaan, de helft van de groep in iedere pit die er gebouwd wordt. Zelf plaats ik me ergens op de eerste trede. Net achter de pits, toch dichtbij het podium, toch dichtbij waar het gebeurt, waar de sfeer het best te voelen is. Zelf vond ik Blaxtar niet zo, maar hij kreeg het publiek gewoon zeker mee, wat zo'n sfeer meebrengt, dat je toch vanzelf weer mee gaat doen. Typhoon gooide daar nog een schep bovenop, waarbij het zelfs voorkwam dat ik bepaalde stukken van zijn nummers kende. Net als de rest, sta ik met me armen in de lucht, spring op en neer, doe mee wanneer ik kan. Dan komen Rico & Sticks erbij, de hoofdact van de avond, degene waarvan ik al wel veel had gehoord, waar ik mee op me shirt liep. Sindsdien heb ik volgens mij niet meer stilgestaan. Nogsteeds rustig op de eerste trede, achter de pits. Wil liever wel heel blijven voor de terugreis van straks. Na een, in mijn ogen, erg strak optreden, waar ik zeker van heb genoten, gaat het licht aan. Na 8 uur sta ik op ongeveer dezelfde plek als 8 uur geleden. En dan besef ik pas dat ik 8 uur lang, op een Hiphopfeest heb gestaan. Nieuw, onbekend, anders dan anders. En tja. Ik vond het gewoon leuk
Gewoon wel. Er naartoe met gemenge gevoelens, vol positieve energie er uit. Met een goed gevoel de auto in, met een goed gevoel de auto ook weer uit, als we eenmaal zijn aangekomen in het donkere Vlissingen. Over 5 uur gaat de wekker alweer voor school. Ik stond op DVD. En ik vond het gewoon leuk. Ongelofelijk En of ik nu plotseling van Hiphop houd? Ik weet het niet. Ik ben wel veranderd denk ik, maar slechts deels.
En toch. Toch ligt er nu stiekem in me auto, een cd met Nederlandse hiphop. Op me hoedenplank. Voer, voor me woofers.
