Verslag van Rave!!!, 9 februari 2008

Voor de tweede maal werd Heer Smiley op zijn rechtmatige voetstuk geplaatst en aanbeden. de tijden van welleer keerden weder en overspoelden de beide dansvloeren van Ravetempel Waterfront. Overal in de zaal lichtten de glowsticks op, in alle soorten en maten, van schuimrubberen knipperknuppels tot vrolijk gekleurde polsbandjes. Spacebrillen en housebroeken, nog geurend naar mottenballen, in kleuren die het menselijk oog maar nauwelijks konden verdragen. Smileys aan het plafond, aan de muren, op- en achter het podium, maar belangrijker nog: honderden grijnzende gezichten die op de maat stampten en stuiterden op het geluid van toen. De ene klassieker na de ander, van UK breakbeat, tot smerig 303 gezaag, tot heerlijke oldskool house, happy hardcore en zelfs het oude geluid in een nieuw jasje, want RAVE IS NOG LANG NIET DOOD! Dat werd maar weer bewezen toen er om zes uur nog een enthousiaste zaal stond te ratelen op de laatste tonen uit de speakers, vragend om méér want als het aan óns lag, stonden we nu nóg lekker los te gaan op de nostalgische pianodeuntjes, zagende acidbaslijnen en ultieme manifestatie van breakbeats. Tel daarbij op dat er om drie uur ijsjes werden uitgedeeld, dat je aan de deur je glowstick in ontvangst kreeg en dat de sfeer dikker was dan een Roland 909 en dan weet je: volgende keer ben ik er weer bij!