Een essentieel punt van buitenfestivals is altijd het weer en dus stemde het mij tevreden dat het droog maar vooral zonnig was.
De dag van Q-Base was aangebroken en aangezien ik vorig jaar een erg vet feest gehad heb besloot ik na wat twijfelingen vanwege de afstand, om toch weer richting onze Oosterburen te gaan.
Om 3 uur sharp stond mijn vaste partymaat Maurice voor de deur. Na een voorgemixte fles baco meegepakt te hebben uit de koelkast liep ik naar beneden en staptte de Twingo in.
Een opvallend iets was de nieuwe geluidsinstallatie in de auto die een héél stuk beter klonk als het standaard systeem. Het standaard system wist het namelijk voor elkaar te krijgen om mainstream hardcore te laten klinken als industrial en dus was deze nieuwe installatie een aardige vooruitgang.
Na de E-tickets uitgeprint te hebben en de portomonnee voorzien van geld gaven we gas en vertrokken richting Airport Weeze, de locatie van Q-Base.
Na een rit van anderhalf uur reden we de grens over en waanden ons toerist in Duitsland. De routeplanner had goed zijn werk gedaan want in 1 keer reden we goed en volgden we de laatste kilometers de bordjes: Q-Base.
Tien euro was de fee voor het parkeren en we parkeerden de auto tussen de andere Nederlandse kentekens.
De parkeerplaats stond vol met mensen die met allerlei activiteiten bezig waren. Zo stond er een knaap een live act te geven met een laptop, een modeshow van een aantal dames trok bekijks, een gast stond een waterpijp te roken en er werd zelfs ge-badmintond
Wij namen dit voor lief en liepen naar de ingang. Aangezien het nog vrij vroeg was ( 16.45 ) en het feest dus net drie kwartier aan de gang was konden we direct door lopen en na het scannen van het ticket stonden we binnen, Q-Base was begonnen.
Uit ervaringen van vorig jaar wist ik dat de locatie erg dik was, maar het blijft wel weer een ervaring om op dit terrein rond te lopen. Vage hangars afgewisseld met bunkertjes waar geluid uitkwam en uiteraard een bosrijk gebied sierden het festival. Qua decoratie liet het allemaal wat te wensen over maar dat zou misschien ook overbodige luxe geweest zijn, en de charme ontsieren van een locatie als deze.
De eerste missie was de munten te regelen en dus besloten wij dit direct grof in te slaan. Voor 10 euro had je 4,5 munt en ikzelf besloot voor 50 euro te halen.
Na een kort loopje kwam Bunker 6 in zicht waar The Third Movement en Audiogenic zich huisvestten. Hier zouden wij ons ook de rest van de dag en avond vertoeven.
Het eerste wat opviel toen we de Bunker/Hangar in liepen was het geluid, dat 10x beter was als vorig jaar, een positief punt dus
Aan het roer stond Peaky Pounder die lekker bezig was met plaatjes als Superhuman van Micron, Hoitaa, Kreikkolas Kirkkoa, wat nieuw werk van zichzelf en How the Mighty Fall van Rude Awakening.
De eerste bekende gezichten ( waaronder Tinus, Thijs, David en Frank = helden, alleen mede-held Segales ontbrak
) zag je vrolijk rondhuppelen op de funky platenkeuze van Peaky en ook ikzelf besloot met een borreltje de beste knapen te vergezellen en een danspoging te wagen. Ook liep ik Husz tegen het lijf die mij blij maakte met wat club r_AW flyers die ik nog mistte 
Na dit lekkere openingssetje was het tijd voor de directeur ( of zoals Thijs het zei, de dompteur ) Rude Awakening.
Veel eigen werk knalde door de speakers ( waaronder An Exercise in Distortion en War on teckno ) en hij was zichtbaar tevreden over het toestromende publiek en het volume van de muziek. Na zijn set even een praatje gemaakt met de man zelf en Kristel en wederom een taart beloofd.
Inmiddels waren er wat meer bekenden de hangar ingekomen ( Graaf Kraaeck, ome Rik, Alex B, me klasgenoten Goof en Vincent, Noury en Tha Clown ) en dus was het gezellig bijpraten en genieten van de muziek.
De drank bleef vloeien en dus besloot ik maar eens een wc op te zoeken en deze vond ik iets verder dan gepland en dus versnelde ik mijn pas. De wc's waren gratis en dat was maar goed ook anders had ik beter nog wat extra geld kunnen pinnen vanwege het aantal keren dat ik moest.
Later op de avond zou blijken dat een boom die iets dichterbij stond, ook prima fungeerde als stand-in sanitair.
Op de terugweg even langs Ammo 3 ( schranz ) gelopen wat er zó vet uitzag ( veel rook, 2 verdiepingen, pompende schranz en een heel erg duister imago
)Na deze wandeling en uitwijking naar de schranz gaf de klok 8 uur aan en dus was het tijd voor Osiris & T-Junction in Bunker 6, wat een portie mainstream tussen het rauwe geweld betekende. Uiteraard veel eigen werk en ander Third Movement materiaal wat een prima tussendoortje was.
Hierna was het tijd voor Alex B, uitstekend opende hij met Cape Fear van Celsius, en ook de Promo remix van Jealousy is a Motherfucker was erg aangenaam om eens hard te horen.
Na het setje gehoord te hebben besloten we even een wandeling te maken over het terrein en belandden wij in Bunker 2 wat tot middernacht de bestemming was voor alle Early ravers.
Achter de decks stonden de Stunned Guys en zij draaiden oud spul ( The People Want More ) maar ook nieuw werk als de Hymn remix van Amnesys. Ook kwam ik hier Jill tegen waar ik even oldschool mee gehakt heb en een praatje gemaakt.
Ook kwam ik Ruthless en 50% Looney Tune Jan tegen waar even mee geknuffeld werd en bijgepraat. ( Vage Nico, de groeten zijn gegeven
)Om half 11 besloten we terug te gaan naar Bunker 6 om D-Passion te checken. Het produceertalent van The Third Movement liet veel eigen werk horen ( samenwerking met Unexist, Unstoppable, Running Against the Rules rmx ) en ook ander werk zoals The Tablet van Promo. Op een gegeven moment kwam er een meisje naar me toe die mij er aan herrinerde dat ik 'Revolting Against van Partyflock' was, wie deze dame was weet ik eigenlijk niet, maar het was een aangename verassing.
Ook sprong ineens mijn grote vriendin Yvonne om me nek die aangekomen was op het feest. Natuurlijk moest er wat op gedronken worden en idiote dansmoves waren hiervan het resultaat. Ook werd het onvermijdelijke oud Hollandse 'hoe vind je het luchtje dat ik op heb' spel uitgeoefend. Wat ook opviel was de 'strenge schooljuf' look van Yv, vanwege het pittige brilletje wat zij op had, cool! Er werd besloten dat dit heuglijke feit vastgelegd moest worden door middel van een foto en dus besprong Yvon als een tijgerin een knaap met een fototoestel en knapzak. Hij gaf het kaartje aan Yv maar die is natuurlijk weer n00b en snapt het kaartje niet als ze thuis is. En dus zal het voor altijd een verrassing blijven hoe deze prachtplaat is geworden
Na dit onderonsje werd nog even aan de beveiligingsman gevraagd of die ook fan van speedcore was. Hij knikte van niet, dus vervolgens een wedervraag in de strijd gegooid of hij de dansjes van die gabbers tof vond, waarop die moest lachen en nee zei.
Yv zei ook dat ze het maar rare spastische bewegingen vond.
Enkele minuten later kwam er een lekker vierkwartsmaatje waarop we vervolgens precies hetzelfde dansje deden.
Samen met Yv, Maurice en Husz besloten we hierna even rond te lopen en belandden wij van alle bunkers en area's bij de hardstyle. Nou kan ik goede melodie hardstyle nog wel enigszins verdragen, maar de 'scratch-achtige geluidjes hardstyle' is totaal niet mijn ding en dus bestelden we aan de bar maar een nieuwe baco. Wel relaxt dat Floris achter de bar stond
Rond een uur of 1 begonnen de benen zeer te doen en ook de aangeschotenheid ( bij mij ) nam toe en dus besloten we om naar huis te gaan. Ook al was de line up van 12 tot 8 in Bunker 6 erg vet, toch hadden we het wel gehad en dus liepen we naar de auto. De stratenmakers in Duitsland mogen herschoold worden, want door middel van een ontbrekend stuk asvalt, stortte ik ter aarde, wat uiteraard hilarisch bejubeld werd door omstanders
De terugweg was een saaie rit met een depressief landschap en om half 3 arriveerden we weer in Schiedam. Thuis had ik het plan nog een slaapmutsje te nemen in de vorm van een baco, was het niet dat de cola op was en ik dus op me sloffen naar het metrostation naast de deur ben gelopen om 3 blikjes cola te halen. Een ietwat idioot plan, maar goed.
Mijn 2e editie van Q-Base was weer erg gezellig, de locatie is toch wel 1 van mijn favorieten en de muziek was uitmuntend, al was vorig jaar iets beter.
Al met al zat het weer prima mee en de voorafgaande vechtpartijen tussen rivaliserende supportersgroepen die aangekondigd waren zijn gelukkig uitgebleven. Sowieso heb ik helemaal geen vechten of onenigheid gezien wat weer ten goede kwam aan de sfeer
Mocht Third Movement volgend jaar weer een area hosten ben ik weer van de partij.
Bedankt voor de gezellige dag/avond mensen.
Mark
