Verslag van Club r_AW, 26 mei 2007

'Het is weer een tijd geleden!' Dat was één van de zinnen die veelvuldig voorbijkwam in de aangeschoten conversaties gisteravond in de P60.
Nu was het ook inderdaad weer even terug dat de P60 werd bemand door de Third Movement crew, maar het was het wachten weer meer dan waard.
Na lang aandringen van de organisator ( Sebastian Hoff ) en ook het trouwe publiek stond dan eindelijk Venetian Snares op de line up, een zeer gewilde naam voor dit concept. Venetian Snares dus, een naam die deze avond nog een staartje zou krijgen.
Voor mij en mijn vaste crew begon de dag/avond weer als vanouds met het verzamelen bij mij thuis en de nodige dosis muziek om voor te bereiden op de avond.
Om 6 uur werd de gebruikelijke laag gelegd bij de plaatselijke patatzaak en konden wij ons op gaan maken voor het drankproces.
Nou is het al dan niet bekend dat de drank rijkelijk vloeit op een avond als deze en dus was het ook geen verassing dat we ( Sacha, ome Leen, Maurice en ik ) lichtelijk aangeschoten de metro instapten richting Schiedam Centrum.
Op het station aangekomen hoorden wij het geluid van een naderende trein en begonnen wij als Kenianen die aan een marathon bezig waren met het sprinten richting het perron. De conditie liet bij iedereen te wensen over want het gehijg en gepuf vierde hoogtij, maar al helemaal omdat het onze trein niet was en wij dit sprintje dus maar beschouwden als een gezond tijdverdrijf.
Na 5 minuten wachten kwam dan de juiste trein die ons naar Leiden zou brengen alwaar wij overstapten op de trein richting Schiphol, ons eindstation.
Met de voorgemixte drank en de stimulerende middelen was de reis aangenaam en kwamen wij om tien over elf aan op de luchthaven.
Jilles en de Sambucca mevrouw vormden het welkomstcommitee en met hen liepen we naar de bus die ons de laatste kilometers richting Amstelveen bracht.
Jilles bracht ons op dat moment het spijtige nieuws dat Venetian Snares helaas niet zou optreden deze avond vanwege persoonlijke problemen en dus was dit een redelijke domper voor velen die speciaal voor de heer Funk waren gekomen.

Om kwart voor twaalf stapte ik voor de 14e keer de P60 binnen en werd ik opgewacht door dé man van het groenvoer; Segales.
Zoals gezegd was het weer een tijd geleden en dus was het bijkletsen, een drankje doen en een danspoginkje wagen.
Ook zag ik de mannen uit Den Haag, Bes en Frank waar ik een praatje mee deed. En meette ik Promo en Nomen waar even mee bijgepraat werd.
Hierna even backstage gegaan om de rest van de TTM crew gedag te zeggen ( Alysha , Kristel, Rik, Alex, Tijmen ) en mijn excuses gemaakt voor de afwezige taart die ik eigenlijk zou meenemen. Aangezien ik sinds vrijdag geslaagd was voor mijn banketbakkersopleiding was het een mooi feest om dit uberhaupt te vieren en dus houd TTM deze taart nog te goed
Na munten gehaald te hebben besloot ik naar boven te gaan om de rest van het gespuis gedag te zeggen en een drankje mee te doen.
Helaas hadden we The Driver gemist maar uit bronnen heb ik vernomen dat dit een lekkere opwarmer was met wat Vitalic dingetjes en coole techno.
Boven aangekomen stonden Tinus en Sander met een baco in hun knuisten los te gaan op de eerste live act van de avond; Dep Affect.
De knaap uit Australie was net als Snares een gewilde act voor r_AW en dus werd deze goed ontvangen en er werd al vroeg op de avond gedanst.
Dep Affect draaide al zijn bekende hits als Hypersensitive, Vibrational Disturbance en First Time I Died, maar ook spul van zijn net gereleasde plaat op Industrial Movement en deze deden het goed op de dansvloer.
Net toen ik een meesterlijke dansmove wou inzetten sprong mijn grote vriendin Yvonne om me nek en werd er even bijgepraat onder het genot van een drankje. Op dat zelfde moment waggelde ook een aangeschoten Manga Corps voorbij en omhelsde mij alsof ik 6 jaar onder gedoken had gezeten in een grot in Afghanistan. Overdonderend maar toch altijd weer een plezier om deze knul te meeten, top! Na dit bacokransje besloot ik weer even naar beneden te gaan waar inmiddels Husz aan het draaien was en deed dit vet met wat platen van Dj Hidden.
Ook zag ik beneden Luuk aan de bar staan en dus besloot ik hem te vergezellen met een borreltje.
Het tijdstip was inmiddels 1 uur en dus tijd voor Peaky. Na een puike set op The Resistance Below waren de verwachtingen weer hoog gespannen en deze werden wederom waargemaakt met zijn funky platenkeuze waaronder Superhuman van Micron, Kick´n da Flow van Tymon en veel eigen werk. Het plezier straalt altijd van de man's gezicht af en met dat zelfde plezier gaat ook het publiek altijd maximaal op zijn sets, een mooi aanzicht!

Uiteraard waren er weer een shitload aan bekenden waaronder het Hilversums rapalje; Son, Thijs, Frank en een uiteraard wasted Ewi Jimmy en de marter, otter, Bokito dierentuin crew, Bubblegum Bitch, Mike uit Duh Haag Tha Clown, Querina ( aan wie ik nog vroeg waar Patrick Die Hakker was, maar de knaap trok helaas de muziek niet ) Robbers, Problem Child David, Don Vito en Demonqueen ( altijd gezellig en verassend ) Kraikel, naar het schijnt ook Mister? Noury, Max, Amanda en de hele Uden crew ( ik hoop dat de r_AW ontmaagding plezierig verlopen is voor de dame ) Miss 'Apfelkorn' Tails en Menno, blowende Sven en Kloib , mijn ondersteuning; Joyce Graaf Kraak die uiteraard weer bier stond te bestellen of zijn leven er vanaf hing, Oopie Mirke Stalker, Erwin ( Nosferatu ) en uiteraard ook weer mensen die ik van gezicht herkende en een praatje mee deed maar de naam me van ontschoten is ( sorry )

Na de set van Peaky mocht de organisator zelf zijn nieuwe spul ten gehoren gaan brengen van zijn upcoming album ( klonk weer veelbelovend, vooral de remix van Peaky Pounders Hoitaa ) maar ook wat oud werk zoals persoonlijk favoriet Revolting Against Toen ik de eerste klanken hoorde was het een run naar voren om met de hele bende los te gaan op deze letterlijk en figuurlijke kraker.
Na de ruwe klanken van dhr. Hoff mocht Micron live zijn ding gaan doen en ik en velen met mij waanden zich in een ouwe fabriekshal waar met stalen buizen containers werden kapot geslagen, want wát een geweld kwam er uit de boxen zeg! Superhuman kwam voorbij en uiteraard oudere hits van zijn voorgaande TTM release. Sonny vond het nodig om mij op te tillen op dat moment en dus wens ik hem veel succes met zijn rug de aankomende week
Inmiddels was bekend geworden dat Snares vervangen zou worden door de Oostenrijker; Stormtrooper en dus zou deze man de avond afsluiten op geheel eigen wijze met onder andere een vage Todesvogel edit, Ultraviolence en wat breaks.

Na de laatste dansuitbarstingen was het dan alweer voorbij, en na de jassen gehaald te hebben slenterden wij naar de nachtbus richting Schiphol. Uiteraard werd er van de Burger King weer gretig gebruik gemaakt en de laatste groeten aan bekenden werden gedaan.
Onze trein kwam een uur eerder dan normaal en dus waren wij ook vanzelfsprekend weer wat vroeger thuis, was het niet zo dat de trein maar tot Delft ging en we daar dus stranden.
Even leek het op een aflevering van Expeditie Robinson want we belanden in de middle of nowhere, maar het geniale idee van een taxi was zo gepopt en dus waren wij rond 7.15 thuis.

Eigenlijk was deze avond voor mij meer 1 grote reunie met alle bekenden en dus heb ik talloze gesprekken gevoerd, genoten van de muziek en gezellig me munten opgemaakt. Er werd bekend dat er 29 September weer een editie is, maar ik zal op Mysteryland ook wel de nodige bekende gezichten tegenkomen, dus voor die mensen tot dan!

Ik heb me weer bijzonder goed vermaakt en naarmate de avond vorderde ook alleen maar tevreden, blije gezichten gezien zoals het eigenlijk gewoon hoort. Keer op keer bewijst dit feest weer zijn waarde en dit blijven dan ook dé feesten waar ik en velen inmiddels met mij naar toe blijven leven. Keep it up!

Tot ziens!