Verslag van Mindcontroller, 14 december 2002

Wat eraan vooraf ging: Boeda een maatje van mij uit Goes zou jarig zijn op de twaalfde en aangezien we laats in de Fun bij Multi een poster zagen hangen met zo´n vette line-up wisten we wat ons te doen stond: naar Mind-Controler om weer eens lekker ouderwets te beuken in de Fun. Boeda een kaartje gegeven voor z´n verjaardag en met een groep afgesproken om ´s middags al bij m´n vriendin af te spreken en dan al een feestje te bouwen. Zij woont in Leimuiden, wat pak en beet een half uurtje van de Fun ligt. Ideaal dus! Ik moest zelf nog werken, maar toen ik rond een uur of zeven aan kwam zat de sfeer er al goed in. Iederéén had zin en kon haast niet wachten. Even een paar choppies roken, een paar biertjes drinken en wachten op het echte werk. Uit Goes was de rest ondertussen ook vertrokken en nu was het effe wachten tot ze in de buurt zouden zijn.

Tegen eleven waren we het wachten beu, iedereen had ondertussen een snoepie gegeten en je kan je haast wel voor stellen dat niemand rustig op z´n stoel kon blijven zitten. Whuttut, op naar de Fun.

Een klein half uurtje later stonden we in de rij om naar binnen te gaan. Lekker relaxed, niet te wazig. Dit keer even rustig aan gedaan voor ik naar binnen ging, stond bij Multigroove in de rij sloegen ze net allebei in terwijl ik twee meter voor de security stond om gefouilleerd te worden. Echt niet relaxed gewoon! Tegen kwart voor twaalf zijn we binnen. Ongeloofelijk je komt binnen wil even je jas op hangen, maar er wordt al zo vroeg, zo hard doorgebeukt. Die knoerharde bassen die zo hard doorraggen. Krijg er kippevel van en kan ik niet laten om m´n voetjes van de vloer te tillen. Tien minuten later toch maar effe die jassen dumpen, wat muntjes halen en naar de grote zaal. Het was een uur of twaalf, Dana ging net achter de draaitafel staan. Zoals gewoonlijk begon ze haar set met een gigantische beuken plaat. Het begon ondertussen al wat drukker te worden, maar je had super veel ruimte om eens lekker los te gaan. Na een half uurtje besloten we even in een van de kleine zaaltjes te gaan zitten. Even wat te drinken halen, natuurlijk een choppie draaien en nog een snoepie nuttigen. Ook hier ging het flink los en een prima lokatie om even bij te komen. De rest was ondertussen ook al binnen dus spraken we hier even af. Na een flinke poos bijgelult te hebben en flink wat handen te hebben geschud was het toch maar eens tijd om te gaan beuken. Weer in de grote zaal aangekomen zagen we dat Dana nog steeds aan het draaien was en de sfeer zat er goed in.
Om twee uur zag ik Bass-D & King Matthew achter de draaitafels aanschuiven. Als je die op de flyer ziet staat san weet je toch dat er weer Hardcore gedraaid gaat worden in de Fun. Na flink wat oude oldschool platen heb ik deze avond ook heel wat hardcore nummers gehoord. Mij hoor je niet klagen! De daarop volgende twee uur was gewoon genieten.

Tegen vieren was het tijd om toch eens te gaan zitten. Niet te lang want dan kom je niet meer overeind. Dan krijg je zeg maar de Zitziekte, je kent het wel. Je blijft plakken aan de stoel waar je op zit en je bent de rest van de avond te lamlendig om verder te beuken. Het was ondertussen ook maar tijd om op het water over te gaan. Ik had er ondertussen nog een paar achter m´n kiezen en ik snapte van voren niet meer of ik van achter leefde. Ik kon niet meer normaal op m´n poten staan en stond constant te wiebelen. Status: Wakker! Een klein half uur later voelde ik m´n linker oogbal al naar beneden trekken. Ik begon iedereen dubbel te zien en kon de wijzers van m´n horloge met geen mogelijkheid lezen. Ik had een nieuwe fase bereikt: Kapitein éénoog. Als ik echt super vaag ben komt het voor dat ik dubbel ga kijken. Omdat ik dan helemaal niets meer kan zien doe ik één oog dicht. Probleem opgelost toch. Het schijnt er ongelooflijk grappig uit te zien, vandaar dat ze me op zulke momenten Kapitein éénoog noemen. M´n vriendin kwam ondertussen naar me toe en vroeg of het ging. Ik zeg: prima, maar waar heb je die roze zonnebril vandaan? Roze zonnebril? Ik heb helemaal geen zonnebril op, zegt ze tegen me. Maar ik zag opzeker een roze zonnebril. Het leek zo echt dat ik zelfs het montuur van de zonnebril tot in detail zag. Ze vroeg me hoeveel ik er ondertussen op had. Ik had zelf geen idee, dus besloot ik maar eens te kijken hoeveel ik er over had, het enige wat ik aan trof was een leeg zakje. Ze zegt Okee, en weet ondertussen hoe laat het is. Helemaal Whutut. Niet aanspreekbaar en helemaal in m´n eigen wereld. Ze besluit nog maar een paar water te gaan halen.
Toen gingen we effe een paar rondjes lopen met z´n tweëen. Super relaxed, even wausen en ook effe Los.
Om zes uur kwamen we iedereen weer tegen en besloten we ook maar naar de auto te lopen. Even zitten, choppie roken en hardcore luisteren. Want dat is een van de beste dingen na een feest: lekker warm in de auto zitten, hardcore luisteren en uitwausen. Want zodra ik de deur uitstap van een feest hoor ik al die knallers nog zeker twee uur doorspoken in mijn hoofd. Super Kicke gewoon.

Toen naar huis en na een paar uurtjes te hebben gechilled toch maar eens gaan slapen. En dat ging fantastisch. Ik heb geslapen als een roos.

Ik had dit feest voor geen Goud willen missen en ik ben de volgende keer ook zeker van de partij.
Mzzl Henna