Verslag van Ravezone, 13 oktober 2006

Toen Sander nog een kleine gup was en braaf nog elke dag naar de basisschool ging kwam er een periode waarin je de school kon verdelen in drie groepen.

Aan de ene kant had je de jonge gabbertjes, aan de andere kant de skaters en dan had je altijd nog dat groepje dat nergens bijhoorde; de losers.

Ik was in die periode dus fanatiek skater. Ik had mijn eigen skateboard en mijn broeken waren dan ook echt oversized. Om je een klein beetje een idee te geven. De broeken die ik droeg toen ik 13 was, pas ik nu nog steeds, en nu nog is ie aan de grote kant

Oke, kleine jongetjes worden ouder (en wijzer) en naarmate Sander steeds verder vordert op de Middelbare school komt hij erachter dat het hele skategebeuren wel leuk is, maar er ook een andere kant is die hem wel boeit. Hij luistert niet meer naar bands als Nirvana, nee hij gaat steeds meer naar de electronische (dance)muziek luisteren.

In eerste instantie alleen maar dance en trance. Maar later word het steeds een stapje harder, en luistert hij ook naar hardstyle. KaZaA viert zijn hoogtijdagen en alle jongetjes en meisjes overal ter wereld downloaden er dan ook lustig op los als Sander zijn eerste hardcorenummers begint te downloaden. Enkele nummers van DJ Promo worden langzamerhand zijn favoriet en als Sander eenmaal de volwassen leeftijd bereikt en gaat studeren komt hij via die studie in contact met de echte hardcorewereld.
Hij moet een nacht meedraaien op een echt hardcorefeest, te weten Thunderdome 2003.

Alle vooroordelen omtrent de hardcore en zijn volgelingen hadden ook zijn oren bereikt dus enigzins met een klein beetje angst stapt Sander de grote boze wereld in dat zich afspeelt in de Jaarbeurs in Utrecht.

De hele nacht kijkt Sander zijn ogen uit en komt hij tot de conclusie dat er van al die enge verhalen van die hele hardcorewereld maar weinig klopt.
Niets geen agrressie en geweld, slechts dansende broeders die naar elkaar lachen en elkaar de handen schudden. Zelfs word er om hem heen geknuffeld terwijl de harde bassgeluiden de zaal vullen.

Die nacht heeft Sander ontdekt dat hardcore weldegelijk hele leuke muziek is. En sindsdien is Sander verandert tot een klein gabbertje. In eerste instantie was dit aan de buitenkant niet zichtbaar. Maar naarmate de feestjes volgde werd Sanders kledingkast steeds meer gevuld met kleding die herkenbaar is aan de stijl van de gemiddelde hardcorefeest bezoeker.

Was het haar van Sander eerst nog een halve meter lang en stond het rechtop, werd het steeds korter en korter totdat het zijn uiteindelijke lengte van 3mm bereikte.

Jeetje wat een introductie voor iemand die al 45 verslagen heeft geschreven op Partyflock.
Het groepje waar we dus mee opstap waren

Het daadwerkelijke verslag over afgelopen vrijdag begint dus vanaf hier:

Het is vrijdagavond 21:15 en ik ben klaar op mijn werk. Snel even opgefrist en naar Sophie haar huis toe gereden om haar op te halen. Haar zusje en moeder gedag gezegd en vertrokken naar Merlehove, een buurt in mijn dorp waar ik twee andere vrienden op zou halen. Daar aangekomen een paar minuutjes gewacht tot ze kwamen.
Snel in de auto gesprongen en richting Haarlem waar weer een andere vriend woonde die ons nog kon voorzien in wat andere behoeften.

Toen weer snel de auto in omdat wij er allemaal alweer helemaal zin in hadden.
De reis van Heemstede naar de Powerzone duurde echt maar heel effies.
Op de ringweg van Amsterdam bijna verkeerd gereden maar met wat mooie schijnbewegingen toch de goede kant gekozen. Bij de parkeerplaats 2 euro neer moeten leggen om daar te staan. Ach ik heb wel gekkere bedragen gehoord, dus ik vond het wel best.
Eerst nog even naar de McDonalds om te plassen en het een en ander te verstoppen.
Daarna naar de Powerzone. Niemand van ons vijven was er ooit eerder geweest dus het was allemaal erg spannend.

Bij de ingang zag het zwart van de mensen. Sorry ik zeg het verkeerd. Bij de ingang zag je veel mensen in het zwart. Een hele zooi beveiligers om precies te zijn. Ik kon geen andere bezoekers ontdekken. Bij de ingang werden we zoals altijd eerst even gefouilleerd maar we konden allemaal zoals altijd ook weer gewoon doorlopen zonder problemen.
Jassen hadden we in de auto laten liggen dus we konden gelijk de zaal in waar Day-mar en D-spirit hun laatste paar plaatjes op de tafels gooide. Het aantal bezoekers wat er toen was viel me echt heel erg dik tegen en begon al bijna te denken dat het de hele nacht zo rustig zou blijven.


Dat aquarium was toch ook wel heel vaag

Na Day-mar en D-spirit was het de beurt aan de altijd in leren broek gehulde schoonheid met paardenstaart: Masochist.
Hij draaide erg lekker en we begonnen ook al lekker in de stemming te raken. Langzaam aan druppelde de mensen ook binnen en werd het steeds gezelliger.

Waar ik Bass-d normaal niet zo heel spannend vind om naar te luisteren, kon hij mij afgelopen vrijdag dus wel heel erg boeien toen hij samen met Dano draaide. Hedendaagse muziek goed afgewisseld met de oudere klappers zorgde voor een mix waar ik echt goed van kon genieten en ik dan ook lekker op los kon gaan.

Daarna was het de beurt aan de eerste live act van de avond. J.D.A en Vince waren hun spullen aan het klaarzetten toen Dano zijn laatste plaatje erop gooide.
Het vocale geweld kwam natuurlijk uit het giecheltje van MC Syco en dit trio ging live echt even heel erg wilde te keer. De zaal was nu wel goed gevuld en volgens mij ging iedereen ook goed uit zijn dak.


Shadowlands Terrorrist

Op de timetable die een aantal dagen geleden verscheen hier ergens op Partyflock stond dat Affix en Teaser nu zouden moeten draaien. Misschien komt het dat ik zo van de kaart was en heb ik deze twee gewoon compleet gemist, maar ik heb ze niet zien staan geloof ik.

Tommyknocker en Nosferatu daarentegen heb ik weldegelijk meegekregen. Nou ben ik al een hele tijd grote fan van deze held uit Italie en ook ben ik grote fan van de hele Enzymeclub, dus deze combinatie van DJ's stond garant voor een uur lang knallen. En dat is dan ook precies wat ze deden.

Ik had ondertussen een heel mooie ballon gevonden die ik om mijn ring had geknoopt zodat ik hem niet kon verliezen. Op de een of andere manier keek iedereen mij nogal raar aan toen ik zo door de tent liep. Maar ik had het in ieder geval heel erg naar mijn zin daar.


Een kiekje richting feestend publiek

Ook de vrienden die met mij mee waren gereden keken allemaal heel erg blij uit hun glazige oogjes. En er werd dan ook vrolijk op rond geknuffeld binnen de groep.

Daarna was het weer de beurt aan de volgende live act van de avond. Wederom was er hardcoregeweld geimporteerd uit Italie. Art of Fighters waren weer overgevlogen om hier hun kunstje te laten zien. De A en de F waren aanwezig, maar weer kon ik de O nergens bekennen. Zijn ze tegenwoordig gereduseerd tot een duo en is het geen trio meer? Ik kan het je niet vertellen.

Om drie uur werd het gebouw op de proef gesteld door niemand minder dan Partyraiser. Helemaal onder de indruk luisterde ik naar zijn nieuwste plaat Fuck Y'all die echt supervet is. Ik kijk dan ook uit naar de datum dat die plaat in de winkel ligt.


Partyraiser met min ballon

Afsluiters van de avond waren Promo en D-passion. Vijf kwartier lang draaide ze om en om veel eigen muziek. Erg jammer om te concluderen was het feit dat al veel mensen toen toch alweer vertrokken waren. De zaal was dus bij lange na niet meer gevuld ondanks dat de muziek echt vet was.

Maar om 05:15 was het dan ook echt voorbij. De sfeervolle gekleurede lichtjes werden uitgezet en de TL-verlichting knalde aan. Ziet zo'n zaal er dan toch ineens een heel stuk minder magisch uit. Natuurlijk was het nog veel en veel te vroeg om al naar huis terug te keren dus besloten we eerst nog even op de parkeerplaats met wat nieuw gemaakte vriendjes bij mijn auto van wat muziekjes te genieten.
Staan we daar dus nog een beetje te chillen toen er ineens een beveiliger van een naastgelegen gebouw op ons afstapt. Pas na enkele minuten had ik door dat hij helemaal geen kwaad in de zin had, maar zich gewoon stierlijk verveelde in dat gebouw en ons dus daarom maar koffie ging aanbieden.
Samen met nog een collega voorzag hij ons dus van koffie of warme chocolademelk

Het was inmiddels bijna 06:00 uur en het plan was om naar het centrum van Amsterdam te gaan om daar in een coffeeshop te gaan hangen ofzoiets. Dus wij liepen naar het metrostation omdat ik niet in mijn Toyota Starlet 10 mensen kon vervoeren. Maar op het metrostation aangekomen bleek de eerste metro pas een half uur later te komen. Dus gingen we weer terug naar de auto waar Dlovan, een van de nieuwgemaakte vriendjes even rond ging bellen voor alternatief vervoer. Dit had hij al snel gevonden en binnen enkele minuten stond er nog een auto beschikbaar. We reden dus naar het centrum van de stad en waren al snel bij de eerste coffeeshop. Na enkele minuten kwam de eigenaar naar ons toe om te vragen naar onze legitimatiebewijzen, maar helaas was Sophie nog geen 18 en werden we dus vriendelijk doch dringend verzocht het pand te verlaten.

Geen paniek, er was er nog een eentje in de buurt die open was, dus gingen we daar heen. Langzaam zwalkte we door het centrum van Amsterdam toen we dus in de Warmoesstraat die andere coffeshop bereikt hadden. Maar daar gebeurde eigenlijk precies hetzelfde als we al eerder in die andere shop hadden meegemaakt. wederom kon Sophie haar ID niet laten zien, dus weer mochten we gelijk weer weg. Zover dus het plan om in de stad te gaan hangen. Er werd besloten door die andere gasten dat zij maar naar huis toe gingen omdat ze verder toch geen leuke ideeen meer hadden. Dus besloten wij maar om ook richting huis te keren. Het huis was Sebas wel te verstaan. Zijn moeder was al vertrokken naar haar werk en dus besloten we daar nog wat tijd te doden.
Wij nog allemaal redelijk in ons eigen wereldje verkerende besloten we langs de Albert Heijn te gaan waar wij dus allemaal gewerkt hebben. Nou dat bleek achteraf gezien toch niet zo'n werelds idee als in eerste instantie gedacht was. Echt iedereen die daar werkte kent ons en dus al snel zagen ze dat wij ditmaal toch iets anders waren dan normaal. Het was toen eenmaal bijna 10:00 uur en dat betekende dat we eindelijk konden gaan doen waar we al die tijd al op zaten te wachten.
We konden naar het zwembad!
We gingen toen naar Haarlem om daar naar het Boerhaavenbad te gaan. Snel omgekleed om daar met zijn allen te chillen in het bubbelbad.


Promo en D-Passion, twee echt vet relaxte gasten

Toen we dus met zijn vijven in het bubbelbad zaten kwamen we eigenlijk al snel tot de conclusie dat het water echt stervenskoud was! Misschien lag het aan ons, maar het was gewoon echt niet warm! Toch een uur in dat badje gezeten tot het echt niet meer leuk was. We besloten toen maar richting douches te gaan die wel warm waren. tenminste, dat dachten we. Want toen we eenmaal onder die douches stonden bleek dat kleine pisstraaltje dat er uit die koppen kwam ook niet echt superwarm te noemen.

He verdorie, was het vooraf gezien echt zo'n werelds idee om lekker te chillen in het bubbelbad, blijkt dit gewoon echt een keiharde domper te zijn he achteraf.
Die 4,10 euro was dus weer welbesteed.

Maar ach, wij maar weer omgekleed en gingen nog even zitten in de ontvangsthal van het zwembad. Daar gingen we even een plan maken wat we zouden gaan doen de rest van de dag tot 14:00 uur. Dat was namelijk de tijd dat Sophie moest gaan oppassen en we daar dus naartoe zouden gaan.
Nou ik kan je vertellen, van 11:20 tot 13:15 hebben we met zijn allen echt compleet geen ene moer gedaan. We zaten daar met zijn allen op die stoeltjes en af en toe kwam er iemand met een idee dat dan vervolgens door de andere de grond in werd gestampt. Dat waren dan ook met kop en schouders de meest kansloze uren die ik ooit heb meegmaakt.
Er moest gerookt worden, dus maar naar buiten gegaan. Daar was het veel te koud dus toen iedereen klaar was met roken maar in mijn auto gaan zitten. Tot het tijd was om naar het oppasadres te gaan.
Eenmaal daar aangekomen moesten we dus even wachten tot de ouders van het kindje wegwaren en wij naar binnen konden. Daar gingen we dus verder met waar we de hele dag al zo goed mee bezig waren. Compleet niets doen. Daan, Bart en Sebas gingen vlak voor het avondeten weg. Ik besloot maar bij Sophie te blijven en daar mee te eten. Rond 23:45 vond ik het ook wel leuk geweest en ben ik ook maar richting huis gegaan.


Bass-D en Dano

Eenmaal thuis gekomen was ik echt meer dood dan levend dus toen ik in mijn bedje lag duurde het dan ook niet echt lang voor ik in een diepe, diepe slaap verzonken was.

conclusie:

Ondanks het feit dat het feest ipv twee zalen nu maar een zaal had en er dus een aantal DJ's niet meer gedraait hebben denk ik dat de organisatie een juiste keuze heeft gemaakt en dit goed opgelost heeft. De sfeer op het feest was echt supergoed en de mensen gingen allemaal lekker los. De DJ's hebben allemaal stuk voor stuk goed gedraait.

Het kansloos door Amsterdam zwalken was bijzonder vaag, maar ook weer een heel apart iets.

Het zwemmen leek in eerste instantie een supergoed idee, maar bleek later een flinke domper toen het water veel kouder was dan verwacht.

Het oppassen was wel leuk omdat dat kindje gewoon vet grappig was.

mijn bed lag lekker dan ooit te voren. maar dat kan ook komen doordat ik gewoon zo verschrikkelijk moe was.

Dit verslag veel en veel te lang is en waarschijnlijk maar weinig van jullie ook daadwerkelijk de moeite hebben genomen het helemaat tot hier te lezen p

Greetz -Pim Ritsel-
Sander

22:00 D-Spirit vs Day-Mar
23:00 Masochist
23:45 Bass-d vs Dano
00:30 Shadowlands terrorist (live)
01:00 Affix vs Teaser
01:30 Tommyknocker vs Nosferatu
02:30 Art of Fighters (live)
03:00 Partyraiser
04:00 Promo vs D-Passion