Qlimax was ook dit jaar uitverkocht, maar een aantal weken voordat het evenement begon kreeg men meerdere malen de mogelijkheid opnieuw kaarten te bemachtigen. Dit komt waarschijnlijk doordat Q-Dance er een hoop handelaars uit heeft weten te plukken!
Buiten in de kou wachten hoefde dit jaar gelukkig niet! Je kon meteen doorlopen, je kaartje laten scannen en snel een kluissleutel halen. Ook dit ging vrij snel! Meteen wat muntjes gehaald en door naar de fouilleercontrole. Dat ging ook vrij snel moet ik zeggen. Vond het nu al beter geregeld dan voorgaande keren! Natuurlijk kwam er een hoop lawaai van die buitenlanders af, maar ik glimlachte want ik wist dat ze over enkele uren halfdood de tribunes vulden. Wat natuurlijk zou betekenen dat we meer ruimte hebben!
Eenmaal binnen meteen wat drankjes gehaald, gewacht op iedereen die er nog niet was en naar voren gelopen. De stage was (zoals al vaker werd gedaan) verborgen achter grote witte doeken, waardoor het toch spannend blijft!
Ondertussen was het alweer 21:55 en Stana was al begonnen! (hard) Trance vind ik zeker tof en ik hoorde platen zoals een remix van het nog altijd geniale Kernkraft 400 en de Organ Donors remix van Isaac’s Bring The Club Down, wat uiteraard stukken beter is dan het originele! Toch had ik liever early hardstyle gehoord als opener, thuis is het setje van Stana op een of andere manier leuker dan daar. Je kunt natuurlijk niet alles hebben he
Stana
De toon was gezet en Coone was vervolgens aan de beurt om verder te gaan met hardstyle! Eerst gingen we gezellig met z’n allen aftellen waarna de witte doeken eerst omlaag gingen en vervolgens omhoog! Zag er tof uit. Was ik de enige die de doeken aan het volgen was?
Coone opende met The Groove. Je moet maar net van het stijltje van Da Tweekaz houden. Wat is Re-Invent Yourself toch een heerlijk plaatje zeg! Tof dat Coone ‘m draaide! Zijn nieuwe plaat Beat On My Drum mocht natuurlijk niet ontbreken en daarna kwam de Alpha² remix van Feel The Rhythm
. Het gedeelte met de The Opposites vond ik persoonlijk minder, maar het was wel tof om te zien hoe die gasten van The Opposites los gingen! Gelukkig waren het maar 2 nummers en kreeg ik daarna eindelijk de plaat te horen waar ik al de hele tijd op wachtte: Monstah, maar het was een edit dus ik: “is het ‘m nou? Ja? JAAAA! 
” De rest van de groep: “nee hij hoort niet bij ons 
” Coone vervolgde zijn set met een bootleg van Promises. Ik was lichtelijk teleurgesteld, want ik hoopte toch op de originele versie. 
Coone
Headhunterz opende met Psychedelic, in de vorm van een Qlimax 2011 edit. Helaas niet die Thrillogy edit, want wat is die tof zeg! Vervolgens verraste hij mij, en mogelijk ook anderen met een track van een talentje waar we nog veel van gaan horen (Geck-o) met als titel It's What We Are, maar dan de edit van Headhunterz. Een kippenmoment volgde bij Dream Dust. Wat een plaat. Stiekem hoopte ik op wat oudere plaatjes en ja hoor! Het Qlimax anthem van 2007 kwam voorbij (in een nieuw jasje gestoken) en het geniale We Are Possesed zorgden ervoor dat ik niet stilstond! Het was nog niet eens 1 uur en Face The Truth kwam al voorbij!
Het einde was 'blablabla' tof! Verrassend goede set van Willem 
Headhunterz
Scantraxx heeft het Gelredome laten schudden, kon Fusion dit ook? Zany & The Pitcher waren aan de beurt! Het intro vond ik wat langdradig. En dat vuurwerk was niet erg . prettig
Zany begon met Lighters en ik had er al niet meer zoveel zin in. Dit werd nog erger toen The Pitcher er Ain’t Nobody ingooide. Gelukkig waren er mensen uit mijn groepje het met me eens, en we gingen naar boven om wat te gaan eten. Wat was dit een drama zeg! Zeker 5 minuten stilgestaan op die (soms) levensgevaarlijke trappen. Ondertussen nog het oudere Vision gehoord. Ben persoonlijk niet zo’n fan van MC ‘bel je schor’ DV8. Eenmaal boven aangekomen hebben we wat rondgelopen en bedacht wat we gingen eten. Was best druk in de gang, dus erg snel ging het niet. Uiteindelijk met het broodje in de hand geprobeerd ergens te gaan zitten, werden we tegengehouden door de beveiliging. Ach dan maar de volgende deur pakken he, daar staat er geen! 
Wilden we gaan zitten op de tribune, werden we tegengehouden; het bleek de VIP tribune te zijn. Dus we waren weer teruggegaan naar beneden en hadden staand genoten van ongeveer de laatste 20 minuten waarbij Revolution de uitschieter was! We stonden nog steeds op de tribune toen de Noisecontrollers begonnen! In het intro was het anthem van de 2e editie van Qlimax te horen: The Prophecy
. Eerder las ik dat het duo veel nieuwe platen wilden gaan draaien. Dit vond ik persoonlijk best riskant, maar gedurfd! 
Ze begonnen met hun eigen remix van Million Miles Away. Tijdens de edit van Unite ben ik maar alleen naar beneden (omdat de rest nog even op de tribune wilde blijven staan) op zoek gegaan naar de rest van de groep, die nog beneden stonden! Eenmaal beneden de rest gevonden te hebben, werden we bekroond met nieuwe platen! Zal het nog een aantal keer opnieuw moeten horen, maar wat ik hoorde klonk goed! Platen als Faster 'n Further, Gimme Love, Lose My Mind en Big Bang konden uiteraard niet ontbreken! Jammer dat On The Go voor de tweede keer werd gedraaid, niet dat ik het erg vond! Het mag snel januari worden zodat ik deze helden weer kan gaan zien 
Noisecontrollers
De maker van het anthem van dit jaar was niemand minder dan Zatox! Hier werd natuurlijk ook mee geopend, waarbij de show tot zijn hoogtepunt kwam. Erg verrassend zou zijn setje niet worden dacht ik. Nummers zoals Reaction, To The Top en Unborn kwamen voorbij, wat niet onaardig was. Hoorde ook nog een nieuwe Zatox, die erg lekker klonk! Die gaan we nog vaker horen gok ik zo
De handjes gingen in de lucht en de voetjes gingen zeker van de vloer bij Cosmik, Odissea 2011 en een van mijn favorieten: Winter. Verder was het niet veel bijzonders totdat hij opeens Strike aan ons liet horen! Het gemiddelde publiek wist niet waar ze moesten kijken . Helaas sloot hij af met het te vaak gehoorde Gangsta (al dan niet in een mashup)
Zatox
Het was 04:00: tijd voor Ran-D! Anders open je gewoon met een remix van Living For The Moment wat een kippenvel zeg! Verder was de set vrij standaard, maar bijna elk nummer sprak me wel aan! Stilstaan zat er dus nauwelijks in
Uitschieters waren toch wel: No Time To Sleep en The Cycle 
Kwamen twee gasten langslopen, zei er een tegen me: “zo jij bent ook de enige die hier beweegt!” Gaf ik als antwoord: “tja, ik denk ik doe eens wat anders!” Die gast: “kom we gaan samen los”
Daarna waren de Gunz for Hire aan de beurt! Vroeg me af of het niet veel van hetzelfde zou gaan worden, omdat ik ze al eens eerder heb gezien. Naar mijn idee kunnen ze die liveact beter wat exclusiever houden, zoals de Donkey Rollers dat doen. Maar goed. Vond het setje dan ook niet geweldig op Sorrow, The Dopeman en In For The Kill na! Viel me op dat ze altijd (of in ieder geval vaak) afsluiten met Kings Of The Underground en daarna De Weg Kwijt. Het einde was in zicht. Het was alweer 05:30 en stiekem hoopte ik op een supriseact. Helaas. The Prophet sloot anderhalf uur lang af. Ik begon me al een beetje aan hem te irriteren toen hij zijn ‘Remuxx’ van Shizzle My Dizzle draaide. De Audiofreq remix van Recession leek een hoop goed te kunnen maken, totdat hij daarna een Bonkers ‘refixx’ van Summer Of Hardstyle draaide. Wat een waardeloze ‘refixx’ zeg.
Tweede keer dat hij er een ‘refixx’ van maakte geloof ik. De edit van Elites was wel aardig, maar een geweldige track zal ik het nooit vinden. Mensen keken me vreemd aan toen ik mijn oren dichthield tijdens het afschuwelijke Wake Up. Helaas hoorde ik het nog steeds. Toen kwam er wat early hardcore (vreemde opbouw?) en na een aantal early hardcore nummers besloot Dov wat mainstream hardcore te draaien. Ik had er geen zin meer in en wilde eigenlijk wachten tot een gedeelte van het groepje terug was om ze gedag te zeggen (want ze waren net even weg), maar het duurde me te lang. 
Ik wilde maar een ding: weg van deze liveset! Tijdens het omhoog lopen hoorde ik nog Refly. Snel naar het kluisje gegaan, bus gepakt, daarna de trein en ik was nog een uurtje eerder thuis ook! 
The Prophet
Pluspunten
- Organisatie; het snel online zetten van de foto’s, toffe backstage filmpjes, livesets die meteen beschikbaar zijn in goede kwaliteit, voldoende informatie over het vertrek van bijvoorbeeld de treinen 's morgens vroeg.
- Snelle service aan de bar
- Coone, Headhunterz, Noisecontrollers & Ran-D
- Ruime keuze aan eten
- Doorloopsnelheid bij binnenkomst
Minpunten
- The Prophet
- Zany & The Pitcher (op de laatste 20 minuten na)
- MC Ruffian. Wat een onzin kan die man eruit kramen zeg
- Mensen die denken dat ze op de catwalk staan
- (Irritante) buitenlanders met tasjes; waar ik overigens wel om moest lachen
. Zaten ook relaxte buitenlanders tussen hoor!
MC Ruffian
