Verslag van Multigroove, 10 maart 2007

De deuren van Paradiso zouden om 23.30 opengaan en wij stonden om ongeveer 00.30 voor die deur te wachten.
Maar we waren zeg maar niet de enige die dat deden. Er zat gewoon geen beweging in de rij en na een half uur gingen we maar naar een kroeg om even te wachten en een biertje te drinken, wat nog wel meer mensen deden.
Na een half uur te hebben gewacht in een kroeg met vreselijke smartlappen muziek gingen we nog maar een poging wagen.
Deze keer was de rij al iets minder erg maar nog wel aardig lang, achteraan aansluiten dan maar.
Maar mijn god wat ging dat langzaam, om de 10 minuten 1 stapje naar voren, zo leer je wel mensen kennen in de rij!
Afijn om 02.00 (!) waren we dan eindelijk binnen waar de drukte en de hoge temperatuur meteen opviel.
Eerst maar even in de kelder gekeken waar het nog warmer was vanwege een wel heel laag plafond.
Nog een een stuk van Chosen Few meegenomen wat wel lekker ging, maar het geluid viel erg tegen en dat is voor mij toch echt wel belangrijk.
Als je naar de wc wilde kon je als het ware schaatsen want het was superglad daarzo.
Ook zijn we 1 keer in een hele kleine area geweest maar de muziek was niet echt boeiend en het geluid was ook al niet veel beter.
Omdat we zo laat binnen kwamen hadden we helaas Daniele Mondello gemist, wat ik erg jammer vond omdat hij bij mij erg favoriet is.
Wel hebben we Pavo nog kunnen horen in de grote zaal en hij draaide opzich wel lekker genoeg om de avond te beginnen.
De grote zaal was mooi ingericht met genoeg speakergeweld en lasers enzo.
Daarna draaide Marc Acardipane wat niet bijzonder was omdat na elk nummer de MC zich ermeer ging bemoeien.
Dus het was eerst Stereo Murder, daarna 2 minuten gelul en daarna weer een plaat.
Dat is geen kunst natuurlijk want dat kan ik ook.
Buzz Fuzz en Dano kwamen hem aflossen en dat ging al meteen beter met hardere platen en wat oude knallers, en het laatste kwartier ofzo ging het echt lekker los, eindelijk!
En de afsluiter van de avond was 'mijn' Partyraiser, ik had niet voor niks dat shirt aan natuurlijk!
Wederom deed hij weer wonderen achter de draaitafel en hij stak nog even een duim omhoog toen hij mij zag staan met mijn Partyraiser shirt.
Als laatste plaat draaide hij 1 van zijn eigen platen, harder dan de rest, en volgens mij hoorde ik 1 van de subwoofers ontploffen, mooi man!
Daarna ging het licht aan en liep de zaal al aardig leeg, maar Partyraiser weet niet van ophouden en gooit six million ways to die er nog even op, maar dan wel sneller natuurlijk!

Kortom;

De rij was eeeenorm kut, het was erg warm binnen, het geluid was niet overal even goed, maar de laatste 3 DJ's in de grote zaal hebben mijn avond goedgemaakt.
Maar of ik volgende keer weer naar Paradiso ga weet ik nog niet zo zeker.