Eerst een 'dagje werken', pfff geen zin. Drie uur in de auto naar Leeuwarden heen en terug, 6 uur in de auto bivakkeren, daar wordt je niet vrolijk van. De gedachte dat we vanavond een vet feestje neer gaan zetten houdt me positief.
Om 2 uur, al werkende, krijg ik een belletje. Het is Yves. Hij komt echt
en we stemmen de laatste dingen af. Ik kan niet wachten totdat het half 10 is!21.30: Het is tijd om te beginnen. Huisdj MvT draait samen met Mo-Franco. Deze heren zijn net al Yves 2 'oude rotten in het vak'. Een blik in hun platenkoffer brengt een grote
op mijn gezicht: alleen maar classics waar je u tegen zegt (originele bonzais, cold rush platen etc. etc.). Samen draaiden ze jaren geleden op Dongemond radio in Raamsdonksveer - toen nog berucht vanwege de vette discotheek De Sandokan- en ze hadden al jaren niet samen gedraaid. MvT was daarom behoorlijk nerveus, maar dat was totaal niet nodig. Vanaf de eerste minuut vlogen de classics om je oren. De parkzichtplaatjes van 1991, 1992 en 1993 passeerden de revue: Tribal Church, Setup 707, Hit Hard, La Onda, Woops. De platen die menig oldschoolliefhebben een grote lach op het gezicht brengt. De zaal begon lekker vol te lopen, het werd drukker en drukker.
Na deze classicsset was het de beurt aan Maus en ondergetekende RVE. Van tevoren hadden wij in gedachten om 5 kwartier oldschool en early te doen. Het zou anders lopen. We openden de avond met ook echte klassiekers: Come on van DJ HS vs. The X-Filter, Pull Over, Klangwerk, This is Mfucker dat soort plaatjes. Na warmgedraaid te zijn begon Maus het tempo op te schroeven: Flesh is the Fever, Poltergeist, de '97 plaatjes werden uit de kast getoverd. Rattlebrain en Silence volgde en het publiek werd losser en losser, de sfeer kwam er nu echt in! Na de early plaatjes gingen we terug naar de jump, we hadden immers ook jong publiek in de zaal. De oude Rotterdam Teknoplaatjes en Frozen Flame werden perfect aan elkaar gemixt door huisdj Maus. Complimenten aan mijn collega die als groove en technodj het gewoon voor elkaar krijgt een totaal andere stijl naadloos aan elkaar te mixen
. Aan het eind van de set kwamen wat sfeerplaatjes uit 2001 en 2002 uit de koffer: De Bom van Marcel Woods, de hardstyle versie van JB is Dead om tenslotte te eindigen met populaire hardstyle.De kriebels zaten bij mij in het bloed want Yves was inmiddels gearriveerd, met fotograaf en drie aantrekkelijke dames, altijd leuk
. Zou de muziek niet uitvallen? Hebben we de goede apparatuur? Dit van die vragen die je op dat moment gaat stellen. Yves openden met zijn bekende intro: de sirene en de samples met Dj Yves is back. Hij vroeg me van te voren nog waar hij het beste mee kon starten. Ik vertelde hem dat we gewoon lekker op moesten gaan bouwen van jump naar early aangezien wij gewoon superpubliek hebben die alles trekt als het maar beukt.
Met enige twijfel - want Yves kende ons publiek nog niet - begon hij toch maar met jump en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Vanaf begin af en trok hij de vetste jumpers uit zijn koffer. Een aantal bootlegs kwamen langs, maar ook bekende oudjes zoals the return en static faction. De sfeer werd als maar beter en beter en 'de oude garde' uit Waspik en omstreken haalde de voetjes van de vloer op deze eigentijdse muziekstijl.
Na drie kwartier jump begon Yves het tempo op te schroeven met Ok Allright de 96 remix. Vanaf toen werd het alleen maar harder en gekker. Alle populaire early plaatjes kwamen in een perfecte mix langs: king of pain, stereo murder, frequencies, atmos-fear etc etc, ik kan ze allemaal wel opnoemen, maar dan zit ik hier morgen nog. Een grote smile op het gezicht van Yves was een van de mooiste complimenten die wij als werkgroep konden krijgen.
Dit was zo'n avond waarop alles perfect liep: het barpersoneel was top, de sfeer is de zaal was goed, het geluid heerlijk en de dj's wisten gewoon wat ze deden.
Met nog 5 minuten op de klok gooide Yves zijn laatste plaatjes erop: The Viper remix met o.a Brohym, Prednison Attack en Braincrackin gooide de laatste beentjes van de vloer. Zou hij er nog eentje doen? Eigenlijk mocht het niet meer, we zijn immers gebonden aan gemeentevoorschriften wat betreft sluitingstijd. Majah het was wel zo'n avond om nog 'ffe eentje te doen, als afsluiter'. Vooruit dan maar, six million ways to die was dan echt de laatste. Yves draaide nog maar eens zijn eigen monitor open om te mee te genieten van deze laatste plaat. Maus stond het hele gebeuren in de zaal te filmen en ik weet zeker dat dat schitterende beelden opleverde.
Voor dj Yves kan ik maar in een smilie weergeven wat ik deze avond voelde
een man zonder sterallures die de pannen van het dak draaide! Over deze avond zal nog veel nagesproken worden. Het was onze beste avond ooit bij La Bomba qua bezoekers, maar persoonlijk voor mij ook qua sfeer en muziek. Yves zien we zeker in de toekomst terug! Names de werkgroep wil ik iedereen bedanken voor deze avond. In april keren wij terug, wederom met een grote zaal. Wat we gaan doen? weten we nog niet, want deze avond wordt moeilijk om te overtreffen!
Peace out__
