Een zelfde "lot" treft ook Eelke Kleijn die ondanks zijn lekkere draaistijl de mensen niet uit de zon naar binnen kan trekken. En zeg nou zelf, buiten is het nou eenmaal "best of both worlds". Heerlijk genieten van de lekkerste tunes met een zonnetje op je lijf en een drankje in je hand.
Na Eelke Kleijn tijd voor Kimito Lopez. Ik had vaag van de man gehoord en hem zeker nog niet zien en horen draaien, maar ook zijn naam is inmiddels toegevoegd aan mijn lijstje van favorieten. En met recht! Tijdens zijn set barst de hemel open (nee, niet figuurlijk maar letterlijk) en komt het bakken naar beneden. In no-time is de verzamelde crowd binnen en heeft Kimito Lopez een schare verzameld die zijn set recht doet. Vraag me niet wat er allemaal voorbij komt, maar genoten wordt er, en daar gaat het om!
Tsja, en dan. Dan is het tijd voor mannen die toch wel mijn stoutste verwachting overtreffen. Een back-to-back set draaien lijkt makkelijk… samen gezellig er wat plaatjes op leggen… Maar om dat tot een goede set te laten verworden moet je van goede huizen komen. En dat ze in Finland goede huizen hebben dat bewijzen Super8 & DJ Tab zeker! Heerlijk om te zien hoe enthousiast ze samen de set opbouwen en iedereen los krijgen, met als gevolg dat er heel wat “Kodak momenten” zijn die even zo snel werden vastgelegd door de in overvloed aanwezig zijnde (amateur)fotografen. Wat een set, wat enthousiast publiek en wat een feest! En dan als afsluiter, hoe kan het ook anders, Helsinki Scorchin'. Regen, wind en onweer bestaat niet meer. Binnen is het Feest met een hoofdletter F!
Om 8 uur begint mijn maag te knorren. Feesten maakt hongerig en dat moet gestild worden. Jammer genoeg biedt de Woosah! op dat gebied helemaal niets en moeten we de tent verlaten. Jammer! In mijn zucht naar wat te eten trek ik mijn stapmaatje mee de regen in en gaan we op pad. Helaas moeten we een end lopen en de eerste tent die we tegenkomen vallen we binnen. Het duurt ons eigenlijk te lang en als we dan na een uur weer terug zijn, is inmiddels Orkidea geweest en vallen we in de set van Menno de Jong binnen.
Voor ons beiden duurt het dan weer even om er in te komen en kan daardoor niet echt optimaal van de set van Menno de Jong, die weer een strakke set neerzet, genieten. Tussendoor werp ik ook nog even een blik op het vuurwerk dat vanaf de pier wordt afgeschoten, wat niet echt helpt om weer in de stemming te komen, maar dat pikken we zo toch mooi even mee.
Vervolgens Ronski Speed. Die zet een heerlijke set neer die me meteen weer terug brengt naar waar ik voor ben gekomen; de muziek! Heerlijk wat die vent doet en het enthousiasme druipt er ook hier vanaf. Oogjes dicht en genieten. Meer dan eens met de handen in de lucht en qua gevoel en beleving bijna een herhaling van de set van zijn Finse collega’s.
Tijd vliegt als je lol hebt en dat is zeker ook hier geval, want voor ik het weet stapt Ronny opzij om plaats te maken voor de man afkomstig van de andere kant van de zee waaraan wij zo heerlijk staan te feesten.
Persoonlijk vind ik de set van Simon Patterson te grillig om er echt van te kunnen genieten. Net even te veel vocaaltjes en te veel rare wendingen in de tracks die hij draait, maar nogmaals, dat is persoonlijk. Uiteraard ontbreekt zijn eigen track F-16 niet en siert het hem hoe hij speelt met het publiek en iedereen lekker weet op te zwepen. Muzikaal misschien niet helemaal mijn ding, maar zijn werkwijze bevalt me wel….
En ja. Dan de afsluiter. Menno kondigt niet alleen de laatste act aan maar ook dat er al om 01:30u gestopt moet worden.
Door een miscommunicatie(?) tussen organisatie en de Woosah! gaat er dus een half uur vanaf, en dat terwijl er gefluisterd werd dat het wel eens wat langer zou kunnen doorgaan. Desondanks starten Alex M.O.R.P.H. en Woody van Eyden aan een set die gedomineerd wordt door een volledig losgeslagen Woody van Eyden! Geen idee wat de man allemaal van plan was, maar die 45 minuten die zij hebben worden nagenoeg volledig gevuld met zijn kapriolen. Lachen is het wel, maar muzikaal raakt het van tijd tot tijd kant nog wal. Maar zelf lijken ze er ook lol in te hebben, dus vooruit maar. Deze avond kan toch al niet meer stuk!Was er dan niets dat tegen viel? Jawel, maar dat zijn kleine puntjes die het net niet de classificatie “geweldig” geven en staat los van het muzikale deel van deze avond dat zeker wel “geweldig” was. Het weg moeten om te kunnen eten, de munten die je altijd teveel koopt om ze vervolgens nooit meer te kunnen gebruiken en het wat abrupte einde om 01:30u.
Buiten dat was het een prima avond die ik voor geen goud had willen missen.
Iedereen die deze avond tot een onvergetelijke heeft gemaakt, de DJ’s, de organisatie, mede-feestgangers, mijn stapmaatje en de weergoden bedankt en tot het volgende Intuition feest!
