3 keer raden wie er om klokslag 19.00 uur in de Panama waren? Juist…
Remco de la Fresca stond al te draaien en de mensen druppelde binnen. Remco draaide lekker groovy maar nog wel redelijk rustig qua tempo. Na Remco kwam Born to Funk en deze man doet zijn naam alle eer aan
W O E I wat een superset zeg, steeds een klein tandje hoger en funkier, niet te want het klapstuk moest natuurlijk nog komen!
De hele zaal ging echt plat voor Born to Funk, uitgelaten sfeer, leuke mensen, het was alsof we in de Pacha op Ibiza stonden. De combinatie met de machtig mooie stem van Lex Empress maakte het een waar feestje voor je oren! Mijn wodka lime( s ) maakte mijn danspasjes al helemaal smooth
Iedereen dacht dat Erick Morillo om 21.00 uur zou beginnen en toen hij om 21.30 uur er nog niet was, zag ik al heel wat mensen een beetje bedrukt rond kijken. Oh neee he, hij zou toch niet….
Maar gelukkig kwam Master Morillo (of moet ik zeggen klein pindarotsje ) om 22.00 ten tonele. Jammer dat Morillo geen vocals bij zijn set wilde hebben, dus we moesten afscheid nemen van Lex. Morillo barste al het ware LOS, de ene vette plaat na de andere, van zijn eigen all time favorites zoals Kings of Tomorrow – Finally tot Gadjo- So Many Times tot de wat minder hitgevoelige maar wel oh zo lekkere funky platen.
Niemand stond stil, zelfs Morillo stond te swingen achter de draaitafel, soms zijn oogjes dicht geknepen uit opperste concentratie. We were very very lucky want Meneer Morillo kan namelijk ook wel eens een very bad temper hebben en geloof mij dan draait ie echt k met p.
Maar daar was vanavond in de verste verte geen spoortje van te bekennen!
Toen sloeg de klok 1.00 uur, ik stond al een beetje licht beteuterd rond te kijken tot hoe lang hij het nog zou rekken, zou het misschien dan toch zelfs 1.30 uur worden?
Beter! Het werd zelfs 3.00 uur! Al met al weer een memorabel avondje Panama, compleet eargastisch!
