Verslag van Trance Energy, 12 februari 2005

12-02-2005. Na een jaar van wachten was het eindelijk weer zover: Trance Energy! Voor mij de tweede keer. Vorig jaar was de eerste maal. De line-up loog er niet om. Mijn toppers zaten toch wel in de Mainstage: Armin van Buuren, Ferry Corsten, Johan Gielen, Rank 1 en als afsluiter Yoji Biomehanika!
Alvorens we de Jaarbeurs ingingen hadden we ons (Guus, Henk, Martijn en ik) eerst te goed gedaan aan een menuutje bij de MacDonald’s. En rond een uur of half 12 zetten we het op een lopen en waren we Guus al snel kwijt. Die hebben we de hele nacht ook niet meer gezien. Net zoals vorig jaar woei het heel hard en kletterde de regen tegen ons gezicht maar dat maakte niet zoveel uit want we hoorden de bassen aan de andere kant van de muur al! Goed, binnengekomen stelde het fouilleren niet zoveel voor. Toen hebben we de jassen opgehangen via het niet originele bonnetjessysteem en vervolgens zijn we muntjes gaan halen: 5 bonnen voor € 11, raar bedrag … Daarna zijn we even de In Charge Stage naar Marco V. wezen kijken. Daarna hebben we een rondje gelopen (éénrichtingsverkeer) en kwamen we uit in de Mainstage waar Judge Jules & Eddie Halliwell hun laatste nummers ten gehore lieten brengen. Even na 1 uur begon de dan toch de veelbesproken liveset van Rank 1 die erg (te?) rustig begon met nog een pianosolo in het midden van de area. Al met al vond ik de set toch erg sloom maar het themanummer 'Beats @ Rank-1 Dotcom' maakte nog wel wat goed. Na de heren van Rank 1 kwam Armin van Buuren (voor de eerste keer op Trance Energy) maar hij draaide alsof hij er al jaren bij is. Wat een heerlijke nummers en wat een sound! Toen kwam Ferry Corsten en die deed het volgens ons ook naar behoren. Het geweldige ‘Sweet Sorrow’ kwam natuurlijk voorbij en toen zijn we weer aan de wandel gegaan naar de Madhouse Stage alwaar G-Spott draaide. Daar zijn we gebleven tot kwart over 4 want in de Mainstage kwam alweer ‘Mister Trance Energy’ Johan Gielen! Een paar heerlijke zweefmomenten beleefd die hij vervolgens afmaakte met lekkere bass. Als afsluiter van Trance Energy was de knettergekke Japanner Yoji Biomehanika, wat een performance! De interactie met het publiek deed hij misschien wel het beste van alle dj’s. De harde beats knalden er nog even uit en hoewel je benen er doorheen waren ging je gewoon door met bounchen. Helemaal op het einde draaide hij nog wat hardcore-achtige platen als toegift. Het einde van een geweldig Trance Energy-feest kwam daarmee in zicht. Om ons niet in de grote drukte te mengen naar de uitgang zijn we nog even gaan zitten bij de picknicktafel en hebben we de laatste muntjes opgemaakt. Daarna hebben we de jassen opgehaald en nog wat posters (B.I.T.C.H.) van de muur gehaald voor thuis. Buiten woei het nog steeds en de NS reed naar mijn weten prima op tijd al had ik van anderen gehoord dat ze al een uur hadden staan wachten. Maar ja dat krijg je op zondag, dan rijden de treinen niet zo heel vroeg. Volgend jaar gewoon weer Trance Energy!

Pluspunten: Armin van Buuren, Yoji Biomehanika, spiegelbollen met de lasers, niet op elkaar gedrukte menigte, sfeer
Minpunten: éénrichtingsverkeer, loopvolk (het is toch een dansfeest?), wc’s

Cijfer: 9