Verslag van Lexion, 6 november 2004

The First Of november
LEXION

Na een korte afwezigheid door mijn persoontje op wat ik beschouw mijn uitvalsbasis de Lexion in West-Zaan. Betrad ik de voordeur weer eens, en voelde me gelijk thuis.
De LEXION had ook deze editie van de First enorm hun best gedaan om het de mensen zoveel mogelijk naar hun zin te maken. De aankleding was van een huiselijke sfeer met doeltreffende opfleuringen aan het plafond, en dansplatforms.
De muziek verspreid over drie zalen. En in verschillende stijlen. De Hardstyle zaal (nog niet lang geleden de M.A.B. Grot) voor de iets andere beleving!
De Decozaal die Urban vertegenwoordigde op een iets toegankelijkere manier.
En de hoofdzaal die werkelijk een meer dan goede line up voor de dag toverde.

De DJ`s.
- - - - - - -
Natuurlijk betraden we de beleving allemaal op onze eigen manier. En kozen we allemaal zelf onze muziekgoden uit deze avond. Mijn kick of begon bij Lester Claassens. Verscheidene malen heb ik al eens aangehaald dat voordraaien een vak is, maar Lester die beheert het blijkbaar als geen ander. In welke staat je de Lexion ook betreedt. Slaperig, uitgerust, persoonlijke omstandigheden, Lester geeft je gelijk een flow mee die beentjes al flink aan de beat laat wennen.
Na een kwartier huppelde de mensen al vrolijk door de hele zaal heen, en was al vroeg de sfeer er in gebracht door hem. Met name de laatste plaat die hij draaide zorgde al voor hier en daar wat dichtgeknepen oogjes. So many times van gadjo, was weer eens een perfecte zet van deze belofte uit het noorden des lands.

Marcel A Builder nam het roer aardig over.
De klanken die hij door de speakers liet galmen zorgde er gelijk voor dat de dansers voorlopig niet hoefde te treuren dat het in zou gaan zakken.
De Decozaal ging open rond middernacht om de toegestroomde bezoekers overal in de Lexion, een plaatsje te geven. Daar ging Lester weer vrolijk verder om de mensen te vermaken. Na wat heen en weer geschuif en nog wat danspasjes gewaagd te hebben op Marcel zijn platenkeuze. Betrad sinds lange tijd (voor mij) Erik de Koning de wheels of steel in de hoofdzaal. Zijn programma op ID&T wordt zelden door mij overgeslagen. En zijn optredens in de Lexion al evenmin (bijna).
Progressive Trance met leuke beat breaks kenmerkte zijn eigen unieke stijl. De bezoekers waren allemaal al gearriveerd, en het feest werd alleen maar groter door het toedoen van de oude leermeester. De handen stegen massaal in de lucht bij de klappers die hij op de draaitafels legde. En de voetjes kregen af en toe een welverdiende rustpauze op de chillplaten uit zijn platenkoffer.

Miss Melody lachte de mensen al toe, en met een daverend aplaus nam erik de Koning bescheiden afscheid. Miss Melody trok alle registers open want na haar zou Jochen Miller haar weer af gaan lossen.

Mijn weg was een andere. Die van de Urban zaal.
Melly Mel heette deze gastheer. En een toppertje was het zeker. Na hem wat speling gegeven te hebben in zijn break beats, ging het roer om naar bekendere en toegankelijkere nummers. Dat werd leuk in het vat gegoten en goed ontvangen in de alsmaar drukker wordende Deco zaal. Een klein uitstapje naar de hardstyle grot, kwam als een lawine over me heen. Een hele lange tijd terug toen hardstyle me regelmatig als bezoeker verwelkomde, waren de avonden in Parkzicht evenwel onvergetelijke.
Het nummer bij mijn binnenkomst spookte nog lang na.
Dano`s nummer ``120 – 9000`` waar de negenduizend beats bpm knalde als vanouds in de allerhuisvestende Lexion deze avond, ging er in als gesneden koek.
He he he oude tijden herleefde……even!

Melly Mel die wat lang deed om er de volgende plaat op te leggen. Kreeg bezoek van deze party reporter.
• Doe je ook verzoekjes (vroeg ik hem)
• Mwa kan wel maar welke wil je horen dan?
• Seven Nations Army van White stripes.
Ha ha ha schitterend vond hij het, en 1 minuut later bestormde de zittende mensen de dansvloer. De White stripes deden het weer eens ouderwets goed!

Jochen Miller was al aan het inpakken in de hoofdzaal. Stephen J.Kroos the one and Only Biggest resident die Nederland kent, wachtte geen seconde en drukte de alarmbel in.
Vraag me niet wat hij draaide……… verwijt me niet dat ik het niet meer weet……!
Technisch was het een wereldwonder. Zijn hele set hoorde ik dingen die ik nog nooit in mijn leven heb gehoord van een dj. Stralend, lachend, en al dansend, sloegen alle stoppen op een positieve manier bij hem door. En het publiek ging HELEMAAL los.
Het leek net of hij uit een andere dimensie gestapt was en dingen tevoorschijn toverde die wij in onze beleving niet kende.
Zelfs Benjamin Bates werd naar de reservebank gewezen op techniek. De platenkeuze van Stephen ? Compleet vernieuwend en uiterst doeltreffend. Als je iedereen uit hun dak kun laten gaan op zulke nieuwe producties kom je wel heel goed tot je recht als Resident.
Een bijna niet te kloppen set sloot een muzikaal hoogtepunt voor ons af.

De SFEER
Ongekend bijna was de hele avond er een verschrikkelijk perfecte sfeer. Ongekend gezellig was het de duur van de hele avond. het bleek weer eens een uitstekende keuze geweest om hier tussen vertoefd te hebben. Deepbeats.nl had me de gelegenheid gegeven om die avond als gast mee te mogen maken, en daarvoor langst deze weg mijn dank.
Veel nieuwe bezoekers en aardig veel oude bezoekers raakte aardig met elkaar aan de praat over hoe het lang geleden was en de sfeer van nu. We mochten de nieuwe sfeer niet vergelijken met de oude vonden we als gezamenlijke bezoekers, dus genoten we er allemaal evenveel van wat de avond ons te bieden had. Ja sfeer valt niet te omschrijven als je er zelf niet bent bij geweest, maar geloof mij dat het gastenboek van de Lexion site vol staat met bedankjes van de bezoekers omtrent de sfeer die de avond kenmerkte.
Nu de doorstart al een tijdje een feit is, en er een andere beleving plaats genomen heeft in de Lexion. Hoeven de bezoekers zich zeker geen zorgen meer te maken of de sfeer er wel goed in zal komen op wat voor avonden dan ook. Een vast aantal bezoekers die puur uitgaat om te genieten is bijna altijd massaal van de partij.

Normaal gesproken geen namen. Maar bij uitzondering toch maar een paar die het noemen meer dan waard zijn.
Karel, Nick, danny, Angelique, Kristel, Anouk, Anton, Hans, Marije, Toon, Rowena, Kelly, Cassandra, Robster (sorry vriend), Sabine, Valerie, Camiel, Patrick, Richard, Sabine, Gert, en al die andere die het iedere keer weer er een genot van maken om erbij te mogen zijn.

Wat valt er verder nog te vermelden aan zo`n avond. Dit nog misschien.
De 20e is Orgasm een feest waar al heel wat weken aan voorbereiding aan vooraf gegaan zijn. De line Up liegt er niet om. De BELEVING nog minder. Unique is de tegenhanger van dit feest. Met een bijna identieke line up.
Ander beleving. Wat zeker zal zijn is dit. De Lexion zit tjokvol met mensen die komen om te feesten deze avond. En Unique zal ook mogen rekenen op een uitverkocht huis.
Ben er voor allebei op tijd bij om zeker te zijn dat je op of Orgasm of Unique bent. Want de 20e gebeurd het zeker in deze twee schitterende locaties.
Maar dat zegt mijn gevoel, zoals mijn gevoel me de laatste tijd NIET in de steek heeft gelaten. Zeker niet op muzikaal gebied.

Een mooi weekend werd door een schitterende sundaychill afgesloten met schitterende herinneringen aan een verschrikkelijk mooi weekend begon vrijdag op Luxurush, en het feest wat volgde in de Lexion. The First was de eerste zaterdag die deze maand in wijdde. En wat voor een beleving zal deze maand in het verschiet hebben?
Mijn gevoel zegt………………!

Carl Bruijnseels
Gevoelens reporter.