Het afgelopen jaar heeft techno echter mijn hart volledig veroverd en werd voor mij al gauw duidelijk dat deze koninginnenacht in het teken zou staan van één van de grootste helden van dit moment >> Dj Rush << Na Integrate was al bekend geworden dat hij samen met Kanzyani op 29 april in Las Palmas zou gaan draaien. Voor ons geen lastige keus meer. De kaartjes werden snel binnen gehaald en ik mag zeggen dat ik hier toch wel erg naartoe heb geleefd. Het zou voor mij de eerste keer Rush worden 
Het gekke is dat ik de laatste tijd altijd vrij hoge verwachtingen had van het feest waar ik op dat moment naartoe zou gaan. Door de line up, de vorige edities, mensen die meegaan en zeker ook de discussies hier op PF zorgen ervoor dat je volledig op de hoogte bent van hetgeen die avond kan gebeuren. Ook voor Profiles had ik zeer hoge verwachtingen. Dit kwam natuurlijk door de namen die genoteerd stonden. Maar zeker ook omdat er toch zo'n 30 mensen vanuit ons pittoreske plaatsje op de Veluwe en omstreken zouden meegaan. Vanzelfsprekend zouden op Profiles zelf nog een heleboel mensen gaan komen, die ik het afgelopen jaar al heb gemeet op feestjes. Een perfect uitgangspunt voor een geweldige avond. Om half 10 reden wij weg vanaf de Veluwe met 5 personen in de auto, te weten; Toni, Maas, Marije, Marco en mijn eigen persoontje. De rest van de groep zou wat later gaan, maar aangezien wij niks wilden missen van deze avond, was half 10 een mooie tijd. Rond kwart voor 11/11 uur aangekomen bij Las Palmas bleek dat er een redelijk rij stond. Dit natuurlijk vanwege de 200 kaarten die nog aan de deur verkocht zouden worden. Toen de deur eenmaal open ging, was het dan ook binnen 5 minuten gebeurd. Alle kaarten weg. Gelukkig hadden vrienden van ons uit Ede na veel gebeuk en geouwehoer 6 van de laatste tien kaarten weten te bemachtigen.
10 minuten later stonden we binnen en was Paul Hazendonk, een jong ventje nog trouwens
, zijn setje aan het weggeven. Het geluid stond erg zacht en de zaal zelf was nog erg leeg, maar toch een geweldig moment voor deze jongen, denk ik, om voor 2 grootheden te mogen openen. Hij deed dit dus ook absoluut op een lekkere manier. Heerlijk om zo even in te komen door alles en iedereen in je op te nemen, een biertje te drinken en de eerste technodeuntjes in je hoofd te krijgen. Iets voor twaalven stonden wij al op de dansvloer en om twaalf uur was meteen duidelijk wie zijn opwachting maakte. Nadat het geluid flink werd verhoogd en de bass direct zwaarder, harder en sneller ging was voor iedereen bekend dat Valentino Kanzyani aan het begin stond van een drie urige set. Dit sprak natuurlijk meteen meer mensen aan om de dansvloer te betreden. Ik zou dolgraag platen willen noemen, die hij in elkaar door mixte. Helaas ben ik niet de kenner om al die titels te weten en ik moet ook zeggen dat hij weinig hitjes op zijn tracklist had staan. Het was in elk geval duidelijk dat het een harde avond zou gaan worden, want Kanzyani had het tempo er al behoorlijk in hangen. Ondertussen hadden ook Eps, Danaël, Milos, Kimmi, Suus, Renzl, Lettice en vele anderen de weg naar de dansvloer al gevonden. Super gezellig, aangezien er al lange tijd onder elkaar over dit feestje gesproken was. Na een anderhalf uur te hebben staan technoën op Kanzyani vond ik het tijd om even de chill op te zoeken. De p's sloegen behoorlijk in en aangezien ik nog wel eens een klein beetje last van ademtekort heb, is de chill in Las Palmas altijd een ideale ruimte. Op dat moment werd er heerlijke progressive gedraaid en stonden een aantal van mijn vrienden ook daar behoorlijk uit de plaat te gaan. Ik ben lekker rustig gaan zitten en heb dit allemaal relaxed aangekeken. Zelfs nog een tijdje zitten spacen op deze diepe sounds. Heerlijk moment. Volgens mij heb ik hier alleen te lang gezeten en geouwehoerd, want toen ik terug kwam had Rush zijn plaats achter de dj-booth al ingenomen. Helaas had ik het einde van Kanzyani en het begin van Major Rush gemist. 
Eigen schuld 
Rush ging natuurlijk tekeer zoals iedereen van hem gewend is. Live setjes had ik natuurlijk al van hem gehoord. Maar dit sloeg toch werkelijk wel alles. De sfeer was fantastisch voorin. Op elk moment dat de bass er weer in sloeg, waarop we trouwens nooit lang hoefden te wachten, hoorde je iedereen weer super enthousiast zijn. Normaal in Las Palmas is het toch altijd een beetje "bekijken en bekeken worden". Maar dit was een technofeest en gold dit niet. De sfeer vooraan was ongekend. Iedereen ging volledig uit zijn plaat. En op het moment dat je dacht dat Rush niet harder kon gaan, ramde hij er toch weer gewoon keihard overheen. Dit was de typische Rush stijl waar iedereen voor gekomen was. Minpuntje was de enorme warmte die er voorin ontstaan was. Dit was tijdens de set van Kanzyani al merkbaar. Ik heb helemaal niks meer over gehouden wat droog was. Alles was zeik en zeiknat. Gelukkig is er altijd de mogelijkheid bij Las Palmas om op de wc je flesje drinken bij te vullen
En aangezien we toch voorin stonden, was dit nog makkelijker dan het bij de bar te halen. 
Om 6 uur was het gebeurd. Te harde platen waren voorbij gekomen en het viel me op dat het nog steeds behoorlijk druk was. Voor mij had Dj Rush zich absoluut bewezen. De eerste keer Rush, maar op wat voor manier. Geweldig, absoluut. Kanzyani was misschien zelfs nog wel een tikkeltje beter, maar daar kan ik niet goed over oordelen, omdat ik toen een tijd in de chill heb gezeten. Om 10 over 6 kregen we nog een toegift van Major Rush!
Na lang gejoel, geklap en geschreeuw gooide hij de allerlaatste plaat erin. Mijn voeten konden niet meer, maar tijdens het horen van deze plaat, heb ik het laatste beetje energie eruit geperst. 
Als iemand toevallig weet welke plaat dit was, zou ik het graag horen, want hij was geweldig lekker Die had ik voor geen goud willen missen. Terwijl Rush zijn fans bedankte, iedereen kon gewoon bij hem op de booth komen en hem een hand geven of een foto maken, zoals het hoort, zijn wij er langzaam vandoor gegaan. Iedereen natuurlijk nog even gedag gezegd, wel thuis gewenst en bedankt voor de fijne avond. Onderweg terug naar huis nog even na gebabbeld, maar al snel vielen de oogjes dicht op weg naar huis. We zouden ons alweer opmaken voor de volgende dag. Koninginnedag. Onderweg heb ik besloten toch maar naar Arnhem te gaan i.p.v. Amsterdam. Om half 4 waren we hier weer present bij Club Habana waar de hele dag een enorm lekkere, funky house gedraaid werd. Nu ik dit verslag type, barst ik van de spierpijn. En het weekend is nog maar net begonnen Nogmaals, iedereen bedankt voor de te dope avond.
