Verslag van Inside, 7 juni 2003

Jaja , na lang wachten was het dan eindelijk zo ver. Na meedoen aan 100 prijsvragen op PF had mijn waardige collega en goede vrind T()<I-II\Ii<S eindelijk gastenlijstplaatsen gewonnen voor een feest. En wel het feest Inside te Berlikum wat ter hoogte van sexbierum en st. annapanorchie (voor ons allen uiteraard beken) ligt.

Omdat het best een pittig end weg was (van Amsterdam naar Friesland Berlikum), hadden we besloten met de auto te gaan. Na ongeveer een uur flink gassen waren we eindelijk in het bruisende dorp Berlikum aangekomen, waar ik tot mijn verbazing en misschien wel door de hoge snelheid waarmee ik reed al snel weer uit was. Keren danmaar en rustig opzoek naar Sans Souci (tent waar het feest gehouden werd).

Eenmaal gevonden en de auto weggezet, verbaasden we ons over hoe klein die tent er van buiten uitzag. Omdat het zeer rustig aandeed, leek het ons verstandig om vanaf het tegenover gelegen terrasje van een of ander klompenboerencafé de bovengenoemde tent eens rustig te gaan observeren. Toen een 3 tal verdwaalde denenter-naren (waaronder Jerry )die ook gastenlijstplaatsen hadden gewonnen, ons in het voorbijgaan vroegen of wij wisten waar het feest was, wezen we ze de plek, en kwamen ze ook maar bij ons zitten, om een heerlijk pilsie te nuttigen.

Rond een uur of 11 gingen we dan toch maar een kijkje nemen, inside bij Inside zullen we maar zeggen. Eenmaal binnen konden we na het onderzoeksritueel direct doorlopen. Dit duidde er al op dat het rustig was. Toen we de "grote" zaal betraden, verbaasde ik me over hoe stil het was. Beter gezegd, er was op het personeel na niemand! Ik kreeg een beetje het vermoeden dat het weleens een heel rustig lees saai feestje ging worden. Wel viel me de perfecte afwerking van het geheel op. Mooie bar’s veel zitgelegenheid, een dieper liggende dansvloer (niet altijd even handig zo’n rand) en nette verlichting
Na ongeveer anderhalf uur begon het gelukkig wat drukker te worden. Echter durfde niemand de schone dansvloer nog te betreden. Het leek ons dan ook wel een goed initiatief dat maar als eerste te doen. Met de muziek van Showtek zachtjes op de achtergrond , hadden we het al redelijk naar ons zin (daar is dus ook weinig voor nodig).
Een klein tijdje later betrad Gizmo de Dj arena, die overigens leuk in de zaal was opgesteld. Hoewel de verwachtte oldschool uitbleef, kwam er toch een aangenaam deuntje uit de speakers wat meer in de richting van hardstyle ging. Even later ging het bovengelegen zaal-TJE ook open. Dit was de zogeheten talentroom alwaar achtereenvolgend Sez, Oblivion en Pulse DJ’s draaiden. Overigens vol lof voor de bovengenoemde dj’s, zij draaide namelijk snoeiharde wenselijke hardcore. Deze kleine zaal (ongeveer 6 bij 4m) was dan ook zeer snel volgestroomd. Maar omdat de temperatuur daar opliep tot tropische hoogte, prefereerde ik toch de hardstyle in de koelere grote zaal.
Omdat Dano het daar helaas van zich af liet weten, draaide Gizmo nog even wat langer door tot Dj Buzz Fuzz zijn draaikunsten ging vertonen. Het moment dat Gizmo en Buzz Fuzz samen achter de draaitafels stonden tijdens het wisselen van de wacht, leek mij mooi om even een foto-tje te maken. Persoonlijk vind ik hem meesterlijk.



Rond een uur of half 2 was de dansvloer eindelijk redelijk gevuld. Buzz Fuzz draaide aardige nummers. Hoewel ik nuchter was, kan ik zo even gauw geen nummer opnoemen, maar dat zal door al dat redbull water gekomen zijn waar naar wat het etiket vermelde de kracht van de maan in zat.
Naast de geinige opblaasbare decoratie aan het plafond die me deden denken aan grotere houseparty’s, verschenen er op langs de kant gelegen podia af en toe 2 schaars geklede danseressen die behoorlijk hun best deden om de zaal wat op te zwepen.

Rond half 4 ging De profeet achter de stalen wielen staan. Je merkte wel dat dit echt een iets rustiger feest was, want ook The Prophet relatief rustige nummers.

Omdat het feest om half 5 afgelopen zou zijn en we nog een flinke rit voor de boeg hadden, leek het ons hoewel ik heb best pittig naar me zin had verstandig huiswaards te keren. En na de vriendelijke security een duit in ze handen gedrukt te hebben gingen we vrolijk op weg. Maar deze innerlijke rust zou nietsvermoedend onderuit geschoffeld worden. Het leek mij namelijk leuk om van het bord “berlikum over” nog een foto te maken. Daar de plaatselijke blauwpetten de flits voor de foto als nogal vreemd hadden ervaren, werden we niet veel later mat onze auto langs de kant gezet. Na een moeizaam betoog waarin ik moest uitleggen dat het kleine kastje in me handen, een apparaat was waarmee ik digitaal afbeeldingen kon vastleggen (fototoestel), wilde ik even van de situatie gebruik maken. Want omdat ik me niet voor niets de hele avond aan de toegestane alcohol consumptie had gehouden, wilde ik me een blaastest af laten nemen. Toen de dienstdoende ambtenaar dit verzoek negeerde, lieten ze ons uiteindelijk gaan.



Het waren uiteraard de gastenlijstplaatsen die ons richting de sans couci hadden gelokt, maar dit vond ik terugkijkend helemaal niet vervelend. Het feest inside in "de sans"(zoals de locals het daar noemen) krijgt van mij dan ook de waardering goed. Maar dit kwam mede doordat het feest binnen, de nogal saaie aanblik van buiten tot mijn tevredenheid meer dan goed maakte.

Inside was het feest dat de opbouwer voorstelde voor het volgende Inside feest onder de noemer "Hardcore Inside".



En misschien dat ik ook wel wat euro-tjes aan de kant ga leggen om dit feest de bezoeken, want het was toch wel erg gezellig daar in Berlikum.

De foto's die ik gemaakt heb staan in mijn fotoboek