Verslag van Lexion, 29 april 2003

Lexion no Orange

Vraag me niet waar die subtitel op sloeg, want ik zag zat oranje rondlopen. Maar goed, even vanaf het begin dan maar. Het feest zelf, want de rit er naar toe was nog slechter dan de wegen van Paramaribo. De organisatie mag blij zijn dat niemand z'n nek heeft gebroken over de niet-verlichte trap bij "pannenkoekenhuis" Lexion.

Het was, eenmaal binnen, goed vertoeven. Niet al teveel mensen, goede muziek en een aandoenlijke sfeer. We kwamen midden in de set van Lock 'N Load binnenvallen. Ik had me al laten informeren dat Cosmic Gate eerder die avond langs was geweest. Tot mijn verbazing, want die logica ontging mij een beetje. Cosmic Gate als opwarmer?

Voor alsnog is mij onduidelijk welke lijn de DJ's hier volgen, want het schommelde heen-en-weer van Club naar Progessive (wel een aardige combinatie overigens).
De warme mutsen konden weer eens thuis gelaten worden, want de temperatuur liep al snel op boven de 30 graden. Het enige geventileerde gedeelte was de set van de DJ. Dat verklaarde gelijk waarom er zoveel mensen over de railing hingen.

Zo nu en dan pendelde ik heen-en-weer van zaal naar zaal en keek met medelijden toe hoe, vooral de dames, zich ophielden bij de toiletjuffrouw.
Kilometers lange rijen bij de Wc’s die ik, door mijn sterke blaas, gelukkig de hele avond heb kunnen mijden (vraag niet hoe).

Het geluid was goed, akoestisch niet hoogstaand, maar wie let daar nou eigenlijk op. Volgende keer misschien de volumeknop toch maar iets opschroeven. Heeft SIRE ook gelijk een goed excuus om campagne te voeren tegen gehoorbeschadiging. Wat zei je?

Om SIRE nog meer te frustreren, knalde de resident DJ Airport uit de speakers. De set van Lock 'N Load eindigde lekker stevig (was al bijna ingedut). Tijd om naar de volgende zaal te gaan.

Jurgen (die overigens niet in de line-up stond) is al helemaal warmgedraaid als we de hoofdzaal(?) binnen komen. Eerst maar even zitten op de chill-out banken (misschien moeten we daar ook maar een officiële term voor verzinnen).
Soms bekruipt mij echt een gevoel alsof de Lexion synoniem voor Wasteland staat, want wat er in de donkere hoekjes van de chill-out gebeurd, doet vermoeden dat sommigen al een behoorlijke tijd droog staan.

Op de dansvloer, want daar komen we immers voor, is het een gezellige drukte. Jurgen weet het publiek goed te vermaken, ondanks dat ze allemaal zitten te wachten op DJ Jan.

Langzamerhand, naarmate de tijd verstrijkt en de set van Jurgen ten einde komt, begint de zaal vol te stromen. Nog snel even Airport draaien om een goede indruk achter te laten, moet Jurgen gedacht hebben. Want ondanks het feit dat de plaat al een keer (Lock 'N Load) langs is gekomen, blijft het publiek dit goed ontvangen.

Bij de bar loop ik prompt Jan tegen het lijf (volgens mij ook voor het eerst op tijd). Ik begon me al af te vragen of dit niet zijn stand-in was, want de echte is zelden op tijd.

Dat het leven van een top DJ als Janus over rozen gaat, wordt nog maar eens benadrukt door het vrouwelijk schoon aan beide armen. In mijn haast heb niet goed kunnen kijken, maar volgens mij hing er ook nog één aan zijn grote teen.

Het is inmiddels 5.30 en de vibe is nog steeds goed. Jan draait in zijn gebruikelijke stijl, opzwepend en met die typische JP-8000 sound (lang leve Roland). Het is de vraag hoe lang het nog duurt voordat de Juno-106 weer helemaal in wordt. Dat zou me goed uitkomen, want dan kan ik die van mij eindelijk eens ruilen voor een JP-8080.

Als ik mijn horloge raadpleeg, is het inmiddels 6.30 en sta ik al een kwartier in de "frozen-few" houding. De afgelopen 24 uur heb ik nauwelijks een oog dichtgedaan en straks moet ik nog eens de hele dag werken. Een mooi moment om af te sluiten.

Alles bij elkaar opgeteld, was het een prima feest. Niet echt daverend, maar de sfeer was uitermate goed.

Sfeer 9
Geluid 7
Aankleding 7
Line-up 8