Verslag van Fabulous 2009, 28 november 2009

We zijn in ons dagelijks leven continue bezig met dingen te regelen en te plannen, maar vreemd genoeg kom je er ooit achter dat het leven toch hele ander plannen had.
Zo was mijn zus en ik dit weekend van plan om naar Optima Forma en Fabulous te gaan. Helaas heeft uiteindelijk maar een van ons dit gedaan, omdat mijn zus in ernstig zieke toestand thuis moest blijven.

Maar gelukkig was mijn “Partner in Crime” niet ziek, en hebben we voor de verandering een keer de reis in de handen van de NS gelegd.
We waren met z’n tweeën mooi op tijd aangereden, omdat onze Leon Bolier (die door vrienden van mij, omschreven wordt als mijn “pis maat”. Omdat ik ooit, bij toeval langs hem stond te pissen in het urinoir) dit feest opende. En met dit feest bedoel ik het feest wat gaande was in het “Paris Cathedral”, de trance-area op Fabulous. Want met een korte wandeling door de ander zalen niet mee geteld, is dit de enigste zaal waar ik geweest ben.

Bij binnen komst waren er al heel wat positieve dingen wat mij opviel. Uiteraard was alles geweldig mooi aangekleed en in stijl gebracht.
Elke zaal had zo zijn eigen karakteristieke uitstraling dat elk op zich perfect bij de muziek stijl paste, zoals gewent van Extrema.

Maar even terug naar onze Leon. Ik had hem de avond ervoor op Optima Forma nog even gesproken, en hij vond het eerlijk gezegd jammer dat hij als eerste moest draaien.
Bij het binnen lopen van de zaal begreep ik ook precies waarom. Het was op dat moment ook pas 22:15, maar het lijkt mij toch ook erg vervelend om voor een lege zaal te moeten draaien.

Gelukkig duurde dit niet lang, aangezien de mensen die de zaal binnen kwamen ook allemaal bleven, om deze zeer sterke set van de heer Bolier te aanschouwen.

Om 23:30 werd het stokje overgedragen aan Menno de Jong. De 2 meter lange DJ uit “Eindhoven de Gekste”, ging lekker verder waar Leon gebleven was. Al moet ik toch zeggen dat ik in het verleden betere sets van Menno heb gehoord. Zijn plaatjes keuze vond ik ook niet ten alle tijden optimaal. Maar al met al was het een goede aanloop richting Eddie Halliwell.

Deze DJ uit het Verenigd Koninkrijk heb ik pas één keer eerder mogen ervaren, tijden Full On Ferry 2008.
Ik weet niet hoe het komt. Misschien omdat ik al op zo veel feesten ben geweest, en daardoor al heel veel DJ’s meerdere malen heb gezien.
Ik weet niet wat de reden is, maar het komt niet zo vaak voor dat ik echt verrast ben door het geluid dat een DJ de zaal in blaast. En in Eddie’s geval; de show die hij er zelf aan toevoegt, door zijn eigen energie, emotie en interactie met het publiek. Meestal weet ik wel wat ik van een DJ kan verwachten qua stijl, plaat keuze, en setopbouw. Maar Eddie was echt ver, heel ver boven mijn verwachtingen.

Grandioos ! Ik kan het niet anders omschrijven. Van 1:00 tot 2:30 hebben mijn voeten maar de helft van de tijd de vloer geraakt. NEE, niet omdat ik ergens in een VIP ruimte languit in een lounge bank lag. Maar omdat ik continue aan het springen en dansen was op deze onovertroffen Eddie Halliwell.

Na al dat springen is het toch weer tijd voor een drankje en wat eten.
Dit was overigens perfect geregeld, hier in de Brabant Hallen. Consumptie munten hadden een “normale prijs” van 2,50. Het eten was hier gelukkig niet zo duur, dan waarvoor ik het op menig ander evenement heb gezien. Ook de bediening was goed en vriendelijk, en gelukkig geen, tot heel korte wacht rijen. Dit in tegenstelling tot de toiletten, die met name aan het begin van de avond overuren moesten maken. Maar als dat het enige min puntje is op dit feest, gaan we daar niet over zeiken ! Nu snel terug naar Paris. Waar inmiddels, de door DJMag gekozen nummer 10 DJ van de wereld, Sander van Doorn bezig is.
Sorry Sander, maar ik had liever Eddie Halliwell’s naam bij de nummer 10 notering gezien, in plaats van zijn nummer 41.

In mijn ogen bracht Sander een “standaard” set. Met niet echt veel goede hoogtepunten of vernieuwingen. Uiteraard was het niet verkeerd, en heb ik me ook heel goed vermaakt, op deze klanken. Al had ik van iemand binnen de top 10 beter verwacht.

Over hoogtepunten of vernieuwingen gesproken: Sied van Riel.
Evolution was zijn laatste optreden in Nederland. Op dat feest was hij een sublieme afsluiter, en voor Fabulous was dat absoluut ook het geval.
Toch was zijn set niet te vergelijken. Compleet anders. Dit geeft toch weer aan dat hij een zeer goede DJ is. Iemand die zich perfect weet aan te passen aan de sfeer die er op een evenement heerst op het moment dat hij de naald op zijn eerste plaat legt. Dit is het soort DJ dat ik graag op de grote festivals wil zien.

Kort samengevat, heb ik een grandioze avond gehad, met mijn “Partner in Crime”, Wingman (iemand die op zijn horloge moet kijken, om er achter te komen hoe zat hij al is. “Is het feest nog niet voorbij ? Dan ben ik nog niet dronken genoeg!” ) en Sidekick, en nog iemand waar ik op dit moment geen bijnaam voor kan bedenken, om zijn identiteit te beschermen.
Dit is een feestje wat naar alle waarschijnlijkheid, volgend jaar weer in de agenda staat.