Wij besloten dit jaar om het festival in de volle glorie mee te maken, inclusief camping. Voor het eerst ook met het volledige gezin. Als er een festival is waar je je kids mee naartoe kunt nemen, is het wel Solar. Dus de voorpret bij mijn jongste dochter (14 jaar) was al dagen voor het festival van haar gezicht te lezen. Iedere dag werd er wel over gesproken. Met name met haar oudere zus (17 jaar) die vorig jaar al mee was geweest.
Zondag 9 augustus
Na het ontbijt en wat bijkomen zijn we rond 14.00 uur naar het festival terrein gegaan. Dit keer te voet om de drukte te vermijden. Binnen een kwartier stonden we bij de ingang. Dit keer ging de controle vlekkeloos. Snel en professioneel. Waarom dit nu niet op zaterdag? Ondanks dat ik Pitto op de planning had staan, was het voor ons gewoon niet haalbaar. We zijn zonder een moment te twijfelen gewoon doorgelopen naar de live stage waar Lady Linn & her magnificent Seven stond te spelen. Een beetje jazzy/south American style. Alsof je naar een jaren 40/50 classic aan het kijken was. Heerlijke lounge muziek voor de zondag middag in de zon. Want die hadden we zaterdag pas bij Kyteman door zien komen. De temperatuur ging boven de 25 graden. Heerlijk dus om met een biertje in je hand in het gras naar deze muziek te luisteren.
Mijn volgende uitdaging was Steve Rachmad in de technical stage/tent. Rond een uur of vier liep ik met het hele gevolg de tent in. Steve was bezig aan een heerlijke, eerlijke technoset waar hij the Bells van Jeff Mills even doorheen haalde. Ik ging uit mijn dak. I Love Detroit Techno! De dag, het festival was geslaagd
. Na een tijdje werd het toch veel te warm in de tent en zijn we naar het geheime dorp gegaan waar de kunstenaars hun kunsten ten toon stelden. Behalve kijken kon je zelf ook aan de slag. Ook wat exotische eettentjes waren hier te vinden. Mongools en Spaans heb ik snel gezien. Spaans, lees Tapa’s, heb ik ook geproefd.Het werd tijd voor ons avond eten dus terug naar de camping. We hadden ons voorgenomen om de Osdorp Posse en Dr. Lektroluv te zien en vonden het verstandig om even rustig te eten op de camping.
Even over zeven uur waren we terug voor Osdorp Posse. Hun scherpe teksten tegen de vertrutting en de hoogwaardigheid bekleders van de gemeente Roermond gingen er in als zoete koek. Net als hun nummers. Dit optreden was één van de laatste van de jongens van de Osdorp Posse. En ondanks dat ze in de stad Roermond niet meer welkom waren door incidenten tijdens een eerder concert (CDA, katholieke kerk enzo), stonden ze toch mooi onder de rook van Roermond nog één keer te spelen. Zagen we op zaterdag een enorme opkomst bij Kyteman en Booka Shade, nu was het terrein nog voller en ging het publiek nog meer los.
Tussen de heren uit Osdorp en onze groene Belgische vriend zat een half uur. Tijd om nog even de laatste sanitaire stop in te lassen en genoeg vocht in te slaan om niets te hoeven missen van Dr. Lektroluv. In tegenstelling tot de Dixies op de camping waren de Dixies op het festival terrein om door een ringetje te halen. Althand de Dixies bij de live stage. Mijn complimenten voor de medewerkers daar. Je kon zonder gruwel naar het toilet.
Na de korte break kwam onze groene vriend het podium op. Het terrein voor het podium was nog voller dan bij de Osdorp Posse. Ik dacht dat het niet mogelijk was maar ik had het fout. Een uitzinnige menigte stond te springen, dansen, uit hun dak te gaan op een frisse nieuwe set van Dr. Lektroluv. Wij hadden deze man al vaker horen draaien maar zo goed als afgelopen zondag hebben wij hem nog niet meegemaakt. Hij maakte alles los bij het publiek wat nodig was om er een knallend einde van te maken. Rond half elf was wederom de koek op. Met name bij onze jongste deelnemer gingen de lichtjes langzaam uit. Ook zij had heerlijk staan dansen op de geluiden van Dr. Lektroluv.
Na wederom een korte wandeling waren we terug op de camping en zijn we gaan slapen. Voor zover dit mogelijk was. Want een behoorlijke groep jongeren was in ‘sloop’ modus. Een lege festihut werd bekogeld met volle blikken bier, de lichtmast werd met kicks en volle blikken bier van haar bekleding ontdaan. Stapelbedden uit de lege festihut werden verplaatst naar een andere festihut en toen dit niet lukte werd het bed gesloopt. De houtresten van de lichtmast werden opgebrand naast de tent van onze overburen. Ondanks dat we de beveiliging meerdere keren benaderd hebben was het end zoek. Rond drie uur werd het eindelijk rustig maar het adrenaline niveau in je bloed is dan zo hoog dat je niet meer of nauwelijks slaapt.
Maandag 10 augustus
Rond 8 uur ben ik opgestaan. Ik kon toch niet slapen. In de mist van die ochtend nog even naar de overvolle Dixies geweest (ik beschrijf wederom geen details van wat ik aantrof) en langzamerhand het ontbijt neergezet. Iedereen was rond negen uur op en we hebben voor de laatste keer ontbeten op de camping. Daarna mijn auto opgehaald en de spullen ingepakt.
Ondanks de laatste nacht waren we het er allemaal over eens, het festival was een reuze succes. De camping een stuk minder. De festihuts en alle shops waren piekfijn voor elkaar. Ook de muziek op de afters. Maar het sanitair is een drama. Je moet die Dixies echt twee keer per dag legen en een schoonmaakploeg op die groep zetten. Dat mensen hier geen enge ziekten hebben opgelopen, mag een godswonder heten.
Achteraf snap ik de gespannen situatie bij de security die zaterdag wel. De vondst van een dode is natuurlijk een alarmbel die niet over het hoofd is te zien. Daarnaast werden gedurende het festival verschillende mensen afgevoerd na het gebruik van kethamine en GHB van twijfelachtige kwaliteit. Ik vraag me in alle ernst af of mensen het nu nooit leren. Koop die shit niet op een feest van een vreemde als je zo nodig moet! En na GHB of welke andere drug, blijf van de drank af. Maak er GEEN cocktail van. Het zou de cocktail des doods kunnen zijn. En wel, jouw dood. Complimenten hoe de organisatie hiermee omging. Geen paniek, maar duidelijke waarschuwingen bij de ingang en op verschillende plekken op het terrein. Niets menselijks is mij vreemd maar lieve mensen speel niet met je leven!
Terug naar het festival. Wat was het weer gezellig en wat zat de organisatie van het festival goed in elkaar. Mede dankzij het diverse publiek. Van een vader met zijn zoontje van max. anderhalf tot en met de 50-ers of ouder maakt er een gezellig bende van. Is het een aanrader? Zeker en vast!
Als de organisatie volgend jaar de logistiek op de camping beter regelt zou het geheel perfect zijn. Het festival is meer dan de moeite waard en krijgt terecht veel positieve reacties.
Zie ook 7 en 8 augustus.
