Eindelijk was het zover. Wekenlang uitgekeken naar het Early spektakel in The Sand en nu konden we eindelijk los!
Aangekomen bij The Sand was het makkelijk parkeren en snel naar de ingang. Dacht, laat mijn jas maar in de auto, dat scheelt weer. Sta je buiten vrolijk in je korte mouwen met -4 te wachten tot je gefouilleerd wordt (wat trouwens redelijk grondig gedaan werd) en hoor je "Weirde & Sim: Go Get Busy" alvast lekker de tent uit beuken
. Eenmaal binnen was de kou al snel weer vergeten en konden we (na wat heen en weer gependel voor de pis-pas) lekker opwarmen in de zaal.Terwijl Manu le Malin net bezig was met het begin van zijn setje was het even zaak om wat muntjes te scoren en wat te drinken te halen. Had een Tqualizer voor kerst gehad (een T-shirt met equalizer
) alleen kwam ik er gauw achter dat die niet geschikt is voor dit geweld(stond de hele tijd op de top). Gelukkig had ik mijn Australian vest bij me, dus kon ik dat schirt mooi in het lockertje van mijn maat z'n meissie proppen 
. Hierna meteen maar aan het bier, hoefde toch niet te rijden . Het was nog vrij rustig terwijl Manu een aardig duister setje van de oude school neerzette. Moesten er wel even op inkomen aangezien we ook net binnen waren. Hét moment om even de boel te verkennen. Wat meteen opviel was de mooie decoratie en de sublieme indeling. Leuk gedaan met 2 verhoogde podia aan weerszijde van de zaal en overal genoeg plek om je ei kwijt te kunnen. Terwijl we voorin langs de geluidsinstallatie liepen wist ik al dat er een aardige piep in de oortjes zou zitten aan het eind van de avond
. Wat een fabuleus geluid zeg. Hulde!Nog even het rondje afmaken (moest wel uitkijken dat je niet af en toe je nek brak over alle opstapjes) en natuurlijk kom je dan wat bekenden tegen. Even samen gebabbeld en een paar hakpasjes gedaan om vervolgens even te gaan paffen in het gezellige rookhok. Vanaf de trap kon je mooi zien dat er veel aandacht was besteedt aan de verlichting. Mooie multi-color lasers die naar alle kanten werden weerkaatst. Door dit effect leek de zaal ook een heel stuk groter. Heel fraai was ook de Bol boven de DJ's waar allerlei objecten op werden geprojecteerd (waaronder het o zo stoere Pandemonium - The All Seeing Eye logo).
Eenmaal klaar met roken gingen we de zaal weer in waar Sequence en Ominous net met hun setje begonnen. Kan alleen maar een hulde geven aan de mannen want deze set deed echt denken aan de Sporthallen-Zuid sound met soms wat bekende Early-tracks maar ook veel spul wat je al heel lang niet meer gehoord had, en zo blij was dat je het weer eens kon meemaken. Weet mijn god niet meer welke tracks ze allemaal hebben gedraaid maar er kwamen wel wat herinneringen boven
. Weet niet zeker of het deze jongens waren die Hands-up Ravers draaiden maar dat was echt wel kippenvel, zeg. Na het fantastische geweld van S&O kwam er een half uurtje Hitmachine. Was wel aardig alleen wel een beetje gewoontjes. Niks ernstigs maar het was wel even wennen. Ruffneck en Nossie namen het stokje over en toen ging er dus een uurtje wel heel snel voorbij. Veel Artcore tracks gehoord en ook een paar hele dikke Neophyte tracks. Dat het helemaal donker werd tijdens de opkomst van "Nr. 1 fan" en daarna die fantastische kick was wel een memorabel momentje. Ook wel noemenswaardig is dat ook nog es mijn favo track werd gedraaid: "Knightvision: The Knight of Visions" 
! Al met al wel weer een hoogtepunt!Na Ruffneck en Nossie kwam Promo op, wat niet helemaal vlekkeloos ging. Kon er wel om lachen dat de beste man werd aangekondigd en moest overnemen terwijl hij nog helemaal niet in de buurt was
. Een klein misstapje in de verder lekkere set met de echte oude Promo sound. Was wel een beetje gaar van de vorige set dus toch even een paar rondjes gelopen en op verschillende plekjes kort staan knallen. Eigenlijk heb ik in de tussentijd alleen maar lachende en hakkende mensen gezien. Als er mensen stil stonden was het meer om uit te blazen dan uit verveling oid. Echt een fijne sfeer en heel veel partpeople die even een boks of hand gaven zonder reden. Dat vind ik nou het echte gabber gevoel .Na Promo was het tijd voor Lenny D & Jappo. Mijn verwachtingen waren vrij hoog hiervan en zijn behoorlijk uitgekomen (op wat slordig mixwerk en foutjes na). Het begin was echt heel dik met oa. "Weirdo & Phil Omanski: Young Birds". Wat is dat toch nog steeds een retevette track, zeg. Hele zaal los terwijl de sound echt bijna door je heen ging. Fantastisch gewoon! Uiteindelijk ging de set een beetje de Early-terror kant op en dit werd duidelijk niet door iedereen gesnapt. Echter horen dit soort dingen echt bij dit feest en ik begrijp ook niet dat de Tunnel of Terror gedachtes niet helemaal bij iedereen zijn blijven hangen
. Kwestie van smaak, denk ik.Toen Vince eenmaal opkwam zijn wij rustigjes aan vertrokken. Niet dat ik Vince niks vind maar de voetjes en de rug begonnen hun leeftijd (haha) te tonen. Vooral omdat ik mijn enkel had verzwikt onderwijl ik 1 van de rondjes liep was het echte leipe hakken ook niet echt hetzelfde
. Even nog de laatste muntjes opgemaakt en toen maar op naar de uitgang.Was nu nog veel kouder dan toen we binnenkwamen maar het deerde me niks. Pandemonium was echt een topfeest en kan iedereen ook echt aanbevelen om er es eentje te bezoeken. The Sand blijft naar mijn mening een hele dikke locatie waar vooral het geluid excelleert. Had (zoals ik al had verwacht) een behoorlijke ruis in de oortjes waardoor de auto wel heel erg stil leek
. Naja, die mogen weer een paar maandjes tot rust komen.Al met al wil ik alle partygangers, Cyndium en mijn maatjes bedanken voor de vette avond en hopelijk snel weer een Pandemonium in The Sand!
Groetjes,
Jasper
