Verslag van Thunderdome, 20 december 2008

We leven op de 20ste December in het jaar 2008, niets bijzonders zou je zeggen, maar niets is minder waar. Er heerst namelijk een bizarre stilte rond de Jaarbeurs in Utrecht, alsof de gehele omgeving zich opmaakt voor iets bijzonders, iets speciaals. Tegen de klok van tien uur ’s avonds gebeurt het, het hele gebied rond de Jaarbeurs begint onbegrijpelijk te schudden en te beven….de eerste kale koppies betreden de hallen…Jawel het is weer zover…THUNDERDOME! Station Utrecht centraal is in een kleine chaos verandert, want uit alle hoeken en gaten verschijnen de hardcoreheads. Argeloze reizigers kijken ietwat geschrokken naar de groepen die uit de trein komen gestuiterd. Ook bij de parkeergarage is het druk, heel druk wel te verstaan. Auto’s staan in lange rijen te wachten en uit meerdere auto’s klinkt het vriendelijk gebonk van de subwoofer.
Ook wij staan te wachten in die rij en vermaken ons opperbest door links en rechts te flirten met het vrouwelijk schoon dat ons lot van wachten deelt. Als we dan aan de beurt zijn en de kaartjesverkopers flink in de zeik hebben genomen worden we een pokkeneind naar boven gestuurd, waar ergens halverwege ineens zo’n verkeersregelnichtje z’n best staat te doen om aanwijzingen te geven. We moeten dit parkeerdek op, maar dat willen we helemaal niet, we willen door omhoog, van het uitzicht genieten, de chaos rond de Jaarbeurs aanschouwen. Doorrijden gaat het ook niet worden, want er staat een held van de beveiliging naast, en die is van het formaat Terror Jaap (maar dan wel twee keer) en wij rijden helaas niet in een Hummer. Dus maar braaf de orders van de plaatselijke halfdebiel opgevolgd en na een kort gevecht om een parkeerplekkie, mengen we ons in de bonte stoet medepartygangers.

Hoe dichter we bij de ingang komen, des te harder word het gebeuk van de beats. Entree door (best handig zo’n tattoo van de Wizard, toch Koen? En dan de eerste tegenvaller van de avond. De kluisjes staan VOOR de fouillering? Dus we kunnen de hele nacht niet meer bij de kluis? Das goed bagger. Na wat gepast geweld een overdosis kledingstukken de kluis ingepropt en dan naar de fouillering. Dat dit erbij hoort, weten we allemaal, maar dat het een halve aanranding zou worden, das voor mij een nieuwe. De beveiliger in kwestie had denk ik een lichtelijke obsessie voor het voelen van blote huid, want hij trok me broek nog net niet van me reet af. Toen ik hier wat van zei, moest ik mijn mond houden, anders kon ik er gelijk onder politiebegeleiding uit. Ook een goedenavond. Wat een hufter! Anyway, ff slikken en weer doorgaan en dan, jawel, door het cordon van de platte petten heen, inclusief Fido, wat overigens de aardigste van het hele stel was, en op naar de eerste halte van vanavond.

De eerste halte zou ook gelijk de laatste halte worden, Namelijk zaal één, ofwel de Hardcore-zaal.
Halverwege de set van Kelly a.k.a. Evil Activities binnen gekomen, plekkie vooraan opgezocht en gelijk maar lekker los. Leuke set met wat heerlijke bekende en minder bekende nummers. De toon was gezet. Iets waar ik persoonlijk naar uit had gekeken was Nosferatu & Endymion live, drie kwartier lang helemaal los gaan. De heren hadden hetzelfde idee, want wat een feest maken ze dr toch elke weer van. “DIE HEKKEN MOETEN NAAR DE KLOTE! ”, heb ik ze meerdere keren horen gillen, (ongelooflijk dat die dingen zijn blijven staan) een supersoaker met Vodka, en als je denkt dat je alles gehad hebt die afsluiter. Drunk with a Gun, ofwel Aanstekers de lucht in en genieten. Stadionfakkels en al hadden de heren dr voor uitgetrokken, wat een prachtig beeld is dat toch om te zien….Als de heren het zelf ook voor gezien houden (de fakkels gingen uit en het nummer is afgelopen) staat het kleine Italiaantje dr alweer klaar voor…en het mag dan een klein ventje wezen, maar wat een mixen knalde signor Mad Dog de zaal in. Halverwege gebeurt dan ook het onvermijdelijke, een droge strot, honger en een giga druk op de blaas, oftewel, rondje lopen en ff eten.

Bij terugkomst een half uur later (tyfus wat een rijen overal, vooral voor de toiletten) doet D-Passion een poging zijn voorganger te overtreffen, maar hierdoor krijgt je teveel overstuurde beats, wat de hele set in mijn ogen naar de klote hielp.

Was blij toen Noize Suppressor live het overnam, en hoe.
Ik zal er waarschijnlijk wel nooit aan wennen, die openingen van die gasten. De drumstel-act was wederom geweldig, een duidelijk kippenvelmoment voor mij persoonlijk.
De rest van de set vond ik helaas te standaard noize suppressor live. Toch lekker los gegaan op de set. Vince & Predator namen het stokje over van de heren en knalde lekker verder. Toen gebeurde het onmogelijke, in één klap was ik naar de kloten, voelde me benen te ernstig en zelfs een rondje lopen had geen zin meer. Dus helaas Promo moeten missen, maar ergens vond ik dit niet eens erg, want de sfeer was gedurende de avond wat grimmiger geworden. De security deed hier ook aan mee, want ik heb zelden zulke botte en machtsgeile gasten gezien als deze uitgave. Sommige heren zou je er bijna van verdenken geil van hun powertrip te worden.

Het gekste was vooral de terugreis. Op het station aangekomen, bleek er geen trein te rijden richting Amersfoort, tot het hatelijke tijdstip van 07.50 uur. Dus dat zou betekenen ruim anderhalf uur wachten. Na wat navraag kon ik gelukkig via Hilversum richting huis. Wat een grap is het toch altijd om de vroege vogels van de zondagochtend te zien kijken naar zo’n stoet nog nafeestende hardcoreheads. Het blijft geweldig. En als je dan eindelijk thuis bent, denk je ff terug, zet de cd van Thunderdome maar ff aan en geniet nog ff verder. Op naar Thunderdome 2009!