(permanent verbannen)
De posterplakmaffia
Organiseer je met wat vrienden een feestje en wil je genoeg bezoekers binnetrekken om uit de kosten te komen, dan ontkom je er niet aan om flink uit te pakken met reclame.
Posters zijn nog steeds een goed medium om iedereen te laten weten dat het feest gaat plaatsvinden.
Om ze overal in de stad en de regio eromheen op te plakken hadden we er 250 laten drukken, in de veronderstelling dat dat er meer als genoeg zouden zijn.
Dus wij met posters, emmer met behanglijm, verfroller en bezem op pad en hadden binnen enkele dagen op elke vrije plakplaats, wat glascontainers, wat stroomkastjes en op houten platen bij bouwplaatsen een poster hangen.
Onze actie bleef niet onopgemerkt, de volgende dag werd er contact met ons opgenomen door het grootste landelijke plakbedrijf, met de vraag door wie wij het lieten plakken, ik vertelde eerlijk dat we dat zelf hadden gedaan.
De man vertelde me dat overal de plakborden door hen worden bijgehouden in opdracht van de gemeentes, zodat de borden er redelijk netjes uitzien en dat alle posters dan rechthangen.
Daarop antwoorde ik weer dat de plakplaatsen niet voor niets VRIJEplakplaatsen heten en dat eenieder vij is om daar zijn poster te hangen en dat onze posters overal netjes en recht hangen en hun dus niet nodig hebben.
Van zijn zijde kwam de mededeling dat we het beter door hen konden laten plakken, want anders zouden we overplakt worden.
Mijn conclusie was dat we dus door hen overplakt zouden worden en dat het in mijn optiek een soort van intimiderend klantenwerven was en deelde hem mee dat wij daar niet van houden, wij respecteren andere posterplakkers en hadden ook alleen maar over posters heengeplakt van feesten die al hadden plaatsgevonden en dat ook wij gerespecteerd wensen te worden, niet over onze posters plakken als ernaast een verlopen poster hangt.
Het gesprek werd steeds grimmiger, maar ik hield voet bij stuk en uiteindelijk kwamen we overeen dat we elkaar zouden respecteren.
Tot mijn stomme verbazing zag ik de volgende dag dat zo goed als al onze posters waren verdwenen, overplakt met posters van de grote commerciele feesten (landelijke campagnes), dus nam ik gelijk contact op met de commerciele posterplakker en vroeg wat er van onze afspraak over was.
De man had niet al zijn plakkers in de hand en zo zou het nu eenmaal werken in deze bizznizz, hij bood me aan om onze resterende posters te plakken voor de matsprijs van 1 euro per poster en dat ze dan wel zouden blijven hangen.
Ik gaf gelijk aan dat we ons niet inlaten met intimideren/criminelen en dat we met hen dus nooit zaken zouden doen en dat we ons stukje (1 poster per plakplaats) al snel weer terug zouden gaan pakken, hij gaf me aan dat dat zinloos was en dat we dan uitgeplakt zouden zijn (lees direct worden overplakt) in ‘zijn’ stad.
Op dat moment begon ik te koken van woede en deelde hem weer mee dat HIJ met zn crimineel bedijfje was uitgeplakt in ‘onze’ stad totdat het feest zou plaatsvinden.
We hadden nog zon 150 posters over en beseften dat het niet genoeg zou zijn en bestelde er gelijk 750 bij de drukker.
In ons vriendenclubje ging het verhaal al snel rond en spontaan bood iedereen zich aan om mee te gaan plakken.
Met zo’n 7 plakploegen gingen we dagelijks op pad om onze posters overal terug te hangen en op de plaatsen waar we niet plakten hebben we de posters van de grote feesten gesloopt (gaat lekker makkelijk met een plamuurmes als het net flink heeft geregend). De posters van de kleine feesten en van lokale initiatieven (mensen die zelf plakken) lieten we uiteraard wel hangen.
De posterplakmaffia belde me weer eens op; of we tot een overeenkomst konden komen, hij was het oorlogje voeren zat en dat wij asociaal zouden zijn om hen niks te gunnen, laconiek deelde ik hem mee dat ik hem behandel zoals hij dat bij anderen doet (simpelweg stukplakken) en dat we nog heel veel posters en fanatieke plakkers overhadden.
Zo om de dag werden onze posters overplakt, maar dezelfde dag waren de posters van hun klanten weer weg, de laatste anderhalve week namen ze de moeite niet eens meer om nog 1 poster in ‘onze’ stad te plakken, we hingen nu niet meer links en rechts met 1 poster, maar overal hingen er een aantal, doel meer dan bereikt!!
Het heeft wat moeite gekost, maar we hebben met ons viendenclubje lang niet zo genoten, het oorlogje voeren bleek erg vermakelijk, de een was er nog fanatieker mee als de andere.
Alleen al om de posterplakmaffia te frustreren zouden we weer een feest willen organiseren, we laten dan maar gelijk 1000 of meer posters drukken, door deze actie nu genoeg vrijwilligers om mee op pad te gaan en te plakken.
Moraal van het verhaal; wil je een feestje organiseren en de posters zelf gaan plakken, laat dan gelijk een meervoud drukken en laat je vooral niet intimideren, plak ze!
Organiseer je met wat vrienden een feestje en wil je genoeg bezoekers binnetrekken om uit de kosten te komen, dan ontkom je er niet aan om flink uit te pakken met reclame.
Posters zijn nog steeds een goed medium om iedereen te laten weten dat het feest gaat plaatsvinden.
Om ze overal in de stad en de regio eromheen op te plakken hadden we er 250 laten drukken, in de veronderstelling dat dat er meer als genoeg zouden zijn.
Dus wij met posters, emmer met behanglijm, verfroller en bezem op pad en hadden binnen enkele dagen op elke vrije plakplaats, wat glascontainers, wat stroomkastjes en op houten platen bij bouwplaatsen een poster hangen.
Onze actie bleef niet onopgemerkt, de volgende dag werd er contact met ons opgenomen door het grootste landelijke plakbedrijf, met de vraag door wie wij het lieten plakken, ik vertelde eerlijk dat we dat zelf hadden gedaan.
De man vertelde me dat overal de plakborden door hen worden bijgehouden in opdracht van de gemeentes, zodat de borden er redelijk netjes uitzien en dat alle posters dan rechthangen.
Daarop antwoorde ik weer dat de plakplaatsen niet voor niets VRIJEplakplaatsen heten en dat eenieder vij is om daar zijn poster te hangen en dat onze posters overal netjes en recht hangen en hun dus niet nodig hebben.
Van zijn zijde kwam de mededeling dat we het beter door hen konden laten plakken, want anders zouden we overplakt worden.
Mijn conclusie was dat we dus door hen overplakt zouden worden en dat het in mijn optiek een soort van intimiderend klantenwerven was en deelde hem mee dat wij daar niet van houden, wij respecteren andere posterplakkers en hadden ook alleen maar over posters heengeplakt van feesten die al hadden plaatsgevonden en dat ook wij gerespecteerd wensen te worden, niet over onze posters plakken als ernaast een verlopen poster hangt.
Het gesprek werd steeds grimmiger, maar ik hield voet bij stuk en uiteindelijk kwamen we overeen dat we elkaar zouden respecteren.
Tot mijn stomme verbazing zag ik de volgende dag dat zo goed als al onze posters waren verdwenen, overplakt met posters van de grote commerciele feesten (landelijke campagnes), dus nam ik gelijk contact op met de commerciele posterplakker en vroeg wat er van onze afspraak over was.
De man had niet al zijn plakkers in de hand en zo zou het nu eenmaal werken in deze bizznizz, hij bood me aan om onze resterende posters te plakken voor de matsprijs van 1 euro per poster en dat ze dan wel zouden blijven hangen.
Ik gaf gelijk aan dat we ons niet inlaten met intimideren/criminelen en dat we met hen dus nooit zaken zouden doen en dat we ons stukje (1 poster per plakplaats) al snel weer terug zouden gaan pakken, hij gaf me aan dat dat zinloos was en dat we dan uitgeplakt zouden zijn (lees direct worden overplakt) in ‘zijn’ stad.
Op dat moment begon ik te koken van woede en deelde hem weer mee dat HIJ met zn crimineel bedijfje was uitgeplakt in ‘onze’ stad totdat het feest zou plaatsvinden.
We hadden nog zon 150 posters over en beseften dat het niet genoeg zou zijn en bestelde er gelijk 750 bij de drukker.
In ons vriendenclubje ging het verhaal al snel rond en spontaan bood iedereen zich aan om mee te gaan plakken.
Met zo’n 7 plakploegen gingen we dagelijks op pad om onze posters overal terug te hangen en op de plaatsen waar we niet plakten hebben we de posters van de grote feesten gesloopt (gaat lekker makkelijk met een plamuurmes als het net flink heeft geregend). De posters van de kleine feesten en van lokale initiatieven (mensen die zelf plakken) lieten we uiteraard wel hangen.
De posterplakmaffia belde me weer eens op; of we tot een overeenkomst konden komen, hij was het oorlogje voeren zat en dat wij asociaal zouden zijn om hen niks te gunnen, laconiek deelde ik hem mee dat ik hem behandel zoals hij dat bij anderen doet (simpelweg stukplakken) en dat we nog heel veel posters en fanatieke plakkers overhadden.
Zo om de dag werden onze posters overplakt, maar dezelfde dag waren de posters van hun klanten weer weg, de laatste anderhalve week namen ze de moeite niet eens meer om nog 1 poster in ‘onze’ stad te plakken, we hingen nu niet meer links en rechts met 1 poster, maar overal hingen er een aantal, doel meer dan bereikt!!
Het heeft wat moeite gekost, maar we hebben met ons viendenclubje lang niet zo genoten, het oorlogje voeren bleek erg vermakelijk, de een was er nog fanatieker mee als de andere.
Alleen al om de posterplakmaffia te frustreren zouden we weer een feest willen organiseren, we laten dan maar gelijk 1000 of meer posters drukken, door deze actie nu genoeg vrijwilligers om mee op pad te gaan en te plakken.
Moraal van het verhaal; wil je een feestje organiseren en de posters zelf gaan plakken, laat dan gelijk een meervoud drukken en laat je vooral niet intimideren, plak ze!
![[img width=320 height=225 cacheid=001152f1002ebf1250c731c11a02af976c]http://2.bp.blogspot.com/_Rk2A_b0zGMM/SZ7GtVvsXRI/AAAAAAAAFxM/UNGcEUT9hh0/s320/mis.jpg[/img]](/images/cache/001152f1002ebf1250c731c11a02af976c "Bron: http://2.bp.blogspot.com/_Rk2A_b0zGMM/SZ7GtVvsXRI/AAAAAAAAFxM/UNGcEUT9hh0/s320/mis.jpg")
![[img width=600 height=600]http://www.ostoys.nl/img/p/505-685-thickbox.jpg[/img]](http://www.ostoys.nl/img/p/505-685-thickbox.jpg)
