misschien
een onmiskenbaar woord dat gebruikt wordt in het geval dat een persoon iets niet zeker weet en daar op het moment nog geen uitsluitsel over wil geven. In de meeste gevallen is dit omdat het antwoord een gevolg heeft wat deze persoon niet goed kan inschatten. Dit kan positief zijn, maar ook negatief. In ieder geval is het niet zeker. Laatst was er een man, en die was 23 geworden, eigenlijk is het dus nog een jongen, maar ja, boven de 18 ben je man in onze maatschappij, dus conformeer ik mij aan deze definitie. Die man was dus 23 en niet 18, maar 23, dat dat duidelijk is. Op die man kwam een meisje, of vrouw, ja eigenlijk een vrouw, want ze was 22, zal ze nu nog steeds zijn, geen 18, geen 23, maar 22. Jaren bedoel ik daarmee, dat dat even duidelijk is. Deze vrouw had haar stoute schoenen aangetrokken. Waarschijnlijk na het lezen van een boek van Heleen van Royen, want die is ook stout. Heel erg stout, en ze heeft theezakjes als tieten, maar dat terzijde. Deze vrouw, die geen theezakjes heeft als tieten, nou ja, dat weet ik eigenlijk niet, maar ze ziet er goed gevuld uit, had dus de stoute schoenen aan. Daarmee bedoel ik dat natuurlijk niet letterlijk. Schoenen kunnen helemaal neit stout zijn, vrouwen wel, mannen ook trouwens, jongens en meisjes ook, maar dat doet er nu niet toe. Deze vrouw had haar figuurlijke stoute schoenen aan en is afgestapt op de eerder genoemde man met de vraag: heb je een vuurtje voor mij? De man, die geen moment aarzelde, gaf een verrassend antwoord. Een antwoord wat je zo 1 2 3 niet zou verwachten, echt zo'n antwoord wat van links komt, terwijl je naar rechts kijkt. Net als de kogel bij Pim Fortuin. Een rechts persoon, waar de kogel van links kwam. Daarom hou ik meer van midden, dan behoud je meer het overzicht en verklein je het risico om neergeschoten te worden. Het midden heeft ook nadelen, naast de voordelen. Hey, wat grappig, wie zei dat ook alweer? Was dat niet Johan Neeskens, of was het nou Cruijf? Ja het was Cruijf. Die man gaf een antwoord, zo onverwacht, dat je zou denken: goh, die had ik neit zien aankomen. Het antwoord luidde: ja. Dit is duidelijk een keuze die op het moment dat de vraag gesteld werd, nog niet was gemaakt, maar een klein moment, na een korte denkpauze, is gemaakt. Het gevolg is dat de man de aansteker pakt en geeft aan de jongedame, die daarmee een sigaret opsteekt. Allerlei zekerheden speelden zich tussen beiden af, met betrekking tot de vraag, het antwoord en daarop volgende handelingen. Dit is dus zeker, en misschien niet.
Ik hoop dat je wat beter inzicht hebt verkregen en ik wens jou veel sterkte, popeye! Sterkte, popeye, wat een grappige samenkomst van deze twee zaken.
Sociaal gewenst antwoord lijkt me! Dus als je een beetje kan rekenen... 
