BESTE VRIEND
Een veel voorkomend gespreksonderwerp is de politie.
Natuurlijk gaat het veelal over de enigszins treiterende bekeuringdrift van overijverige dienstkloppers die graag kleine overtreders op de bon slingeren of juist de onbegrijpelijk starre houding als iemand aangifte wil doen. Ook ik heb niet zo’n hoge pet op van het korps der platpetten, al maak ik me meer zorgen over het imago van de politie bij de echte criminelen. In navolging van de Amerikaanse slogan To Serve and Protect kwam de Nederlandse politie met de mededeling dat ze je beste vriend wilden zijn, helaas zijn ze daarin helemaal doorgeslagen waardoor het grootste boeventuig met nu fluwelen handschoen wordt aangepakt.
Een tijdje geleden was ik getuige van zo’n geval met soft politieoptreden.
Mijn aandacht werd getrokken door twee jonge politieagentes die op wandelpatrouille door de binnenstad liepen. Hoewel ik altijd met het idee leefde dat een politieopleiding fysiek zwaar zou zijn waren deze dames allesbehalve afgetraind, de elders soms zo poëtisch omschreven vrouwelijke rondingen waren mede door hun geringe lengte verworden tot één grote ronding. De mollige agentes hadden wel plichtsbesef, want even later hielden ze een jongeman aan die ongetwijfeld iets verkeerds had gedaan. Tot mijn verbazing rukte de knaap zich los en zette hem op een lopen. Terwijl de ene agente paniekerig in de mobilofoon om hulp riep leende de andere een fiets van een behulpzame bejaarde om de achtervolging in te zetten, ze kwam nauwelijks bij de trappers van de veel te grote fiets waardoor ze niet echt vooruit kwam. De vogel was hierdoor natuurlijk gevlogen. Hoewel het geheel er uitmate koddig uitzag, is dit natuurlijk niet het politieoptreden wat je zou mogen verwachten.
Waarschijnlijk ben ik niet geschikt voor politiewerk, want als mijn arrestant zou vluchten had ik de Walther P5 wel getrokken om hem neer te knallen. In Nederland mag de politie echter alleen bij hoge uitzondering schieten waardoor het dienstpistool meer de functie van accessoire heeft of dient als contragewicht voor materiaal dat aan de andere heup hangt, soms vraag ik me af of die dingen wel echt geladen zijn. Ik heb begrepen dat ons veredelde stadswachtenkorps binnenkort nieuwe pistolen krijgt, het lijkt me toch beter om deze investering aan andere zaken te besteden.
Bijvoorbeeld een cursus daadkrachtig optreden…
( Ps bespaar me je commentaar en steek het maar daar waar de zon nooit schijnt. )
Een veel voorkomend gespreksonderwerp is de politie.
Natuurlijk gaat het veelal over de enigszins treiterende bekeuringdrift van overijverige dienstkloppers die graag kleine overtreders op de bon slingeren of juist de onbegrijpelijk starre houding als iemand aangifte wil doen. Ook ik heb niet zo’n hoge pet op van het korps der platpetten, al maak ik me meer zorgen over het imago van de politie bij de echte criminelen. In navolging van de Amerikaanse slogan To Serve and Protect kwam de Nederlandse politie met de mededeling dat ze je beste vriend wilden zijn, helaas zijn ze daarin helemaal doorgeslagen waardoor het grootste boeventuig met nu fluwelen handschoen wordt aangepakt.
Een tijdje geleden was ik getuige van zo’n geval met soft politieoptreden.
Mijn aandacht werd getrokken door twee jonge politieagentes die op wandelpatrouille door de binnenstad liepen. Hoewel ik altijd met het idee leefde dat een politieopleiding fysiek zwaar zou zijn waren deze dames allesbehalve afgetraind, de elders soms zo poëtisch omschreven vrouwelijke rondingen waren mede door hun geringe lengte verworden tot één grote ronding. De mollige agentes hadden wel plichtsbesef, want even later hielden ze een jongeman aan die ongetwijfeld iets verkeerds had gedaan. Tot mijn verbazing rukte de knaap zich los en zette hem op een lopen. Terwijl de ene agente paniekerig in de mobilofoon om hulp riep leende de andere een fiets van een behulpzame bejaarde om de achtervolging in te zetten, ze kwam nauwelijks bij de trappers van de veel te grote fiets waardoor ze niet echt vooruit kwam. De vogel was hierdoor natuurlijk gevlogen. Hoewel het geheel er uitmate koddig uitzag, is dit natuurlijk niet het politieoptreden wat je zou mogen verwachten.
Waarschijnlijk ben ik niet geschikt voor politiewerk, want als mijn arrestant zou vluchten had ik de Walther P5 wel getrokken om hem neer te knallen. In Nederland mag de politie echter alleen bij hoge uitzondering schieten waardoor het dienstpistool meer de functie van accessoire heeft of dient als contragewicht voor materiaal dat aan de andere heup hangt, soms vraag ik me af of die dingen wel echt geladen zijn. Ik heb begrepen dat ons veredelde stadswachtenkorps binnenkort nieuwe pistolen krijgt, het lijkt me toch beter om deze investering aan andere zaken te besteden.
Bijvoorbeeld een cursus daadkrachtig optreden…
( Ps bespaar me je commentaar en steek het maar daar waar de zon nooit schijnt. )
