In het spel ben je een held die zijn dode geliefde naar een tempel brengt. Daar vraagt je nederig aan de God die heerst over leven en dood om je vriendinnetje te doen opstaan. De God stemt in maar daarvoor dien je wel eerst een gunst te verlenen. Wanneer jij eerst de gigantische wezens, die de God een doorn in het oog zijn, een voor een verslaat, zal de God je wens honoreren. Voorts krijg je een blinkend zwaard toegereikt en rijd je weg op je paard; het avontuur tegemoet.
De wereld van de Colossi is prachtig, het is onmiskenbaar één geheel en prachtig vormgegeven. Nou gebeurt dat wel vaker in een game, maar zoals de makers van ICO deze wereld gestalte geven is niets minder dan indrukwekkend. Woorden schieten tekort om de landschappen en reuzen te beschrijven.
Shadow of the Colossus is groots als Zelda, maar ingetogen als ICO. De game is als een schilderij waar je stilletjes naar kunt kijken, waar je je helemaal in kunt verliezen. Denk aan een tekening van Escher, die ineens gaat bewegen en je tegemoet komt. De Colossi zijn al even ontzagwekkend als de dromerige omgeving zelf en het beklimmen van een bewegend beest dat honderden keren groter is dan je eigen personage is een echt nieuwe game-ervaring. Soms heb je het gevoel alsof je in een achtbaan zit, dat je willoos wordt meegevoerd door een reus die jou van zich af wil schudden. Het enige wat je dan kan doen is met kriebels in je buik je aan een stuk pantser of vacht vasthouden en de zwakke plek van het monster proberen te vinden. Heb je die eenmaal gelokaliseerd dan pak je het zwaard en duw je het krachtig in het lichaam van het enorme beest.
De wereld van de Colossi is prachtig, het is onmiskenbaar één geheel en prachtig vormgegeven. Nou gebeurt dat wel vaker in een game, maar zoals de makers van ICO deze wereld gestalte geven is niets minder dan indrukwekkend. Woorden schieten tekort om de landschappen en reuzen te beschrijven.
Shadow of the Colossus is groots als Zelda, maar ingetogen als ICO. De game is als een schilderij waar je stilletjes naar kunt kijken, waar je je helemaal in kunt verliezen. Denk aan een tekening van Escher, die ineens gaat bewegen en je tegemoet komt. De Colossi zijn al even ontzagwekkend als de dromerige omgeving zelf en het beklimmen van een bewegend beest dat honderden keren groter is dan je eigen personage is een echt nieuwe game-ervaring. Soms heb je het gevoel alsof je in een achtbaan zit, dat je willoos wordt meegevoerd door een reus die jou van zich af wil schudden. Het enige wat je dan kan doen is met kriebels in je buik je aan een stuk pantser of vacht vasthouden en de zwakke plek van het monster proberen te vinden. Heb je die eenmaal gelokaliseerd dan pak je het zwaard en duw je het krachtig in het lichaam van het enorme beest.
Na alle lovende reviews die ik heb gelezen, eindelijk het spel in mijn bezit!
Hulde voor de makers van dit spel want hij is echt dik!
