Gassel komt met de schrik vrij
Door GEURT FRANZEN
Dinsdag, 16 januari 2007 - Een korte, maar felle brand legde gisteravond een rijwielzaak in Gassel in de as. In de werkplaats achterin het bedrijf werd in een speciale bunker vuurwerk bewaard. De bunker is ontploft. Niemand raakte gewond, maar de schrik zat er goed in, gisteravond. Tientallen omwonenden werden geëvacueerd.
Als burgemeester Wilma Delissen rond tien uur in de avond in het gemeenschapshuis bekendmaakt dat het pand aan de Schuttersweg als verloren moet worden beschouwd, knapt er iets in Pieter Smits. Hij slikt, trekt zijn pet nog wat dieper over de ogen en verbergt vervolgens zijn gezicht achter zijn handen.
„Veertig jaar van mijn leven heb ik in dat pand gestoken“, zei hij net nog tegen de verslaggever. „Ik heb het amper een jaar geleden overgedaan en nou dit...“
Als de burgemeester is uitgesproken, haast ze zich naar Smits toe. Ze legt bemoedigend een hand op zijn schouder en gaat vervolgens naast hem zitten. Ze zoekt naar woorden van troost.
Tientallen Gasselnaren hebben zich verzameld in het gemeenschapshuis. Bij een door de gemeente Grave aangeboden kopje koffie praten ze de schrik van zich af. Iets anders valt er niet te doen. Tussen acht en negen uur vanavond hebben ze in allerijl huis en haard achtergelaten en zijn door de politie naar het gemeenschapshuis gestuurd. Niet alleen de huizen aan de Schuttersweg, ook een deel van de Schaarweg en de Dorpstraat is geëvacueerd. Tijd om iets mee te nemen was er niet. In de meeste huizen brandt nog licht, zo blijkt uit een bezoek aan de rampplek. In het lege huis tegenover de brand staat zelfs de televisie nog aan. Vanuit de kraanwagen van de Graafse brandweer wordt ondertussen de werkplaats achter de winkel flink nat gehouden. De Schuttersweg staat al gauw blank van het bluswater. De tuin naast de werkplaats ligt bezaaid met stukjes puin. „Asbest“, zegt een brandweerman. „Het dak is de lucht ingegaan en de deeltjes zijn overal verspreid.“
Vanaf een belendend dak houden drie brandweermannen de werkplaats, of wat er nog van over is, nat. Zwartgeblakerde spanten doen vermoeden dat hier een dak is geweest. Binnen is nu buiten, waar dak was, gaapt een gat. Een deel van een gemetselde muur staat nog overeind, restant van wat twee uur geleden nog een vuurwerkopslagplaats was. Een bunker om u tegen te zeggen. Trots wisten de huidige eigenaars, de broers Marco en Ronny van der Heyden, in december 2005 nog te melden dat ze er maar liefst 40.000 euro in hadden geïnvesteerd. „Die investering hebben we er in een jaar of vier, vijf wel uit“, zei Marco toen.
Dat zou wel eens iets langer kunnen duren.
Een van de bewoners van de Schaarweg – „mijn naam doet er niet toe“ – was een van de eersten die rond half acht onraad rook. Hij was achter in huis bezig. Zijn tuin grenst aan de afgebrande rijwielzaak van Smits van der Heyden. „Ik hoorde vuurwerk knallen. Ik dacht dat wat opgeschoten jongens nog een restje aangestoken hadden.“ Toen hij buiten kwam, sloeg de rook al uit het pand. „Een van de eigenaren was al gewaarschuwd en wilde nog naar binnengaan, maar ik heb hem ervan kunnen weerhouden. De politie en de brandweer waren er snel bij.“ Niet veel later kwam het grote vuurwerk, zegt hij. „Even maar, een flinke klap.“ Andere omwonenden hebben het vuurwerk niet alleen gehoord, maar ook gezien: vuurpijlen.
Zevenhonder kilo vuurwerk lag er opgeslagen, zegt de één. Achthonderd, weet een andere met zekerheid te stellen. „Ik denk niet dat er in deze wijk een vuurwerkbunker terugkomt“, zegt een van de geëvacueerden.
De buurman van de rijwielzaak, destijds als uitvoerder bij de bouw betrokken, weet zeker dat de brand buiten de bunker moet zijn ontstaan. „Binnen is de beveiliging extreem goed. Daar komt heel veel water bij, als daar brand ontstaat. Het is vast buiten de bunker ontstaan en als bedrading vlam vat, lekt die in een half uur naar binnen.“
Rond kwart over tien zegt burgemeester Delissen dat de bewoners nog even geduld moeten hebben. „Ik denk dat u vanavond allemaal wel weer naar huis kunt. “ Later op de avond blijkt dat ook zo te zijn. Alleen de twee gezinnen die naast het pand wonen, moeten, vanwege het asbestgevaar, een nachtje naar familie.
Bronnen:
http://www.gelderlander.nl/maasland/article1012691.ece
http://www.gelderlander.nl/maasland/article1013054.ece
Door GEURT FRANZEN
Dinsdag, 16 januari 2007 - Een korte, maar felle brand legde gisteravond een rijwielzaak in Gassel in de as. In de werkplaats achterin het bedrijf werd in een speciale bunker vuurwerk bewaard. De bunker is ontploft. Niemand raakte gewond, maar de schrik zat er goed in, gisteravond. Tientallen omwonenden werden geëvacueerd.
Als burgemeester Wilma Delissen rond tien uur in de avond in het gemeenschapshuis bekendmaakt dat het pand aan de Schuttersweg als verloren moet worden beschouwd, knapt er iets in Pieter Smits. Hij slikt, trekt zijn pet nog wat dieper over de ogen en verbergt vervolgens zijn gezicht achter zijn handen.
„Veertig jaar van mijn leven heb ik in dat pand gestoken“, zei hij net nog tegen de verslaggever. „Ik heb het amper een jaar geleden overgedaan en nou dit...“
Als de burgemeester is uitgesproken, haast ze zich naar Smits toe. Ze legt bemoedigend een hand op zijn schouder en gaat vervolgens naast hem zitten. Ze zoekt naar woorden van troost.
Tientallen Gasselnaren hebben zich verzameld in het gemeenschapshuis. Bij een door de gemeente Grave aangeboden kopje koffie praten ze de schrik van zich af. Iets anders valt er niet te doen. Tussen acht en negen uur vanavond hebben ze in allerijl huis en haard achtergelaten en zijn door de politie naar het gemeenschapshuis gestuurd. Niet alleen de huizen aan de Schuttersweg, ook een deel van de Schaarweg en de Dorpstraat is geëvacueerd. Tijd om iets mee te nemen was er niet. In de meeste huizen brandt nog licht, zo blijkt uit een bezoek aan de rampplek. In het lege huis tegenover de brand staat zelfs de televisie nog aan. Vanuit de kraanwagen van de Graafse brandweer wordt ondertussen de werkplaats achter de winkel flink nat gehouden. De Schuttersweg staat al gauw blank van het bluswater. De tuin naast de werkplaats ligt bezaaid met stukjes puin. „Asbest“, zegt een brandweerman. „Het dak is de lucht ingegaan en de deeltjes zijn overal verspreid.“
Vanaf een belendend dak houden drie brandweermannen de werkplaats, of wat er nog van over is, nat. Zwartgeblakerde spanten doen vermoeden dat hier een dak is geweest. Binnen is nu buiten, waar dak was, gaapt een gat. Een deel van een gemetselde muur staat nog overeind, restant van wat twee uur geleden nog een vuurwerkopslagplaats was. Een bunker om u tegen te zeggen. Trots wisten de huidige eigenaars, de broers Marco en Ronny van der Heyden, in december 2005 nog te melden dat ze er maar liefst 40.000 euro in hadden geïnvesteerd. „Die investering hebben we er in een jaar of vier, vijf wel uit“, zei Marco toen.
Dat zou wel eens iets langer kunnen duren.
Een van de bewoners van de Schaarweg – „mijn naam doet er niet toe“ – was een van de eersten die rond half acht onraad rook. Hij was achter in huis bezig. Zijn tuin grenst aan de afgebrande rijwielzaak van Smits van der Heyden. „Ik hoorde vuurwerk knallen. Ik dacht dat wat opgeschoten jongens nog een restje aangestoken hadden.“ Toen hij buiten kwam, sloeg de rook al uit het pand. „Een van de eigenaren was al gewaarschuwd en wilde nog naar binnengaan, maar ik heb hem ervan kunnen weerhouden. De politie en de brandweer waren er snel bij.“ Niet veel later kwam het grote vuurwerk, zegt hij. „Even maar, een flinke klap.“ Andere omwonenden hebben het vuurwerk niet alleen gehoord, maar ook gezien: vuurpijlen.
Zevenhonder kilo vuurwerk lag er opgeslagen, zegt de één. Achthonderd, weet een andere met zekerheid te stellen. „Ik denk niet dat er in deze wijk een vuurwerkbunker terugkomt“, zegt een van de geëvacueerden.
De buurman van de rijwielzaak, destijds als uitvoerder bij de bouw betrokken, weet zeker dat de brand buiten de bunker moet zijn ontstaan. „Binnen is de beveiliging extreem goed. Daar komt heel veel water bij, als daar brand ontstaat. Het is vast buiten de bunker ontstaan en als bedrading vlam vat, lekt die in een half uur naar binnen.“
Rond kwart over tien zegt burgemeester Delissen dat de bewoners nog even geduld moeten hebben. „Ik denk dat u vanavond allemaal wel weer naar huis kunt. “ Later op de avond blijkt dat ook zo te zijn. Alleen de twee gezinnen die naast het pand wonen, moeten, vanwege het asbestgevaar, een nachtje naar familie.
Bronnen:
http://www.gelderlander.nl/maasland/article1012691.ece
http://www.gelderlander.nl/maasland/article1013054.ece
Hmm..ik reed om iets over 8 naar me sporten toe in cuijk. Kon nog gewoon over t dorp rijden.
Half 11 wilde ik gassel inrijden. Vanaf 2 kanten afgesloten
Heb via escharen om moeten rijden Telde stuk of 4 ambulances/enkele politie auto's en brandweer was aanwezig.
Om 11 uur waren er nog veel mensen op de been om te kijken wat er aan de hand was
Amper 1 jaar nieuwe eigenaren en dan dit..sterkte met de heropbouw
