Sinds begin juni (of was het nou juli) gestopt met hard/soft drugs, roken en alcohol.
(alhoewel ik weleens een biertje drink, maar niet verder dan aangeschoten)
De reden dat ik in 1x stopte was dat het ook goed verkeerd ging. Heb er 2 weken ernstige paniekaanvallen en flashbacks van over gehouden. De eerste week was ik zo goed als dood..
Alles was me teveel...
Het was alsof me zenuwen extreem gevoelig waren..
Ik weet nog wel dat ik me rot schrok als een vrachtwagen langsreed, kon ook de eerste week geen geluid of tv kijken...het was me allemaal te snel om te bevatten...
Gevolg was dat ik er down van werd..ja als je al 2weken in je kamer zit...omdat je van alles en nog wat freaked...
kreeg een soort de angst voor angst...
Dokter schreef seroxat voor...nou dat had dus echt een tegenovergestelde werking...shit..
Ik heb het 3dagen volgehouden....elke dag rond 6uur s'avonds...leek ik wel in de fik te staan, me lichaam shaken, hartkloppingen...geen visuele shit, maar beangstigend op een manier die ik niet kon bevatten...
snapte de ballen er niet van.....waarom kon alles zo gevaarlijk overkomen...sosm keek ik naar me cd rekkie...en werd er zo bang van...het deed niks het zat daar maar gewoon..
na die 3dagen gestopt met seroxat, de bijwerkingen waren gewoon te heftig...
daarna ging het opeens een stuk beter..
veel met me zus gepraat (die heeft zo'n beetje alles geprobeerd en beleeefd)...
bllalbalbla...
Ging steeds beterz...
Ik wou al eerder stoppen met roken, maar omdat ik in die eerste 2 weken ervan walgde (werd er kotsmisselijk van als ik het rook)...
dus toen het eenmaal beterz ging met me...had ik het niet meer nodig..
Me leven is totaal veranderd, destijds leefde ik heel onbewust...
kropte een hoop shit op, ging gewoon lekker door met drugs...ik had het eigenlijk door moetne hebben...de laatste keren was ik vaak down..
me gedachtes waren somber en shitty...
fysiek was ik ook niet meer toppie, sliep niet s'nachts meer, at slecht..
tsjaa dan duurd het niet lang meer voordat je je geest en lichaam er ff mee ophouden.
Tsjaa weer een experience.
Maar wat echt een experience voor me was, was Dance Parade 2003, Dat was zogoed als me eerste dag/nacht dat ik uitging...
Ik leefde me lekker uit, geen drugs, geen alcohol, geen sigaretten...(oftewel rokers hoest)
Ik raakte gewoon in extase...natuurlijk niet zoals dat gaat onder mdma..toch voelde het LEKKERZZZ...
Ik ben niet tegen drugs nu ik het niet meer gebruik, maar ik heb gemerkt dat het zonder net zo mooi kan zijn (alleen dit keer loopie niet tegen iedereen te blerren dat je zoveel om ze geeft en dat we ooit op de mars kunnen wonen..op dat moooooooooie rooie planeet....sniksnik effect)
psychedelische drugs zal ik nog wel weer een keer proberen, maar nu is het daar nog niet de tijd voor, het was tenslotte door lsd (naja door, ik was geestelijk niet ok, de lsd liet dat alleen een beetje te goed merken) dat het kantjeboord was..
Ik haal me kicks nu op een ander manier...
brengt ook risico's met zich mee..
gelukkig, anders werd het me toch allemaal een beetje te saai..
It's good to know your drugs, but the one thing you should really know is yourself!
en ik dacht dat ik wel wist hoe het met me ging...
dus als mensen hier zeggen......
Ik kap er mee wanneer ik het niet meer trek, zijn ze feitelijk al te laat en is de kans groot een hoop shit te ervaren.
De reden dat je drugs niet meer zal trekken zal niet zozeer lichamelijk zijn (naja...zou niet graag een opa met hartklachten speed geven maar ok) maar mentaal..
Denk nou niet meteen dat je beseft wanneer je het mentaal niet meer kan hebben, meestal is het dan al te laat...
ik ben zelf een klassiek geval...
Je denkt je drugs te kennen
Je denkt jezelf te kennen (alhoewel ik nog vrij jong ben)
toch is er een kans dat onbewust het allemaal niet meer klopt...
drugs is dan vaak zo vriendelijk om dat alles in 1x voor je neus te voorschijn te toveren.
Achja...life is life, zonder al die shit zou het een saaie boel zijn. Maar ben wel blij dat ik niet schizo ben geworden....ik dacht mezelf kwijt te raken.
