Wat kijk je triest Delaantjuh_MeLoveMahBoy????
ja maar da concentreren irriteert me mateloos....
he liquid beter aan de dexam dan aan de amfhetamine en houd een ding voor ogen n.l. dat je veel meer aan kan dat dat je zelf denkt.
En voor Loss the Boss het is een questie van training.......het zit in je , je moet het alleen nog ontdekken.
Sterkte beide en geloof mij ......ik weet wat voor hel het is
En voor Loss the Boss het is een questie van training.......het zit in je , je moet het alleen nog ontdekken.
Sterkte beide en geloof mij ......ik weet wat voor hel het is
2 ELO wie zij dat het leven makkelijk zou zijn???
met de juiste instelling kom je al een heel eind Elo, en mijn visie is dan ook dat jij er zeker komt
met de juiste instelling kom je al een heel eind Elo, en mijn visie is dan ook dat jij er zeker komt
ja Elo dat is zo herkenbaar net alsof je tegen een muur staat te lullen je praat wel maar geen mens snapt er geen eene moer van, geduld Elo en nogmaals ik denk dat je het wel redt zeker weten en als het even te veel wordt kruip heerlijk weg in dat hoekje wat je voor jezelf gecreërd hebt
voor alle ADHDers
Ritalin
Moeite met het concentreren
daarom ook altijd problemen met het leren
druk en onbehouwen als een beest
dat is wat ik volgens anderen altijd ben geweest
dat is ook wat ik nu achteraf van mijzelf kan zeggen
het is moeilijk dit aan anderen uit te leggen
daarom ook dit gedicht
in de hoop dat het voor hen een tipje van de sluier oplicht
en zeker geen handelen in de zin van : ondoordacht"
het gevoel van vrede en rust door het innemen van een medicijn
had dit maar zoveel jaar eerder mogen zijn
het vermogen om te luisteren en normaal te reageeren
had ik misschien niet zoveel mensen hoeven deren
nu pas begrijp ik wat ten grondslag lag aan wat ik altijd heb gedaan en gemist
maar wijs mij een persoon die het toen wist
net als ik begreep niemand er wat van op dat moment
later toen het een naam kreeg ontdekte men pas het mankement
dat is nu het nadeel van laat ontdekt handicap
maar ook hier geldt, het is nooit te laat voor het nemen van de juiste stap
ritalin geeft mij nu het vermogen om, om te tegaan met gevoelens en in bepaalde situaties te kunnen relativeren, mij gaande weg beter te kunnen concentreren
dingen waar ik anderen om benijdde omdat ik nooit kon leren
heerlijk dat gevoel, heerlijk dat ik dat nu kan doen
de reden waarom ik mij nu met het verleden verzoen
met het besef dat ik er nog lang niet ben en nog een lange weg te gaan
kan ik nu reeds zeggen ik ben blij dat ik het heb gedaan
kijk niet om naar het verleden na wat je hebt gemist,
maar besef voor nu en de toekomst dat met deze stap je juist hebt beslist
ik zal altijd blijven wie ik ben maar nooit meer wezen wie ik was
Ritalin
Moeite met het concentreren
daarom ook altijd problemen met het leren
druk en onbehouwen als een beest
dat is wat ik volgens anderen altijd ben geweest
dat is ook wat ik nu achteraf van mijzelf kan zeggen
het is moeilijk dit aan anderen uit te leggen
daarom ook dit gedicht
in de hoop dat het voor hen een tipje van de sluier oplicht
en zeker geen handelen in de zin van : ondoordacht"
het gevoel van vrede en rust door het innemen van een medicijn
had dit maar zoveel jaar eerder mogen zijn
het vermogen om te luisteren en normaal te reageeren
had ik misschien niet zoveel mensen hoeven deren
nu pas begrijp ik wat ten grondslag lag aan wat ik altijd heb gedaan en gemist
maar wijs mij een persoon die het toen wist
net als ik begreep niemand er wat van op dat moment
later toen het een naam kreeg ontdekte men pas het mankement
dat is nu het nadeel van laat ontdekt handicap
maar ook hier geldt, het is nooit te laat voor het nemen van de juiste stap
ritalin geeft mij nu het vermogen om, om te tegaan met gevoelens en in bepaalde situaties te kunnen relativeren, mij gaande weg beter te kunnen concentreren
dingen waar ik anderen om benijdde omdat ik nooit kon leren
heerlijk dat gevoel, heerlijk dat ik dat nu kan doen
de reden waarom ik mij nu met het verleden verzoen
met het besef dat ik er nog lang niet ben en nog een lange weg te gaan
kan ik nu reeds zeggen ik ben blij dat ik het heb gedaan
kijk niet om naar het verleden na wat je hebt gemist,
maar besef voor nu en de toekomst dat met deze stap je juist hebt beslist
ik zal altijd blijven wie ik ben maar nooit meer wezen wie ik was
Tsja, ik wou dat ik iets had om in weg te kruipen. Ik blijf maar piekeren en mezelf druk maken om (meestal) nix. En het kutte is dat ik niemand heb om erover te praten. Want wat ik al in me leven heb proberen uit te leggen, ze snappen et gewoon nie. En als ik zeg dat ik iets nie kan, ben ik lui of dom.. Ook 1 van de bekende dingen.. Pfff, ik zou egt eens willen weten hoe et is om zonder te leven met ADHD. Al was et voor 1 dag.. 
En met deze laatste zin:
"ik zal altijd blijven wie ik ben maar nooit meer wezen wie ik was"
Ik ben juist bang dat als ik aan de medicijnen ga dat ik gewoon nie meer ben wie ik ben.
Ik zelf heb ook het bekende verschijnsel dat ik het "verborgen" kan houden voor de buitenwereld.
Mensen die nie weten dat ik ADHD heb vinden me juist leuk wie ik ben. Ik erg spontaan, energiek, kan me goed inleven hoe andere mensen zich voelen etc.. Ik wil niet dat dat soort dingen verdwijnen of verminderen door medicijnen. Nee, ik neem gewoon de lange weg.. ik leer er mee om gaan ZONDER medicatie. (I hope...)
"ik zal altijd blijven wie ik ben maar nooit meer wezen wie ik was"
Ik ben juist bang dat als ik aan de medicijnen ga dat ik gewoon nie meer ben wie ik ben.
Ik zelf heb ook het bekende verschijnsel dat ik het "verborgen" kan houden voor de buitenwereld.
Mensen die nie weten dat ik ADHD heb vinden me juist leuk wie ik ben. Ik erg spontaan, energiek, kan me goed inleven hoe andere mensen zich voelen etc.. Ik wil niet dat dat soort dingen verdwijnen of verminderen door medicijnen. Nee, ik neem gewoon de lange weg.. ik leer er mee om gaan ZONDER medicatie. (I hope...)
Zoals ik al eerder vermeldde Elo heb maar 3 maanden ritalin geslikt, en daarna heb ik het op eigen kracht gedaan..................en je leert snel om er mee om te gaan en zeker als je nog nooit ritalin hebt geslikt.........je mist niets aan het gebruik zonder ritalin.....en als je het zonder doet versterkt dat alleen maar je eigen waarde
Met die laatste zin bedoelde ik te zeggen dat naar mate de tijd verstrijkt je sterker en sterker wordt en dan heb je het punt berijkt dat je kan zeggen:
Ik zal altijd blijven wie ik ben, maar nooit meer zijn zoals ik was
Met die laatste zin bedoelde ik te zeggen dat naar mate de tijd verstrijkt je sterker en sterker wordt en dan heb je het punt berijkt dat je kan zeggen:
Ik zal altijd blijven wie ik ben, maar nooit meer zijn zoals ik was
laatste aanpassing
2 Elo: Het is echt niet zo dat je hele karakter veranderd word door de Ritalin hoor 
Je blijft toch altijd nog jezelf
Ik ben sinds ik aan de medicijnen zit ook gewoon mezelf gebleven,ik voel me nu juist stukken beter dan al die jaren die achter mij liggen en zou willen dat ik het toen al wist,ook dat ik me zo goed kan voelen en dat dingen wel lukken
Het enige wat aan mijn karakter veranderd is,is dat ik minder impulsief ben,dus ik denk eerder na voordat ik iets zeg of doe ,ik maak minder ruzie met mensen om niks,voorheen flipte ik welleens helemaal door om vaak helemaal niks,dan vatte ik iets verkeerd op en dan kreeg diegene een hele scheldkannonade over zich heen en achteraf dacht ik dan van "hmm..waarom reageer ik nou zo?,er was helemaal niks aan de hand"
In mijn hoofd is het nu heerlijk rustig,zodat ik alles lekker op een rijtje kan zetten en rustig kan nadenken over mijn gevoelens en mijn gevoelens uiten ,kan me 100x beter concentreren,dus ook rustig een film kijken of een boek lezen zonder 20 x heen en weer te lopen en weer ergens anders mee bezig zijn.
Mijn mams heeft het vroeger ook zwaar te verduren gehad met mij
Dan ging ik niet naar school of wat dan ook en echt NIET dat het haar lukte om me er wel naartoe te krijgen.
Ik snapte zelf ook nooit waarom ik niet gewoon heenging of me aan mijn afspraken hield...er was gewoon IETS wat mij tegenhield en ik wist maar niet wat,dat was ook zwaar frusterend voor mezelf.
Mensen noemden je dan lui en dom en dat was echt niet leuk om te horen,want dat was en ben ik helemaal niet.
En doordat mensen constant van die negatieve kritiek gaven,ging je het op het laats ook nog zelf geloven
Mijn zelfvertrouwen was niks meer van over,want tsja,ik was dom en kon niks en alles ging toch wel fout!
Relaties gingen ook altijd de mist in,ik was vaak na 4 weken al uitgekeken op een vriendje en kon me dan zwaaarr irriteren aan hem ,terwijl er helemaal niks aan die jongen mankeerde
De spanning was er dan vanaf en ja,ik wou altijd spanning in mijn leven,dus dan was het uit met het ene vriendje en dan was ik al met de volgende begonnen.
En dat bleef natuurlijk al die tijd zo doorgaan.
Ik heb wel een paar keer heel lang met een jongen gehad hoor,het langste is 3 jaar geweest en dan snapte ik ook niet waarvoor het met die jongen wel lukte en met al die anderen niet
Dat was dus gewoon die ADHD,maarja dat wist ik toen allemaal niet.
Ik weet pas sinds 2 jaar dat ik het heb en het eerste jaar dat ik het wist heb ik mij er niet in verdiept of me er mee bezig gehouden,heb wel Ritalin geslikt,maar die bijwerkingen trok ik totaal niet,dus ben er na een maand al mee gestopt en weer als een zombie verder gegaan.
Tot een paar maanden terug,toen las ik weer eens iets over ADHD en ja..ik zag mezelf er helemaal in terug en ben toen met mijn psychiater gaan praten erover en die zei dat ik anders wel Dextro Amfetamine kon proberen,want die Ritalin wou ik dus echt niet meer
Dus ben ik 3 maanden terug met de Dextro begonnen en dat beviel gelijk goed,geen klote bijwerkingen en het sloeg de eerste dag al goed aan.

Wat ik toen voelde had ik in mijn hele leven nog nooit gevoeld..die innerlijke rust en motivatie om dingen te gaan doen en het ook afmaken.
Ben toen ook heel erg goed na gaan denken over mijn hele leven,voor het eerst zag ik mezelf zoals anderen mij meemaakten en dacht ik bij mezelf "tering he..wat ben ik moeilijk geweest,heb mensen pijn gedaan om niks en hoe hebben hun het vol kunnen houden met mij?!
"
En telkens denken.."Als ik eerder had geweten dat ik ADHD had,dan was me verleden niet zo'n teringzooi geweest en had alles wel goed gegaan"
Ik werd er alleen maar verdrietig van als ik zo zat te denken.
Maarja..daar heb je niks aan om zo te gaan denken,want je kan het toch niet meer terugdraaien.
Nu ga ik alleen nog maar aan mijn toekomst werken en niet meer achterom kijken,want dat schiet toch niks op
iez Car
Je blijft toch altijd nog jezelf
Ik ben sinds ik aan de medicijnen zit ook gewoon mezelf gebleven,ik voel me nu juist stukken beter dan al die jaren die achter mij liggen en zou willen dat ik het toen al wist,ook dat ik me zo goed kan voelen en dat dingen wel lukken
Het enige wat aan mijn karakter veranderd is,is dat ik minder impulsief ben,dus ik denk eerder na voordat ik iets zeg of doe ,ik maak minder ruzie met mensen om niks,voorheen flipte ik welleens helemaal door om vaak helemaal niks,dan vatte ik iets verkeerd op en dan kreeg diegene een hele scheldkannonade over zich heen en achteraf dacht ik dan van "hmm..waarom reageer ik nou zo?,er was helemaal niks aan de hand"
In mijn hoofd is het nu heerlijk rustig,zodat ik alles lekker op een rijtje kan zetten en rustig kan nadenken over mijn gevoelens en mijn gevoelens uiten ,kan me 100x beter concentreren,dus ook rustig een film kijken of een boek lezen zonder 20 x heen en weer te lopen en weer ergens anders mee bezig zijn.
Mijn mams heeft het vroeger ook zwaar te verduren gehad met mij
Dan ging ik niet naar school of wat dan ook en echt NIET dat het haar lukte om me er wel naartoe te krijgen.
Ik snapte zelf ook nooit waarom ik niet gewoon heenging of me aan mijn afspraken hield...er was gewoon IETS wat mij tegenhield en ik wist maar niet wat,dat was ook zwaar frusterend voor mezelf.
Mensen noemden je dan lui en dom en dat was echt niet leuk om te horen,want dat was en ben ik helemaal niet.
En doordat mensen constant van die negatieve kritiek gaven,ging je het op het laats ook nog zelf geloven
Relaties gingen ook altijd de mist in,ik was vaak na 4 weken al uitgekeken op een vriendje en kon me dan zwaaarr irriteren aan hem ,terwijl er helemaal niks aan die jongen mankeerde
De spanning was er dan vanaf en ja,ik wou altijd spanning in mijn leven,dus dan was het uit met het ene vriendje en dan was ik al met de volgende begonnen.
En dat bleef natuurlijk al die tijd zo doorgaan.
Ik heb wel een paar keer heel lang met een jongen gehad hoor,het langste is 3 jaar geweest en dan snapte ik ook niet waarvoor het met die jongen wel lukte en met al die anderen niet
Dat was dus gewoon die ADHD,maarja dat wist ik toen allemaal niet.
Ik weet pas sinds 2 jaar dat ik het heb en het eerste jaar dat ik het wist heb ik mij er niet in verdiept of me er mee bezig gehouden,heb wel Ritalin geslikt,maar die bijwerkingen trok ik totaal niet,dus ben er na een maand al mee gestopt en weer als een zombie verder gegaan.
Tot een paar maanden terug,toen las ik weer eens iets over ADHD en ja..ik zag mezelf er helemaal in terug en ben toen met mijn psychiater gaan praten erover en die zei dat ik anders wel Dextro Amfetamine kon proberen,want die Ritalin wou ik dus echt niet meer
Dus ben ik 3 maanden terug met de Dextro begonnen en dat beviel gelijk goed,geen klote bijwerkingen en het sloeg de eerste dag al goed aan.
Wat ik toen voelde had ik in mijn hele leven nog nooit gevoeld..die innerlijke rust en motivatie om dingen te gaan doen en het ook afmaken.
Ben toen ook heel erg goed na gaan denken over mijn hele leven,voor het eerst zag ik mezelf zoals anderen mij meemaakten en dacht ik bij mezelf "tering he..wat ben ik moeilijk geweest,heb mensen pijn gedaan om niks en hoe hebben hun het vol kunnen houden met mij?!
En telkens denken.."Als ik eerder had geweten dat ik ADHD had,dan was me verleden niet zo'n teringzooi geweest en had alles wel goed gegaan"
Ik werd er alleen maar verdrietig van als ik zo zat te denken.
Maarja..daar heb je niks aan om zo te gaan denken,want je kan het toch niet meer terugdraaien.
Nu ga ik alleen nog maar aan mijn toekomst werken en niet meer achterom kijken,want dat schiet toch niks op
Ik heb er gewoon bewust voor gekozen om zonder medicatie ermee leren om te gaan. Toen ik een jaar of 11 was kwam er hulp in huis omdat ik onhandelbaar was en die mensen dachten toen al dat ik adhd had. Ik was zelf toen te eigenwijs om mee te werken (waar ik nu super veel spijt van heb). Stel dat ik me toender tijd wel had laten testen had mijn moeder er ook voor gekozen om me niet aan de medicijnen te zetten. Zo is dat denk bij ons aangeleerd.. ik wil nie afhankelijk zijn van medicijnen.
Pfff, tsja ik wou dat ik nie meer achterom kon kijken. De geschiedenis herhaalt zich gewoon bij mij. Ik kan egt mijn verleden niet achter me laten. Vooral na alles wat ik heb gedaan en aangericht. Ik heb in mijn leven zoveel mensen pijn gedaan en anders om ook. Zoals je al zei: mensen dachten dat ik lui en dom was omdat ik dingen nie kon. Nu nog gebeurt het, maar toen ik nog jonger was had ik geen idee wat er mis met me was.
Ik denk idd nog steeds als ik nou toen ik 11 was mee had gewerkt en dat er toen al was geconstateerd dat ik adhd heb, zou ik wat ik in de jaren mee heb gemaakt nooit hebben gehad. Dat is gewoon 1 ding dat ik mezelf nie kan vergeven en er ook best verdrietig om kan worden. Ik kan dat verleden gewoon niet achter me laten, er is gewoon te veel gebeurt.
Maar tot vandaag de dag is het nog moeilijk voor me, mijn ouders zijn nog een groot probleem, omdat ik ze nog steeds niet kan uit leggen hoe ik me voel. Dat zit me ook gewoon dwars.. ze zullen me nooit volkomen begrijpen. School is nog een probleem. Ik ben heel open over me zelf dus ook over het feit dat ik adhd heb. Maar ik kan niet alle leraren en leerlingen gaan vertellen dat ik adhd heb zodat ze rekening met me gaan houden. Mensen gaan dan denken dat ik me erachter schuil (dat denken me ouders ook)
Ik weet dat ik nog een lange en zeer moeilijke weg heb te gaan met me shrink, maar als ik misschien over een jaar weer opnieuw kan beginnen met me leven en ik kan werken aan me toekomst hoop ik dat ik et verleden kan vergeten en dat ik trots op mezelf kan zijn dat ik het toch nog ver heb geschopt. Maar nu is het alleen nog maar hopen.....

!!!
Pfff, tsja ik wou dat ik nie meer achterom kon kijken. De geschiedenis herhaalt zich gewoon bij mij. Ik kan egt mijn verleden niet achter me laten. Vooral na alles wat ik heb gedaan en aangericht. Ik heb in mijn leven zoveel mensen pijn gedaan en anders om ook. Zoals je al zei: mensen dachten dat ik lui en dom was omdat ik dingen nie kon. Nu nog gebeurt het, maar toen ik nog jonger was had ik geen idee wat er mis met me was.
Ik denk idd nog steeds als ik nou toen ik 11 was mee had gewerkt en dat er toen al was geconstateerd dat ik adhd heb, zou ik wat ik in de jaren mee heb gemaakt nooit hebben gehad. Dat is gewoon 1 ding dat ik mezelf nie kan vergeven en er ook best verdrietig om kan worden. Ik kan dat verleden gewoon niet achter me laten, er is gewoon te veel gebeurt.
Maar tot vandaag de dag is het nog moeilijk voor me, mijn ouders zijn nog een groot probleem, omdat ik ze nog steeds niet kan uit leggen hoe ik me voel. Dat zit me ook gewoon dwars.. ze zullen me nooit volkomen begrijpen. School is nog een probleem. Ik ben heel open over me zelf dus ook over het feit dat ik adhd heb. Maar ik kan niet alle leraren en leerlingen gaan vertellen dat ik adhd heb zodat ze rekening met me gaan houden. Mensen gaan dan denken dat ik me erachter schuil (dat denken me ouders ook)
Ik weet dat ik nog een lange en zeer moeilijke weg heb te gaan met me shrink, maar als ik misschien over een jaar weer opnieuw kan beginnen met me leven en ik kan werken aan me toekomst hoop ik dat ik et verleden kan vergeten en dat ik trots op mezelf kan zijn dat ik het toch nog ver heb geschopt. Maar nu is het alleen nog maar hopen.....
Wat als je problemen hebt?
Als je ADHD hebt kun je van veel verschillende dingen last hebben. Een verdeling die gemaakt kan worden is de volgende:
- aandachtsproblemen of concentratieproblemen
- impulsiviteit
- hyperactiviteit
Daarnaast zijn er bij ADHD ook vaak problemen met de
- tijdsbeleving
Deze verschijnselen hoeven niet allemaal voor te komen, er zijn verschillende typen ADHD.
Aandachtsproblemen
Hierbij is er sprake van vergeetachtigheid, moeite met details, je spullen kwijtraken, afgeleid raken door andere dingen, van alles tegelijk doen. Niet kunnen blijven luisteren, 'het ene oor in, het andere uit' valt hier ook onder. Maar ook komt hyperfocussen voor, het lijkt dan alsof men 'wel kan, als men maar wil'.
Iemand zei eens: een ADHD-kind wordt zijn hele leven gestraft als hij twee keer iets goed doet. Bedoeld wordt hiermee dat als het kind zich heel sterk ergens op richt, hyperfocust, een taak dan kan worden afgerond, en vaak nog goed ook. Dit zet de verwachting voor de volgende keren en dan kan het misschien wel niet lukken om te 'hyperfocussen'. Dan zegt de omgeving al snel: "Je kunt wel, maar je wilt niet, je bent lui!"
Impulsiviteit
Meteen dingen doen, niet eerst nadenken. Dingen 'eruit flappen', voor je beurt spreken (vaak ook omdat men bang is te vergeten wat men wil zeggen, zie ook de vergeetachtigheid), vreetbuien, snel relaties aangaan en weer verbreken, geld uitgeven zonder dat het nodig of vrantwoord is, voordringen zonder dat men er erg in heeft.
Hyperactiviteit
Altijd een gevoel van onrust in het lijf, niet stil kunnen zitten, steeds moeten opstaan en rondwandelen, steeds friemelen met de handen of met een voorwerp, tikken met de voeten, doorpraten alsof er geen rem is. Ellenlange verhalen afsteken waarbij de luisteraar de draad allang kwijt is. Gespannen zijn en blijven, moeilijk to rust komen. Vaak beweeglijk zijn in de slaap.
Tijdsbeleving
Ook wordt tijdsbeleving genoemd, al staat dit niet in de DSM-IV criteria.
Bij veel ADHD-ers is er namelijk een probleem met het inschatten van tijd. Je komt vaak te laat, schat de tijd die ergens voor nodig is altijd verkeerd in, altijd te kort. Alsof de klok in je hersenen niet goed loopt. ADHD-ers komen vaak te laat! Zelfs is er onderzoek gedaan of je dit verschijnsel zou kunnen gebruiken als een van de testen op ADHD.
mijn vriend heeft ADHD en ik moet zeggen dat het erg lastig is..
Als je ADHD hebt kun je van veel verschillende dingen last hebben. Een verdeling die gemaakt kan worden is de volgende:
- aandachtsproblemen of concentratieproblemen
- impulsiviteit
- hyperactiviteit
Daarnaast zijn er bij ADHD ook vaak problemen met de
- tijdsbeleving
Deze verschijnselen hoeven niet allemaal voor te komen, er zijn verschillende typen ADHD.
Aandachtsproblemen
Hierbij is er sprake van vergeetachtigheid, moeite met details, je spullen kwijtraken, afgeleid raken door andere dingen, van alles tegelijk doen. Niet kunnen blijven luisteren, 'het ene oor in, het andere uit' valt hier ook onder. Maar ook komt hyperfocussen voor, het lijkt dan alsof men 'wel kan, als men maar wil'.
Iemand zei eens: een ADHD-kind wordt zijn hele leven gestraft als hij twee keer iets goed doet. Bedoeld wordt hiermee dat als het kind zich heel sterk ergens op richt, hyperfocust, een taak dan kan worden afgerond, en vaak nog goed ook. Dit zet de verwachting voor de volgende keren en dan kan het misschien wel niet lukken om te 'hyperfocussen'. Dan zegt de omgeving al snel: "Je kunt wel, maar je wilt niet, je bent lui!"
Impulsiviteit
Meteen dingen doen, niet eerst nadenken. Dingen 'eruit flappen', voor je beurt spreken (vaak ook omdat men bang is te vergeten wat men wil zeggen, zie ook de vergeetachtigheid), vreetbuien, snel relaties aangaan en weer verbreken, geld uitgeven zonder dat het nodig of vrantwoord is, voordringen zonder dat men er erg in heeft.
Hyperactiviteit
Altijd een gevoel van onrust in het lijf, niet stil kunnen zitten, steeds moeten opstaan en rondwandelen, steeds friemelen met de handen of met een voorwerp, tikken met de voeten, doorpraten alsof er geen rem is. Ellenlange verhalen afsteken waarbij de luisteraar de draad allang kwijt is. Gespannen zijn en blijven, moeilijk to rust komen. Vaak beweeglijk zijn in de slaap.
Tijdsbeleving
Ook wordt tijdsbeleving genoemd, al staat dit niet in de DSM-IV criteria.
Bij veel ADHD-ers is er namelijk een probleem met het inschatten van tijd. Je komt vaak te laat, schat de tijd die ergens voor nodig is altijd verkeerd in, altijd te kort. Alsof de klok in je hersenen niet goed loopt. ADHD-ers komen vaak te laat! Zelfs is er onderzoek gedaan of je dit verschijnsel zou kunnen gebruiken als een van de testen op ADHD.
mijn vriend heeft ADHD en ik moet zeggen dat het erg lastig is..
nou, vandaag was echt een topdag...
alles op zijn reet dat nog overeind stond van de storm 2 dagen geleden...
moet een heel schooljaar opnieuw doen..
stage werd nog bekeken...
vandaag kreeg ik de mededeling via mijn stagebegeleidster dat ze van het locatiehoofd niet mocht tekenen. zij zelf vertelde me dat ze het zeker een voldoende waard vond, maar die hufter vind dat ik niet klaar ben voor de praktijk omdat ik niet kan plannen....
droeftoeter...
hij weet verdomme wat er ondertussen allemaal speelt. en een beetje gelijk heeft hij wel, als begeleider moet je zelfstandig kunnen handelen. plannen KÀN ik gewoon niet, nooit gekund en het zal me heel veel moeite kosten dat te leren, zit in het traject, maar dat betekent nog niet dat ik meteen als een speer ga.
mijn ouders waren zeer bmoeizuchtig, maar heb ook wel even het gevoel dat ik het nodig heb. ze stonden achter me, hebben voor me geknokt en het was gelukt me op school te houden.
ze waren van alles op de hoogte, vonden het rot en waren natuurlijk teleur gesteld mara daarom zit ik nu ook bij het riagg, om aan verbetering te werken.
vandaag dus de klapper dat de stage waarschijnlijk niet goedgekeurd wordt. ik was echt zò verdrietig. juist omdat ik het gevoel had dat dit juist wel goed ging. het omgang en behandelijng + begelijding van mensen dan, het plannen, ja dat niet... dat deed ik niet omdat ik kan plannen wat ik wil, maar het draait altijd uit op teleurstellingen omdat ik de planning niet aan kan houden...
ik had al een verlengde stage gelopen zodat ik de opdrachten kon doen, dan hoefde ik volgend jaar niet meer...
ik was echt zwaar in de war... en wat doet mijn moeder, die begint te preken dat ze zo verschrikkelijk teleurgesteld is in me, dat ik lui ben, mijn best niet doe, ook wel eens mijn best kan doen voor hun, dat ik maar moet stoppen met de opleiding (in het laatste jaar) als ik er gee zin in heb, het kost een hoop geld, dan moet ik maar lekker gaan werken...
ben maar naar boven vertrokken.. ik trok het echt niet. omdat ik mijn gevoelens niet uit , denken ze dat het me niets doet, terwijl ik denk dat ik me het rotst voel van allemaal.
mijn moeder vluchtte later ook het huis uit voor boodschappen. toen kwam mijn vader thuis, reageerde heel normaal tot mijn moeder thuis kwam.
toen was ik weer lui, arrogant, ongeinteresseerd en dom. ze konden er niet meer tegen, ze waren alleen maar teleur gesteld door mij, en ze waren 'op'. toen zeiden ze tegen elkaar... ik wil ook dat ze zich inschrijft... daar hebben ze het later over gehad...
inschrijven voor een kutwoning op uilenstede... no way... daar nooit.
toen ik later een vriendin aan de telefoon had hb ik gewoon het hele verhaal verteld... en mijn moeder doet dan als of ik overdrijf. heb toen tegen mijn moeder gezegd dat ze zelf ook wel wist dat haar reactie fout was. als een kind verdriet heeft, ga je toch niet vertellen hoe ontevreden je bent en teleur gesteld, dat wist ik ook gewoon wel... nee, ik kreeg ook nog even te horen dat ik het mijn ouders wel heel moeilijk maak, van m,ij te houden...
toen antwoode mijn moeder, ja ik moest ff afkicken.
wat moet ik hier nou mee?
voel me zo ie zo al sucks, en nu moet ik me ook nog verantwoordelijk gaan voelen voor het rotgevoel van mijn ouders. ik doe het echt niet expres.
mislukkingen maken mij verdrietiger dan hun denk ik.
hebben jullie dit ook gehad met je ouders?
hoe gingen jullie er mee om?
ik weet het echt niet...

alles op zijn reet dat nog overeind stond van de storm 2 dagen geleden...
moet een heel schooljaar opnieuw doen..
stage werd nog bekeken...
vandaag kreeg ik de mededeling via mijn stagebegeleidster dat ze van het locatiehoofd niet mocht tekenen. zij zelf vertelde me dat ze het zeker een voldoende waard vond, maar die hufter vind dat ik niet klaar ben voor de praktijk omdat ik niet kan plannen....
droeftoeter...
hij weet verdomme wat er ondertussen allemaal speelt. en een beetje gelijk heeft hij wel, als begeleider moet je zelfstandig kunnen handelen. plannen KÀN ik gewoon niet, nooit gekund en het zal me heel veel moeite kosten dat te leren, zit in het traject, maar dat betekent nog niet dat ik meteen als een speer ga.
mijn ouders waren zeer bmoeizuchtig, maar heb ook wel even het gevoel dat ik het nodig heb. ze stonden achter me, hebben voor me geknokt en het was gelukt me op school te houden.
ze waren van alles op de hoogte, vonden het rot en waren natuurlijk teleur gesteld mara daarom zit ik nu ook bij het riagg, om aan verbetering te werken.
vandaag dus de klapper dat de stage waarschijnlijk niet goedgekeurd wordt. ik was echt zò verdrietig. juist omdat ik het gevoel had dat dit juist wel goed ging. het omgang en behandelijng + begelijding van mensen dan, het plannen, ja dat niet... dat deed ik niet omdat ik kan plannen wat ik wil, maar het draait altijd uit op teleurstellingen omdat ik de planning niet aan kan houden...
ik had al een verlengde stage gelopen zodat ik de opdrachten kon doen, dan hoefde ik volgend jaar niet meer...
ik was echt zwaar in de war... en wat doet mijn moeder, die begint te preken dat ze zo verschrikkelijk teleurgesteld is in me, dat ik lui ben, mijn best niet doe, ook wel eens mijn best kan doen voor hun, dat ik maar moet stoppen met de opleiding (in het laatste jaar) als ik er gee zin in heb, het kost een hoop geld, dan moet ik maar lekker gaan werken...
ben maar naar boven vertrokken.. ik trok het echt niet. omdat ik mijn gevoelens niet uit , denken ze dat het me niets doet, terwijl ik denk dat ik me het rotst voel van allemaal.
mijn moeder vluchtte later ook het huis uit voor boodschappen. toen kwam mijn vader thuis, reageerde heel normaal tot mijn moeder thuis kwam.
toen was ik weer lui, arrogant, ongeinteresseerd en dom. ze konden er niet meer tegen, ze waren alleen maar teleur gesteld door mij, en ze waren 'op'. toen zeiden ze tegen elkaar... ik wil ook dat ze zich inschrijft... daar hebben ze het later over gehad...
inschrijven voor een kutwoning op uilenstede... no way... daar nooit.
toen ik later een vriendin aan de telefoon had hb ik gewoon het hele verhaal verteld... en mijn moeder doet dan als of ik overdrijf. heb toen tegen mijn moeder gezegd dat ze zelf ook wel wist dat haar reactie fout was. als een kind verdriet heeft, ga je toch niet vertellen hoe ontevreden je bent en teleur gesteld, dat wist ik ook gewoon wel... nee, ik kreeg ook nog even te horen dat ik het mijn ouders wel heel moeilijk maak, van m,ij te houden...
toen antwoode mijn moeder, ja ik moest ff afkicken.
wat moet ik hier nou mee?
voel me zo ie zo al sucks, en nu moet ik me ook nog verantwoordelijk gaan voelen voor het rotgevoel van mijn ouders. ik doe het echt niet expres.
mislukkingen maken mij verdrietiger dan hun denk ik.
hebben jullie dit ook gehad met je ouders?
hoe gingen jullie er mee om?
ik weet het echt niet...
He wijffie..Ik ga je verhaal morgen..euhh vanmiddag wel ff goed lezen,want het lukt me nu echt niet om het te lezen en te volgen
Heb de hele dag me medicijnen niet ingenomen 
Maar wat ik er nu half uit begrijp is dat ze dus evengoed nog lopen te zeiken..ik ken dat probleem..heb het met me ex gehad,daarom is het nu mijn ex
Sinds een paar maanden gebruik ik dus medicijen tegen me adhd en doe gigantisch me best en toen begon ie een paar weken terug me in ene constant af te zeiken dak alles verkeerd deed blablabla...Kon niks meer goed doen in zijn ogen
En hij trok het allemaal niet meer en zus en zo...Terwijl het juist steeds beter met me ging!!
Oke..af en toe hebje nog wel es een buitje,maar tis niet meer continu...
En kheb al me hele leven lang kritiek van mensen gehad,dus dan kan je dat er echt ff niet bij hebben...Wat verwacht hij nou?! Dat ik zo van de een op andere dag helemaal in orde ben?

Dus steun kanje op zo'n moment zekers wel gebruiken ja,maar tis wel kut als je die dan juist niet krijgt en ze alleen maar op je gaan zeiken
Dus ik heb er een punt achter gezet met me ex,kan die negativiteit er ff nie bij hebben en sla mezelf er wel flink doorheen en dat moet jij ook doen wijffie!
En als je steun of wat dan ook nodig hebt,dan geef je me maar een gil!
oke? 
iez Car
Maar wat ik er nu half uit begrijp is dat ze dus evengoed nog lopen te zeiken..ik ken dat probleem..heb het met me ex gehad,daarom is het nu mijn ex
Sinds een paar maanden gebruik ik dus medicijen tegen me adhd en doe gigantisch me best en toen begon ie een paar weken terug me in ene constant af te zeiken dak alles verkeerd deed blablabla...Kon niks meer goed doen in zijn ogen
En hij trok het allemaal niet meer en zus en zo...Terwijl het juist steeds beter met me ging!!
En kheb al me hele leven lang kritiek van mensen gehad,dus dan kan je dat er echt ff niet bij hebben...Wat verwacht hij nou?! Dat ik zo van de een op andere dag helemaal in orde ben?
Dus steun kanje op zo'n moment zekers wel gebruiken ja,maar tis wel kut als je die dan juist niet krijgt en ze alleen maar op je gaan zeiken
Dus ik heb er een punt achter gezet met me ex,kan die negativiteit er ff nie bij hebben en sla mezelf er wel flink doorheen en dat moet jij ook doen wijffie!
En als je steun of wat dan ook nodig hebt,dan geef je me maar een gil!
laatste aanpassing
Dit is bedoeld voor Hardcore renske!!!!!
Als je niet weet waar over je praat ga dan ook niet zo raar doen over adhd!
nog 1 keer vroeger betekende adhd = minimal brain damage en toen dachten ze dat dat door zuurstof te kort bij de geboorte kwam!
Maar tig jaar terug ondekten de doktoren dat dit bullshit was en het kwam door een afwijking van o.a dopamine die zich vormt in de eerste 7 levensjaren van een mens,dus je hebt nooit adhd door zuurstofgebrek,hoogstens sterven bij je geboorte een aantal hersencellen weg .
Dan is het toch raar dat adhd mensen meestal heel hoog begaaft zijn en meestal een creatieve denk wijze hebben.En meestal Zou je niet meer zo begaaft en creatief zijn als je bij je geboorte een aantal hersencellen verliest door zuurstofgebrek!
ik zou zeggen Dokter hardcore Renske lees eens site's zoals www.hersenstorm.nl of www.adhd.nl en dan weet je daarna precies hoe de vork in de steel zit.
Dus ELO ik ben het volkomen met je eens ! jij praat dus ook net als mij alleen over dingen waar je echt wat van afweet! bravo.
en dit onderstaande stukje tekst komt uit mijn eigen forum(kopje drugs)is voor al die mensen die Ritalin gebruiken (zonder adhd?) die denken dat het medical speed is (GETEST= DUS VEILIG)en het dan als party drug gaan gebruiken!
Ritalin is niet bedoeld als party drug of al vervanger daarvan , het is dan wel "Methylfenidaat HCI" oftewel een Wekamine dus een amfetamine achtige stof,maar bij mensen met a.d.h.d. werkt het eigenlijk zonder gevolgen voor hun lichaam omdat wij deze stoffen missen in onze hersenen en daardoor doet het niets meer dan aanvullen en op peil houden.
Maar let op! als jij dus geen a.d.h.d. hebt of een variant hiervan dan krijg je dus te veel van deze methylfenidaat binnen door het slikken van Ritalin,en word het dus een overmatige puinhoop in de hersen brij.
Omdat dit een geconcentreerd medicijn is lijkt het effect minder heftig als "speed" maar daardoor is het erg gevaarlijk!! als je zelf mee gaat dokteren!.
En tenslotte als iets medicijn heet dan wil het NIET zeggen dat het opeens onschadelijk of minder schadelijk is voor mensen met of zonder zonder a.d.h.d.!
Als je niet weet waar over je praat ga dan ook niet zo raar doen over adhd!
nog 1 keer vroeger betekende adhd = minimal brain damage en toen dachten ze dat dat door zuurstof te kort bij de geboorte kwam!
Maar tig jaar terug ondekten de doktoren dat dit bullshit was en het kwam door een afwijking van o.a dopamine die zich vormt in de eerste 7 levensjaren van een mens,dus je hebt nooit adhd door zuurstofgebrek,hoogstens sterven bij je geboorte een aantal hersencellen weg .
Dan is het toch raar dat adhd mensen meestal heel hoog begaaft zijn en meestal een creatieve denk wijze hebben.En meestal Zou je niet meer zo begaaft en creatief zijn als je bij je geboorte een aantal hersencellen verliest door zuurstofgebrek!
ik zou zeggen Dokter hardcore Renske lees eens site's zoals www.hersenstorm.nl of www.adhd.nl en dan weet je daarna precies hoe de vork in de steel zit.
Dus ELO ik ben het volkomen met je eens ! jij praat dus ook net als mij alleen over dingen waar je echt wat van afweet! bravo.
en dit onderstaande stukje tekst komt uit mijn eigen forum(kopje drugs)is voor al die mensen die Ritalin gebruiken (zonder adhd?) die denken dat het medical speed is (GETEST= DUS VEILIG)en het dan als party drug gaan gebruiken!
Ritalin is niet bedoeld als party drug of al vervanger daarvan , het is dan wel "Methylfenidaat HCI" oftewel een Wekamine dus een amfetamine achtige stof,maar bij mensen met a.d.h.d. werkt het eigenlijk zonder gevolgen voor hun lichaam omdat wij deze stoffen missen in onze hersenen en daardoor doet het niets meer dan aanvullen en op peil houden.
Maar let op! als jij dus geen a.d.h.d. hebt of een variant hiervan dan krijg je dus te veel van deze methylfenidaat binnen door het slikken van Ritalin,en word het dus een overmatige puinhoop in de hersen brij.
Omdat dit een geconcentreerd medicijn is lijkt het effect minder heftig als "speed" maar daardoor is het erg gevaarlijk!! als je zelf mee gaat dokteren!.
En tenslotte als iets medicijn heet dan wil het NIET zeggen dat het opeens onschadelijk of minder schadelijk is voor mensen met of zonder zonder a.d.h.d.!
laatste aanpassing
2 buzzz: je had toch al van alles geprobeert? Of Dextro soms nog niet?
Ik vind het
zo werken 
Ritalin had teveel bijwerkingen,werd er alleen maar nerveus van enzo
Met Dextro heb ik totaal geen last van de bijwerkingen gehad..ik zit op een dosis van om de 3 uur een capsule van 10 mg..Dus hetzelfde als om de 3 uur een tablet Ritalin van 20 mg,opzich best veel,maar de een heeft meer nodig dan de ander en je hebt mensen met lichtere vormen van ADHD en zwaardere vormen..zoals ik dus
Kzou het dus zekers proberen die Dextro!
Mijn leven is er totaal van veranderd (ten goede natuurlijk
) ..kzou willen dat ik er al veeeeeelll eerder mee begonnen was,maarja..tijd kan je niet terug draaien 
Succes!
Ik vind het
Ritalin had teveel bijwerkingen,werd er alleen maar nerveus van enzo
Met Dextro heb ik totaal geen last van de bijwerkingen gehad..ik zit op een dosis van om de 3 uur een capsule van 10 mg..Dus hetzelfde als om de 3 uur een tablet Ritalin van 20 mg,opzich best veel,maar de een heeft meer nodig dan de ander en je hebt mensen met lichtere vormen van ADHD en zwaardere vormen..zoals ik dus
Kzou het dus zekers proberen die Dextro!
Mijn leven is er totaal van veranderd (ten goede natuurlijk
Succes!
Is Ritalin het enige medicijn hier tegen.....?
(ik heb geen zin om alles te lezen,dus misschien staat het hier wel tussen)
Ik ben er nooit mee naar een dokter geweest,maar veel mensen zeggen dat ik adhd heb,ook mijn ouders en volgens die internet adhdtesten ook,maar ja ritalin is zo erg hoorde ik dus ik ga toch echt niet naar een dokter.Maar soms wordt ik een beetje para van mezelf en dan denk ik van ik ga toch maar wel.
Vroeger was ik vooral ontzettend druk in mijn gedrag,nu valt dat wel mee,ik ben meer druk in mijn hoofd..waardoor ik soms echt gek van worden van mezelf
(ik heb geen zin om alles te lezen,dus misschien staat het hier wel tussen)
Ik ben er nooit mee naar een dokter geweest,maar veel mensen zeggen dat ik adhd heb,ook mijn ouders en volgens die internet adhdtesten ook,maar ja ritalin is zo erg hoorde ik dus ik ga toch echt niet naar een dokter.Maar soms wordt ik een beetje para van mezelf en dan denk ik van ik ga toch maar wel.
Vroeger was ik vooral ontzettend druk in mijn gedrag,nu valt dat wel mee,ik ben meer druk in mijn hoofd..waardoor ik soms echt gek van worden van mezelf
laatste aanpassing
No ik zelf heb het "niet" (ADHD) ookal word het wel door iedereen gedacht!! Najah, weet het niet.. denk het zelf niet! anders had ik dat toch wel geweten??(noit getest) Zou wel kunnen zit wel in me familie! Me neef heeft het ook, en ik weet wel dat hij NIET te spreken is over ritalin
laatste aanpassing
god dank mogen huisartsen het niet meer voorschrijven, maar ik merk zo verschrikkelijk veel verbetering met ritalin... nee niet enige medicijn, ook Concert of zo, werkt 12 uur lang, maar wordt nog niet vergoed, 5 euro per dag ongeveer...
ik zelf ... weet het pas heel kort... maar die ritalin is bijna miraculeus bij mij...
ik zelf ... weet het pas heel kort... maar die ritalin is bijna miraculeus bij mij...
mijn zoon van 7 loopt bij een kinderarts en moet nu ovrgaan van retalin naar methylfenidaat, kan iemand me zeggen of dit wel verstandig is, aangezien hij nog niet kan verwoorden wat ie precies moet voelen.
2 alias_myself.........ga anders eens op n mailinglijst zitten voor adhd-ers (of ouders van adhd-ers)....daar kun je met al je vragen terecht.
kheb evt. wel n adres voor je, maar das meer n mailinglijst voor vrouwen met adhd.
en 2 T€KNØßITCH
ik krijg nu even geen medicijnen voor mn adhd van mn arts, eerst andere medicijnen om andere dingen op te lossen
maar ooit..........hoop ik t juiste medicijn te vinden, kheb de namen in ieder geval genoteerd voor als t zover is
kheb evt. wel n adres voor je, maar das meer n mailinglijst voor vrouwen met adhd.
en 2 T€KNØßITCH
ik krijg nu even geen medicijnen voor mn adhd van mn arts, eerst andere medicijnen om andere dingen op te lossen
maar ooit..........hoop ik t juiste medicijn te vinden, kheb de namen in ieder geval genoteerd voor als t zover is
ach joh, ik heb het waarschijnlijk vroeger ook gehad (op de basisschool) alleen toen controleerde men nog niet zoals nu, ik ben iets rustiger geworden, maar kan nog steeds mn kop niet houden, nog steeds veel dingen die ik moet ondernemen maar die steeds uitgesteld worden etc... ben gewoon een gezellig mens, dan maar alle dagen heel druk 
Hoi allemaal..,
Mijn vrouw heeft ook ADD en heb hier aardig wat problemen door ondervonden.. De diagnose is nog niet zo lang geleden gesteld en heb dit eigenlijk ook zelf ontdekt bij haar. Slordig, niet altijd met de gedachten erbij etc etc. Ze is nu gesprekken begonnen bij een psycholoog wat hopelijk zijn vruchten zal afwerpen.
Mezelf: Orde,netheid en disipline zijn mijn streven aangezien ik dit van huis uit heb meegekregen en eigenlijk niet meer beter weet.
Jullie zullen zelf wel begrijpen dat mijn doen en laten erg kunnen botsen met iemand die a
dd
heeft. Opmerkingen zoals: "je bent te lui om of je hebt geen zin om" kwamen dan ook regelmatig uit mijn mond zetten. Achteraf onterecht...
Zijn er meer personen die met probleem te kampen hebben gehad of nog steeds hebben en hoe word daar mee omgegaan?
Mijn vrouw heeft ook ADD en heb hier aardig wat problemen door ondervonden.. De diagnose is nog niet zo lang geleden gesteld en heb dit eigenlijk ook zelf ontdekt bij haar. Slordig, niet altijd met de gedachten erbij etc etc. Ze is nu gesprekken begonnen bij een psycholoog wat hopelijk zijn vruchten zal afwerpen.
Mezelf: Orde,netheid en disipline zijn mijn streven aangezien ik dit van huis uit heb meegekregen en eigenlijk niet meer beter weet.
Jullie zullen zelf wel begrijpen dat mijn doen en laten erg kunnen botsen met iemand die a
heeft. Opmerkingen zoals: "je bent te lui om of je hebt geen zin om" kwamen dan ook regelmatig uit mijn mond zetten. Achteraf onterecht...
Zijn er meer personen die met probleem te kampen hebben gehad of nog steeds hebben en hoe word daar mee omgegaan?
ik heb er heel veel last van en heel veel problemen door.
het wordt tegen woordig veel te snel gezegt dat iemand adhd heeft.als er ook maar iets is dan zeggen ze meteen adhd maar de meeste mensen weten amper of niks over adhd,ze zeggen wel dat ze het snappen maar snappen er toch geen reet van.
ik hoor het zo vaak hebben ze effe wat problemen en ja hoor daar hoor je het weer ik heb adhd vast niet want als dat zo is dan heb je je hele leven al last van,dat niemand wat wist van adhd,toen het nog werd omschreven als moeilijkopvoedbaar en hyperaktiefe kinderen hoorde je nooit wat.het beestje heeft een naam en boem voor me kaar.
mensen weten echt niet wat adhd is want dan zouden ze wel uit kijken met hun uitspraken zo snel!!
nu schrijven ze tegen woordig iedereen maar ritalin voor zonder dat de mensen beseffen dat ze gewoon amfetamine gebruiken het is niks anders dan speed met bint middel,ik heb het zelf ook gebruik maar ben er mee gestop want ik was op een gegeven moment net een speed junk!!
je hoort nu ook al dat ze kinderen van 2, 3 jaar oud al ritalin geven belachelijk vindt ik dat.je gaat zo een klein kind toch geen drugs geven.
je hebt ook nu concerta niet vergoed en erg duur,je kan net zo goed ritalin gebruiken want de neve effecten zijn bij mij te miste het zelfde kut zeg maar.
je kan nog zo veel geleerd/gelezen of gehoord hebben of er elke dag mee te maken dan nog kan je iemand met adhd nooit snappen alleen iemand met adhd snapt ECHT wat een adhder bedoeld.
het wordt tegen woordig veel te snel gezegt dat iemand adhd heeft.als er ook maar iets is dan zeggen ze meteen adhd maar de meeste mensen weten amper of niks over adhd,ze zeggen wel dat ze het snappen maar snappen er toch geen reet van.
ik hoor het zo vaak hebben ze effe wat problemen en ja hoor daar hoor je het weer ik heb adhd vast niet want als dat zo is dan heb je je hele leven al last van,dat niemand wat wist van adhd,toen het nog werd omschreven als moeilijkopvoedbaar en hyperaktiefe kinderen hoorde je nooit wat.het beestje heeft een naam en boem voor me kaar.
mensen weten echt niet wat adhd is want dan zouden ze wel uit kijken met hun uitspraken zo snel!!
nu schrijven ze tegen woordig iedereen maar ritalin voor zonder dat de mensen beseffen dat ze gewoon amfetamine gebruiken het is niks anders dan speed met bint middel,ik heb het zelf ook gebruik maar ben er mee gestop want ik was op een gegeven moment net een speed junk!!
je hoort nu ook al dat ze kinderen van 2, 3 jaar oud al ritalin geven belachelijk vindt ik dat.je gaat zo een klein kind toch geen drugs geven.
je hebt ook nu concerta niet vergoed en erg duur,je kan net zo goed ritalin gebruiken want de neve effecten zijn bij mij te miste het zelfde kut zeg maar.
je kan nog zo veel geleerd/gelezen of gehoord hebben of er elke dag mee te maken dan nog kan je iemand met adhd nooit snappen alleen iemand met adhd snapt ECHT wat een adhder bedoeld.
laatste aanpassing











