Voor mij was dat ook door spacecake, ongeveer een jaar terug:
Ik wilde dat altijd weleens doen, tot op'n verjaardag van een vriendin, we aten eerst allemaal een stuk, toen die anderen er niet veel van voelden gingen ze maar blowen..
Ik wilde het weleens echt effectief meemaken, dus at meer, en nog meer, vervolgens had ik die halve cake op

Nouja ik zat a/h begin in een chille roes, wel anders dan gewoon knetter zijn
Alles een beetje vaag meegemaakt en van latere delen op de avond kon ik me nietecht meer wat herinneren..
Maar toen werd ik om half5 s'ochtends wakker en ik voelde me zooo arelaxed, zwarte vlekken voor mn ogen, van die sidderingen door m'n lichaam, m'n hart klopte niet echt regelmatig meer..
Ik dacht op dat moment eecht dat ik dood zou gaan
Dus heb ik gedouched, wat gegeten, in de frisse buitenlucht gestaan, nouja dingen geprobeerd om het weer 'goed' te krijgen, maar lukte allemaal niet dus ik gaf't op en dacht 'dan ga ik maar dood boeie'

Wel overleefd natuurlijk maar ik dacht het echt niet snel weer te doen..
Die vrijdag erna had ze wat nog over was mee naar school genomen, dus i/d pauze gaf ze mij 'n stuk
Ik had een uur daarna 'n pw wiskundeB, dus keek in mn boek en dacht 'aahhg dat is n eitje, ik kan wel eten..'
Nououu tijdens dat proefwerk kreeg ik zelden een helder moment, en als ik er dan wel 1 had moest ik eeecht hard m'n best doen om die vast te houden, maar vervolgens gebeurde er wat in de klas en was ik 't weer kwijt
Maar ik vind't wel relaxt, spacecake, die eerste keer had ik volgens mij gewoon teveel gegeten en dat moest m'n maagje pas later allemaal verwerken terwijl m'n lichaam zich ertegen verzette ofzo..
En omdat je dan gewoon para bent in je hoofd denk je dat het allemaal zo erg is en dat je doodgaat, terwijl dat dus gewoon psychisch is.
(Het was trouwens een zelf-gemaakte cake)
Die keer erna had ik gewoon een chille roes en het boeide me niet dat ik daarbij dan een pw verneuk, had het onderschat, dacht het wel aan te kunnen maar als ik vet knetter ben kan ik nou ook nietmeer zo helder denken...
